Page 585 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550
P. 585
กรรมการสิทธิ “มันยิ่งกว่าแย่ ผมประชุมเสร็จเมื่อเช้านี้เรื่องร้องเรียนเมื่อ 53 ปี นี่มัน 56
มนุษยชน ยังงี้มันก็ไม่แปลกที่เขาไม่มาหากรรมการสิทธิ ทั้งๆที่กรรมการสิทธิ มีกลไก
อ านาจครบถ้วน เครื่องมือคนต่างๆ เยอะแยะมากมาย แต่เขาไปหา ปวีณา
ปวีณาก็หิ้วไปโรงพัก เรียกสื่อไปท าข่าว เสร็จแล้วก็จบ”
ผู้บริหารส านักงาน “ต้องยอมรับว่า บางกรณีใช้เวลาในการด าเนินการที่ค่อนข้างนาน จน
บางครั้งเราติดต่อกลับไป ปรากฏว่าผู้เสียหายลืมไปแล้วว่ามาร้องเรียนที่นี่”
ผู้เสียหายที่เข้า “ยังไม่ได้ข้อสรุปเลย เนี่ย 2 ปีกว่าแล้วก็พึ่งจะมีพวกคุณนี่แหละที่โทรมาครั้ง
ร้องเรียน แรก”
ั
2. ผู้เสียหายไม่ได้รับการแก้ไขปญหา เยียวยาอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย
นอกจากกระบวนการตรวจสอบที่ล่าช้า ผลการศึกษายังแสดงให้เห็นถึงข้อจ ากัดประการ
ส าคัญ คือ ข้อเสนอแนะต่างๆ จากผลการตรวจสอบไม่ถูกน าไปปฏิบัติอย่างเป็นรูปธรรม ท าให้
ผู้เสียหาย (ถูกละเมิด)ไม่ได้รับการเยียวยาอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย ขณะที่บางรายไม่ได้รับการ
้
แก้ไข ตลอดจนไม่มีข้อมูลความคืบหน้า ดังข้อมูลค าให้สัมภาษณ์ของกลุ่มเปาหมายผู้ร้องเรียน
ส่วนหนึ่ง ที่ให้ข้อมูลในท านองเดียวกันว่า
ผู้ร้องเรียน “ตอนนี้นานแล้วเราก็ยังไม่ได้รับทราบจากอะไรเลย คือไม่ทราบว่ากรรมการ
สิทธิฯ เค้าจะมีอะไรมาบอกพวกเราหรือไม่ หรือที่ทางกรรมการสิทธิบอกกับ
หน่วยงานว่า เมื่อคุณแก้ไขแล้วให้มาบอกกับคนที่เดือดร้อนมั้ย อันนี้ผมก็
ไม่ทราบ”
ั
“ไม่มีการแก้ไขเลย ... คือกรรมการสิทธิไม่ใช่คนแก้ปญหา แต่เป็นคนชี้ผิดชี้
ถูกว่าควรท าอะไร แต่พอชี้มาที่หน่วยงานราชการแล้วเขาก็ไม่ท าอะไร ...
่
ั
จะท ายังไงได้ ก็ต้องปล่อยเลยตามเลย ทีนี้ปญหามันก็ยังอยู่ เข้าใจปะ”
ข้อมูลจากผลการส ารวจเจ้าหน้าที่ส านักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พบ
้
ข้อมูลที่สอดคล้องกับค าให้สัมภาษณ์ โดยกลุ่มเปาหมายส่วนใหญ่คือร้อยละ 83.7 ระบุว่า
ระยะเวลาที่ใช้ในการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชนนานเกินไป เพียงร้อยละ 16.3 ที่เห็นว่า
ั
เหมาะสมแล้ว ขณะเดียวกันเมื่อสอบถามว่ากระบวนการตรวจสอบปจจุบัน ช่วยให้ผู้เสียหายได้รับ
- 479 -
