Page 54 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง พันธกรณีด้านสิทธิมนุษยชนของประชาคมอาเซียน
P. 54

รายงานการศึกษาวิจัย
                   โครงการการศึกษาวิจัย เรื่อง พันธกรณีด้านสิทธิมนุษยชนของประชาคมอาเซียน


                  ตาราง 5 อนุสัญญาอาเซียนที่จัดตั้งองค์กรที่มีบทบาทเกี่ยวข้องกับประเด็นสิทธิมนุษยชน

                               อนุสัญญาอาเซียนจัดตั้งองค์กรที่มีบทบาทเกี่ยวข้องกับประเด็นสิทธิมนุษยชน
                                                  ชื่ออนุสัญญา                                  ปีที่ตรา
                   ข้อตกลงจัดตั้งศูนย์ความหลากหลายทางชีวภาพอาเซียน (Agreement on the             2548
                   Establishment of the ASEAN Centre for Biodiversity)

                   ข้อตกลงอาเซียนว่าด้วยการจัดการภัยพิบัติและการตอบสนองต่อภาวะฉุกเฉิน (ASEAN     2548
                   Agreement on Disaster Management and Emergency Response)
                   ข้อตกลงจัดตั้งศูนย์ประสานงานอาเซียนเพื่อการให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมในการ  2554
                   จัดการภัยพิบัติ (Agreement on the Establishment of the ASEAN Co-ordinating
                   Centre for Humanitarian Assistance on Disaster Management)


                       5.3 ข้อจ ากัดในการจัดท าตราสารสิทธิมนุษยชนในอาเซียน
                            หากเปรียบเทียบจ านวนตราสารสิทธิมนุษยชนที่จัดท าในอาเซียนกับที่ปรากฏในสามภูมิภาค

                  หลักคือ ยุโรป อเมริกาและอาฟริกาตามข้อมูลในบทที่ 2 จะเห็นว่าอาเซียนยังมีจ านวนตราสารด้านสิทธิ
                  มนุษยชนโดยเฉพาะตราสารที่มีผลผูกพันทางกฎหมายน้อยกว่าภูมิภาคอื่นมาก แน่นอนว่าในด้านระยะเวลา
                  การจัดตั้ง หากนับตั้งแต่เวลาที่อาเซียนประกาศใช้กฎบัตรในปี พ.ศ. 2550 จนถึงปัจจุบันเป็นเวลากว่าแปดปี

                  ก็ยังถือว่าอาเซียนอยู่ในระยะเริ่มต้น แต่ภูมิภาคอื่น (ยกเว้นอาฟริกา) ก็สามารถจัดท าตราสารสิทธิมนุษยชน
                  ในรูปแบบสนธิสัญญาหลายฉบับในระยะเวลาใกล้เคียงกัน สาเหตุหลักประการหนึ่งที่เป็นข้อจ ากัดพื้นฐานที่
                  ส าคัญในการจัดท าตราสารสิทธิมนุษยชนในอาเซียนไม่ว่าจะเป็นตราสารทางการเมืองหรือกฎหมาย
                  นอกเหนือจากประเด็นข้อจ ากัดหรือความท้าทายของกลไกสิทธิมนุษยชนอาเซียนที่จะกล่าวถึงในบทต่อไป
                  โดยละเอียด คือข้ออ้างหรือความเข้าใจของประเทศสมาชิกอาเซียนที่ว่า ประเทศสมาชิกอาเซียนยังขาดจุด

                  ร่วมกัน (Commonality) ในด้านพันธกรณีสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศในหลายประเด็น โดยมีจุดร่วมกัน
                  เพียงสองประเด็นคือสตรีและเด็ก อันเนื่องมาจากการที่ทุกประเทศได้เข้าเป็นภาคีอนุสัญญาว่าด้วยการขจัด
                  การเลือกปฏิบัติต่อสตรีในทุกรูปแบบ (CEDAW) และอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก (CRC)  ในหัวข้อนี้จึงจะ
                                                                                          48
                  วิเคราะห์ให้เห็นข้อเท็จจริงเกี่ยวกับพันธกรณีดังกล่าว ตลอดจนข้อพิจารณาที่ว่าจ าเป็นหรือไม่ที่จะต้องให้
                  ประเทศสมาชิกเข้าเป็นภาคีในตราสารสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศร่วมกันทั้งสิบประเทศเพื่อให้เกิด
                  จุดร่วมให้อาเซียนสามารถด าเนินการในประเด็นสิทธิมนุษยชนดังกล่าวได้


                            5.3.1 การเป็นภาคีตราสารสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศของประเทศสมาชิกอาเซียน
                  นอกจากหลักการสิทธิมนุษยชนจะเป็นรากฐานของการก่อตั้งประชาคมอาเซียนดังที่ปรากฏในกฎบัตร
                  อาเซียนแล้ว หลักการสิทธิมนุษยชนยังถูกรับรองจากประเทศสมาชิกอาเซียนว่ามีความส าคัญโดยผ่านการ

                  ลงนามและให้สัตยาบันในตราสารหลักระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชนซึ่งมีจ านวน 9 ฉบับ อย่างไรก็ตาม
                  มีเพียงตราสารระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชนจ านวน 2 ฉบับซึ่งประเทศสมาชิกอาเซียนทั้งสิบประเทศ

                  48  ประเทศบรูไนได้เข้าเป็นภาคีอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิผู้พิการ (CRPD) ณ วันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2559 ซึ่งอยู่นอกเหนือ
                  กรอบเวลาของการศึกษา การเข้าเป็นภาคีดังกล่าวจึงไม่ถูกน ามาเป็นส่วนหนึ่งของการวิเคราะห์ในเนื้อหาของรายงานฉบับนี้
                  ดังนั้น จึงถือว่า อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิผู้พิการ ถือเป็น “จุดร่วมกัน (Commonality)” ประการที่ 3 ของสมาชิกอาเซียนทั้ง
                  10 ประเทศ



                  National Human Rights Commission of Thailand                                          47
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59