Page 102 - กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
P. 102
การจ่ายค่าเชื้อเพลิงหรือพลังงานส าหรับพาหนะตามวรรคหนึ่ง ให้จ่ายโดยเทียบเคียงกับอัตรา
เงินชดเชยในการใช้พาหนะส่วนตัวในการเดินทางไปราชการตามที่กระทรวงการคลังก าหนดโดยอนุโลม
ทั้งนี้ ให้แนบหลักฐานการจ่ายหรือใบรับรองการจ่ายตามแบบที่ส านักงานก าหนดเป็นหลักฐาน
ประกอบการเบิกจ่าย โดยผู้ช่วยเหลือในการเดินทางตามข้อนี้ไม่มีสิทธิได้รับค่าเดินทางตามข้อ ๑๕ อีก
ข้อ ๑๒ พยานบุคคลซึ่งเป็นคนพิการที่ไม่มีบัตรประจ าตัวคนพิการตามข้อ ๑๑ หรือกรณีเป็น
บุคคลซึ่งโดยสภาพทางกายภาพไม่อาจเดินทางตามข้อ ๑๐ (๒) (๓) และ (๔) ได้ หากคณะกรรมการ
กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ เห็นสมควร ให้เบิกค่าเดินทางได้ในอัตราตามข้อ ๑๑ โดยอนุโลม
ข้อ ๑๓ พยานบุคคลให้เบิกค่าเช่าที่พักเท่าที่จ่ายจริงแต่ไม่เกินอัตราที่ก าหนดไว้ในบัญชีหมายเลข ๒
ท้ายระเบียบนี้
ข้อ ๑๔ กรณีที่คณะกรรมการ กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ ขอหรือมีค าสั่งให้ผู้ร้องหรือ
ผู้ถูกร้องมาให้ถ้อยค าในฐานะพยาน ให้ส านักงานพิจารณาอนุมัติให้ผู้ร้องหรือผู้ถูกร้องนั้นเป็นผู้มีสิทธิ
เบิกค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าเดินทางได้ในฐานะและอัตราเดียวกับพยานบุคคล
ข้อ ๑๕ กรณีที่พยานบุคคล ผู้ร้อง หรือผู้ถูกร้อง ที่มาให้ถ้อยค าในฐานะพยาน มีความจ าเป็น
ต้องมีล่ามเพื่อแปลภาษาร่วมเดินทางมาด้วย หรือกรณีที่พยานบุคคล ผู้ร้อง หรือผู้ถูกร้อง ที่มาให้ถ้อยค า
ในฐานะพยานเป็นเด็ก เยาวชน คนพิการหรือทุพพลภาพ หรือผู้อยู่ในสภาวะยากล าบาก หรือผู้ที่
คณะกรรมการก าหนด ซึ่งจ าเป็นต้องมีผู้อื่นช่วยเหลือในการเดินทางร่วมเดินทางมาด้วย หากคณะกรรมการ
กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ พิจารณาเห็นสมควรให้ความช่วยเหลือค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าเดินทาง
ตามระเบียบนี้ ให้ส านักงานพิจารณาอนุมัติและด าเนินการเบิกจ่ายค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าเดินทาง
ให้ผู้ท าหน้าที่ล่ามหรือผู้ช่วยเหลือในการเดินทางดังกล่าวในอัตราเดียวกับพยานบุคคล
หมวด ๓
พยานผู้เชี่ยวชาญ
ข้อ ๑๖ พยานผู้เชี่ยวชาญให้เบิกค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าพาหนะในอัตรา ดังนี้
(๑) ค่าเบี้ยเลี้ยงให้เบิกในลักษณะเหมาจ่ายเป็นรายวันตามอัตราบัญชีหมายเลข ๑ ท้ายระเบียบนี้
(๒) ค่าพาหนะประจ าทางให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง ในกรณีที่เดินทางโดยเครื่องบินให้เบิกในอัตรา
ชั้นประหยัด
(๓) การเดินทางโดยพาหนะรับจ้างให้เบิกได้เฉพาะการเดินทางที่มีความจ าเป็นโดยให้เบิกในอัตรา
ดังนี้
(๓.๑) จากที่อยู่หรือที่พักถึงสถานีขนส่งประจ าทาง สถานที่พาหนะประจ าทางจอดรับ หรือ
ท่าอากาศยาน และจากสถานีขนส่งประจ าทาง สถานที่พาหนะประจ าทางจอดส่ง หรือท่าอากาศยาน
ถึงที่อยู่หรือที่พัก ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง
(๓.๒) จากสถานีขนส่งประจ าทาง ท่าอากาศยานถึงส านักงานหรือสถานที่ที่ก าหนด และ
จากส านักงานหรือสถานที่ที่ก าหนดถึงสถานีขนส่งประจ าทาง ท่าอากาศยาน ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง
(๓.๓) จากที่อยู่หรือที่พักหรือที่ปฏิบัติงานซึ่งอยู่ในพื้นที่จังหวัดเดียวกันกับที่คณะกรรมการ
กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ ขอหรือมีค าสั่งให้มาท าหน้าที่พยานผู้เชี่ยวชาญ ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง
93
