Page 101 - กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
P. 101
หมวด ๒ การจ่ายค่าเชื้อเพลิงหรือพลังงานส าหรับพาหนะตามวรรคหนึ่ง ให้จ่ายโดยเทียบเคียงกับอัตรา
พยานบุคคล เงินชดเชยในการใช้พาหนะส่วนตัวในการเดินทางไปราชการตามที่กระทรวงการคลังก าหนดโดยอนุโลม
ทั้งนี้ ให้แนบหลักฐานการจ่ายหรือใบรับรองการจ่ายตามแบบที่ส านักงานก าหนดเป็นหลักฐาน
ข้อ ๙ ในเรื่องร้องเรียนหรือค าร้องหนึ่งให้ขอหรือมีค าสั่งให้พยานบุคคลมาให้ถ้อยค าในฐานะพยาน ประกอบการเบิกจ่าย โดยผู้ช่วยเหลือในการเดินทางตามข้อนี้ไม่มีสิทธิได้รับค่าเดินทางตามข้อ ๑๕ อีก
ได้ไม่เกิน ๕ คน เว้นแต่ กรณีมีเหตุจ าเป็นคณะกรรมการอาจก าหนดจ านวนพยานบุคคลเพิ่มเติมก็ได้
ข้อ ๑๒ พยานบุคคลซึ่งเป็นคนพิการที่ไม่มีบัตรประจ าตัวคนพิการตามข้อ ๑๑ หรือกรณีเป็น
ข้อ ๑๐ พยานบุคคลให้เบิกค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าพาหนะในอัตราดังนี้ บุคคลซึ่งโดยสภาพทางกายภาพไม่อาจเดินทางตามข้อ ๑๐ (๒) (๓) และ (๔) ได้ หากคณะกรรมการ
(๑) ค่าเบี้ยเลี้ยงให้เบิกในลักษณะเหมาจ่ายเป็นรายวัน ตามอัตราบัญชีหมายเลข ๑ ท้ายระเบียบนี้ กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ เห็นสมควร ให้เบิกค่าเดินทางได้ในอัตราตามข้อ ๑๑ โดยอนุโลม
(๒) ค่าพาหนะประจ าทางให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง ไม่เกินอัตราค่าโดยสารและค่าธรรมเนียม
รถไฟปรับอากาศนอนชั้น ๒ หรือรถโดยสารประจ าทางปรับอากาศ ๒๔ ที่นั่ง เว้นแต่กรณีที่เดินทางโดย ข้อ ๑๓ พยานบุคคลให้เบิกค่าเช่าที่พักเท่าที่จ่ายจริงแต่ไม่เกินอัตราที่ก าหนดไว้ในบัญชีหมายเลข ๒
เครื่องบินให้เบิกได้ไม่เกินอัตราสูงสุดของค่าโดยสารและค่าธรรมเนียมรถไฟหรือรถโดยสารประจ าทาง ท้ายระเบียบนี้
ดังกล่าว แล้วแต่กรณี ข้อ ๑๔ กรณีที่คณะกรรมการ กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ ขอหรือมีค าสั่งให้ผู้ร้องหรือ
(๓) การเดินทางโดยพาหนะรับจ้างให้เบิกได้เฉพาะการเดินทางที่มีความจ าเป็นโดยให้เบิกในอัตรา ผู้ถูกร้องมาให้ถ้อยค าในฐานะพยาน ให้ส านักงานพิจารณาอนุมัติให้ผู้ร้องหรือผู้ถูกร้องนั้นเป็นผู้มีสิทธิ
ดังนี้ เบิกค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าเดินทางได้ในฐานะและอัตราเดียวกับพยานบุคคล
(๓.๑) จากที่อยู่หรือที่พักถึงสถานีขนส่งประจ าทาง สถานที่พาหนะประจ าทางจอดรับ ข้อ ๑๕ กรณีที่พยานบุคคล ผู้ร้อง หรือผู้ถูกร้อง ที่มาให้ถ้อยค าในฐานะพยาน มีความจ าเป็น
หรือท่าอากาศยาน และจากสถานีขนส่งประจ าทาง สถานที่พาหนะประจ าทางจอดส่ง หรือท่าอากาศยาน ต้องมีล่ามเพื่อแปลภาษาร่วมเดินทางมาด้วย หรือกรณีที่พยานบุคคล ผู้ร้อง หรือผู้ถูกร้อง ที่มาให้ถ้อยค า
ถึงที่อยู่หรือที่พัก ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง ในฐานะพยานเป็นเด็ก เยาวชน คนพิการหรือทุพพลภาพ หรือผู้อยู่ในสภาวะยากล าบาก หรือผู้ที่
(๓.๒) จากสถานีขนส่งประจ าทาง ท่าอากาศยาน ถึงส านักงานหรือสถานที่ที่ก าหนด และ
จากส านักงานหรือสถานที่ที่ก าหนดถึงสถานีขนส่งประจ าทาง ท่าอากาศยาน ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง คณะกรรมการก าหนด ซึ่งจ าเป็นต้องมีผู้อื่นช่วยเหลือในการเดินทางร่วมเดินทางมาด้วย หากคณะกรรมการ
กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ พิจารณาเห็นสมควรให้ความช่วยเหลือค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าเดินทาง
(๓.๓) จากที่อยู่หรือที่พักหรือที่ปฏิบัติงานซึ่งอยู่ในพื้นที่จังหวัดเดียวกันกับที่คณะกรรมการ ตามระเบียบนี้ ให้ส านักงานพิจารณาอนุมัติและด าเนินการเบิกจ่ายค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าเดินทาง
กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ ขอหรือมีค าสั่งมาให้ถ้อยค าในฐานะพยาน ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง ให้ผู้ท าหน้าที่ล่ามหรือผู้ช่วยเหลือในการเดินทางดังกล่าวในอัตราเดียวกับพยานบุคคล
(๓.๔) จากที่อยู่หรือที่พักหรือที่ปฏิบัติงานซึ่งต้องเดินทางข้ามเขตจังหวัดเพื่อมาให้ถ้อยค า
ในฐานะพยาน ให้เบิกค่าพาหนะข้ามเขตจังหวัดตามอัตราที่กระทรวงการคลังก าหนด โดยอนุโลม หมวด ๓
(๔) การเดินทางโดยใช้พาหนะส่วนตัวให้จ่ายชดเชยเป็นค่าพาหนะตามอัตราที่กระทรวงการคลัง พยานผู้เชี่ยวชาญ
ก าหนดโดยอนุโลม และมิให้เบิกค่าธรรมเนียมการผ่านทางใด ๆ อีก ส าหรับการค านวณระยะทาง
เพื่อเบิกจ่ายให้ค านวณตามเส้นทางของกรมทางหลวงในทางสั้นและตรงซึ่งสามารถเดินทางได้โดยสะดวก ข้อ ๑๖ พยานผู้เชี่ยวชาญให้เบิกค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าพาหนะในอัตรา ดังนี้
และปลอดภัย กรณีที่ไม่มีเส้นทางของกรมทางหลวงให้ใช้ระยะทางตามเส้นทางของหน่วยงานอื่นที่ตัดผ่าน (๑) ค่าเบี้ยเลี้ยงให้เบิกในลักษณะเหมาจ่ายเป็นรายวันตามอัตราบัญชีหมายเลข ๑ ท้ายระเบียบนี้
และกรณีที่ไม่มีเส้นทางของกรมทางหลวงและของหน่วยงานอื่น ให้ผู้เดินทางเป็นผู้รับรองระยะทาง (๒) ค่าพาหนะประจ าทางให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง ในกรณีที่เดินทางโดยเครื่องบินให้เบิกในอัตรา
ในการเดินทาง ชั้นประหยัด
(๓) การเดินทางโดยพาหนะรับจ้างให้เบิกได้เฉพาะการเดินทางที่มีความจ าเป็นโดยให้เบิกในอัตรา
ข้อ ๑๑ พยานบุคคลที่เป็นคนพิการซึ่งมีบัตรประจ าตัวคนพิการที่ออกโดยนายทะเบียนกลางหรือ ดังนี้
นายทะเบียนจังหวัดตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ ซึ่งโดยสภาพ (๓.๑) จากที่อยู่หรือที่พักถึงสถานีขนส่งประจ าทาง สถานที่พาหนะประจ าทางจอดรับ หรือ
ทางกายภาพไม่อาจเดินทางตามข้อ ๑๐ (๒) (๓) และ (๔) ได้ และมีความจ าเป็นอย่างยิ่งที่จะต้อง ท่าอากาศยาน และจากสถานีขนส่งประจ าทาง สถานที่พาหนะประจ าทางจอดส่ง หรือท่าอากาศยาน
จ้างเหมาบริการพาหนะเพื่อเดินทางมาให้ถ้อยค าตามที่พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วย ถึงที่อยู่หรือที่พัก ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๖๐ บัญญัติไว้ ให้อยู่ในดุลพินิจของส านักงานในการ (๓.๒) จากสถานีขนส่งประจ าทาง ท่าอากาศยานถึงส านักงานหรือสถานที่ที่ก าหนด และ
พิจารณาอนุมัติค่าเดินทาง โดยให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริงแต่ไม่เกินอัตราค่าจ้างเหมาบริการพาหนะทั่วไป จากส านักงานหรือสถานที่ที่ก าหนดถึงสถานีขนส่งประจ าทาง ท่าอากาศยาน ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง
เว้นแต่ โดยสภาพทางกายภาพไม่อาจเดินทางโดยพาหนะประเภททั่วไปได้ ให้เบิกจ่ายเท่าที่จ่ายจริง (๓.๓) จากที่อยู่หรือที่พักหรือที่ปฏิบัติงานซึ่งอยู่ในพื้นที่จังหวัดเดียวกันกับที่คณะกรรมการ
ไม่เกินอัตราค่าจ้างเหมาบริการพาหนะประเภทพิเศษที่ก าหนดไว้ในบัญชีหมายเลข ๓ ท้ายระเบียบนี้
กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ ขอหรือมีค าสั่งให้มาท าหน้าที่พยานผู้เชี่ยวชาญ ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง
92
