Page 543 - รายงานผลการศึกษาวิจัย ฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาวิจัยเพื่อการปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า
P. 543

9. การละเมิดสิทธิที่ดินเอกชน


                       9.1 ความเป็นมาและภาพรวมสถานการณ์ปัญหา

                              ที่ดินเอกชนหมายถึงที่ดินที่รัฐอนุญาตให้เอกชนถือครอง แบ่งได้สองส่วนคือที่ดินมีกรรมสิทธิ์
                       และที่ดินที่รัฐอนุญาตให้ใช้ประโยชน์ โดยมีหนังสือสําคัญแสดงสิทธิในที่ดินหรือเอกสารทางราชการอื่น

                       เป็นหลักฐาน เช่น หนังสือสําคัญแสดงกรรมสิทธิ์  ได้แก่ โฉนดที่ดิน โฉนดแผนที่ โฉนดตราจอง และตราจอง

                       ที่ตราว่าได้ทําประโยชน์แล้วฯ  หนังสือสําคัญแสดงสิทธิประเภทอื่น ได้แก่ ใบจอง (น.ส. 2, น.ส. 2ก)
                       แบบแจ้งการครอบครอง (ส.ค.1) หนังสือรับรองการทําประโยชน์ (น.ส.3,น.ส.3 ก.) ผู้ครอบครองที่ดิน
                       ดังกล่าวมีเพียงสิทธิครอบครองเท่านั้น และเอกสารทางราชการอื่น ได้แก่ แบบชําระภาษีบํารุงท้องที่
                       มิใช่หนังสือแสดงกรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครองตามประมวลกฎหมายที่ดิน แบบประเมินการเสียภาษี

                       บํารุงท้องที่ก่อนการชําระเงินภาษีบํารุงท้องที่ (ภ.บ.ท.5) แบบใบเสร็จรับเงินภาษีบํารุงท้องที่ที่บุคคล
                       ต้องชําระภาษีบํารุงท้องที่ตามพระราชบัญญัติภาษีบํารุงท้องที่ พ.ศ. 2508 (ภ.บ.ท.11) เพื่อบํารุงท้องที่
                       ที่ตนเข้าครอบครองและทําประโยชน์
                                                      1
                              การถือครองที่ดินของเอกชน  จากเอกสารเชิงประวัติศาสตร์ ในเรื่องพัฒนาการกฎหมายว่า
                       ด้วยการถือครองที่ดินเอกชนตั้งแต่ พ.ศ. 2489 - 2549 พบว่าประวัติศาสตร์การถือครองที่ดินของ
                       เอกชนเป็นไปตามพระราชประสงค์ของพระมหากษัตริย์ในยุคสมัยการปกครองระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์

                       ที่จะทรงมอบที่ดินให้แก่ราษฎร  สมัยรัชกาลที่ 5 มีพระราชบัญญัติออกตราจองที่ดินชั่วคราว ร.ศ.121
                                                   2
                       มีกฎหมายออกโฉนดที่ดินฉบับแรก  มีการปรับระบบกรรมสิทธิ์ใหม่ด้วยการปฏิรูประบบกฎหมายที่ดิน
                       จากกฎหมายตราสามดวงให้เป็นระบบกรรมสิทธิ์ที่ดินแบบทอแรนส์ (โฉนดแผนที่) พ.ศ. 2444

                       กฎหมายที่ดินระบบทอแรนส์ คือ ระบบการจดทะเบียนที่ดินในรัฐออสเตรเลียใต้ ซึ่งผ่านความเห็นชอบ
                       จากสภาฯ และตราเป็นพระราชบัญญัติในปี ค.ศ.1857 โดยยึดหลักความเรียบง่ายในการโอนกรรมสิทธิ์
                       การมีแผนที่อยู่หลังโฉนดทําให้ไม่จําเป็นต้องสอบสวนหรือรังวัดใหม่ซึ่งส่งผลให้เกิดความรวดเร็ว

                       รวมทั้งประหยัดค่าใช้จ่ายในการโอนกรรมสิทธิ์ นอกจากนั้นรัฐยังทําหน้าที่เป็นนายประกันกรรมสิทธิ์
                       ของผู้ปรากฏชื่อเป็นเจ้าของคนสุดท้ายในทะเบียน โดยมีข้อยกเว้นเฉพาะกรณีการฉ้อฉลเท่านั้น
                       สมัยรัชกาลที่ 6 มีพระราชบัญญัติออกโฉนดที่ดินให้ประชาชนเข้าจับจองที่ดินรกร้างว่างเปล่าของรัฐได้
                                                       ั
                       ซึ่งเป็นรากฐานการถือครองที่ดินจนถึงปจจุบัน
                              ภายหลังจากที่ประเทศเปลี่ยนแปลงทางปกครองเป็นระบอบประชาธิปไตย พ.ศ. 2475 เป็นต้นมา
                       มีกฎหมายหลายฉบับที่มุ่งถึงการบริหารงานที่ดินของรัฐ ได้แก่ พระราชบัญญัติจัดที่ดินเพื่อการครองชีพ

                       พ.ศ. 2485 พระราชบัญญัติว่าด้วยการหวงห้ามที่ดินรกร้างว่างเปล่าอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน





                              1
                              รังสรรค์ แสงสุข, สุนีย์ มัลลิกะมาลย์, พัฒนาการกฎหมายว่าด้วยการถือครองที่ดินเอกชน, พ.ศ. 2550
                              2
                              วีรวัฒน์ อริยะวิริยานันท์, พุทธกาล รัชธร, แล ดิลกวิทยรัตน์, วิวัฒนาการของการปฏิรูปที่ดินในประเทศไทย :
                       ศึกษาเฉพาะกรณีการออกกฎหมายปฏิรูปที่ดิน (พ.ศ. 2475 -  2518)

                                                                                                       9‐1
   538   539   540   541   542   543   544   545   546   547   548