Page 100 - กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
P. 100

“พนักงานเจ้าหน้าที่” หมายความว่า พนักงานเจ้าหน้าที่ตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญ

               ว่าด้วยคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๖๐ ซึ่งปฏิบัติการตามระเบียบนี้
                      “ผู้ร้อง” หมายความว่า ผู้ร้องตามระเบียบคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติว่าด้วยหลักเกณฑ์
               และวิธีการในการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน

                      “ผู้ถูกร้อง” หมายความว่า ผู้ถูกร้องตามระเบียบคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติว่าด้วย
               หลักเกณฑ์และวิธีการในการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน

                      “ค่าเดินทาง” หมายความว่า ค่าพาหนะ ค่าเช่าที่พัก และค่าใช้จ่ายอื่น
                      “พาหนะส่วนตัว” หมายความว่า พาหนะซึ่งมิใช่ของทางราชการ ทั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นกรรมสิทธิ์
               ของผู้เดินทางหรือไม่ก็ตาม

                      “ค่าใช้จ่ายอื่น” หมายความว่า ค่าใช้จ่ายอื่นที่มีความจ าเป็นต้องจ่ายเนื่องในการเดินทาง
               หากไม่จ่ายค่าใช้จ่ายดังกล่าวจะไม่สามารถเดินทางถึงที่หมายได้ และต้องไม่เป็นค่าใช้จ่ายที่ระเบียบนี้

               ก าหนดไว้เป็นการเฉพาะแล้ว

                      ข้อ ๕ ให้ประธานกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติรักษาการตามระเบียบนี้

                      ในกรณีมีปัญหาเกี่ยวกับการปฏิบัติตามระเบียบนี้ ให้คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
               เป็นผู้วินิจฉัยชี้ขาด

                                                         หมวด ๑
                                                        บททั่วไป


                      ข้อ ๖ ให้พยานซึ่งคณะกรรมการ กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ ขอหรือมีค าสั่งมาให้
               ความเห็นหรือถ้อยค ามีสิทธิได้รับค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าเดินทางตามอัตราที่ก าหนดไว้ในระเบียบนี้
                      กรณีขอให้คณะกรรมการก าหนดบุคคลใดเป็นพยานผู้เชี่ยวชาญให้แสดงเอกสารหลักฐาน

               ความเป็นผู้เชี่ยวชาญของบุคคลนั้นเพื่อประกอบการพิจารณาของคณะกรรมการด้วย
                      บรรดารูปแบบและรายการเอกสารประกอบการเบิกจ่ายเงินตามระเบียบนี้ให้เป็นไปตามที่

               ส านักงานก าหนด

                      ข้อ ๗ การเดินทางมาให้ความเห็นหรือถ้อยค าของพยานตามระเบียบนี้ ให้ส านักงานพิจารณา
               อนุมัติและด าเนินการเบิกจ่ายค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าเดินทางตามระเบียบนี้

                      กรณีพยานตามวรรคหนึ่ง เป็นบุคลากรในสังกัดหน่วยงานของรัฐ ให้ใช้สิทธิเบิกค่าเบี้ยเลี้ยงและ
               ค่าเดินทางตามอัตราของทางราชการ และหากใช้สิทธิการเบิกเงินจากต้นสังกัดแล้ว พยานผู้นั้นไม่มีสิทธิ

               เบิกจากส านักงานอีก

                      ข้อ ๘ กรณีมีค่าใช้จ่ายอื่นซึ่งจ าเป็นต้องจ่ายเนื่องในการเดินทางนอกเหนือจากที่ก าหนดไว้

               ในระเบียบนี้ ให้ส านักงานมีดุลพินิจในการอนุมัติให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง ทั้งนี้ ให้แนบหลักฐานการจ่าย
               หรือใบรับรองการจ่ายตามแบบที่ส านักงานก าหนดเป็นหลักฐานประกอบการเบิกจ่าย








                                                                                                 91
   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105