Page 7 - รายงานโครงการศึกษา เรื่อง การจัดทำตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
P. 7
6
รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง
การจัดทำาตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
บทที่ ๓ กระบวนการและวิธีการการจัดทำาตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชน ๓๖
ตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
๓.๑ การกำาหนดแหล่งที่มาของพันธกรณีสิทธิมนุษยชนและสาระแห่งสิทธิ ๓๖
๓.๑.๑ ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ๓๙
๓.๑.๒ กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง ๔๐
๓.๑.๓ กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม ๔๑
๓.๑.๔ ข้อคิดเห็นร่วมอันสำาคัญ ๔๔
๓.๒ การกำาหนดข้อมูลเกี่ยวกับการปฏิบัติตามพันธกรณี ๖๖
ด้านสิทธิมนุษยชนของประเทศไทย
๓.๒.๑ ความเห็นสรุปเชิงเสนอแนะ ประเด็นคำาถาม และข้อมูลที่องค์กร ๖๗
ที่มีหน้าที่พิจารณารายงานของประเทศไทยเสนอต่อรัฐบาล
๓.๓ การมีส่วนร่วมของภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง (Participation of the Stakeholders) ๗๒
๓.๓.๑ สรุปผลการสัมมนาครั้งที่หนึ่ง ๗๒
๓.๓.๒ สรุปผลการสัมมนาครั้งที่สอง ๗๔
๓.๓.๓ สรุปผลการสัมมนาครั้งที่สาม (การวิจารณ์รายงานการจัดทำาตัวชี้วัด) ๘๐
๓.๔ การสัมภาษณ์เชิงลึก ๘๓
๓.๕ กระบวนการในการพัฒนาตัวชี้วัด ๘๙
บทที่ ๔ แนวทางการพัฒนาชุดตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชน ๙๒
ระดับระหว่างประเทศและระดับประเทศ
๔.๑ การพัฒนาตัวชี้วัดโดยสำานักงานข้าหลวงใหญ่สิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ ๙๒
๔.๑.๑ ความเป็นมาของการพัฒนาตัวชี้วัดในระบบสหประชาชาติ ๙๓
๔.๑.๒ กระบวนการในการพัฒนาตัวชี้วัด ๙๓
๔.๒ การพัฒนาตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนของต่างประเทศ ๙๙
๔.๒.๑ สหราชอาณาจักร ๙๙
๔.๒.๒ สาธารณรัฐแอฟริกาใต้ ๑๐๗
๔.๒.๓ สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ ๑๑๓
๔.๓ สรุปความเห็นจากการศึกษา ๑๒๐
