Page 234 - รายงานสรุปผลการดำเนินโครงการฝึกอบรมหลักสูตรการคุ้มครองการละเมิดสิทธิชุมชน สิทธิในที่ดิน ทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม สำหรับเจ้าหน้าที่สำนักงาน กสม. ระหว่างวันที่ 19-23 สิงหาคม 2566 ณ โรงแรมกรุงศรีริเวอร์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
P. 234
แนวค าวินิจฉัยศาลปกครองสูงสุดเกี่ยวกับสิทธิชุมชนกับสิ่งแวดล้อม
๔. ค ำพิพำกษำศำลปกครองสูงสุดที่ อส.๒๑/๒๕๖๖
นับแต่ที่ผู้ฟ้องคดีได้ท าการดัดแปลงจากขน าเป็นโฮมสเตย์ ผู้ฟ้องคดีไม่ได้ใช้ประโยชน์จากสิ่งปลูกสร้างส าหรับการ
ประกอบอาชีพประมงในภาคการเกษตรแล้ว วัตถุประสงค์หลักและสาระส าคัญของการใช้ประโยชน์จากสิ่งปลูกสร้างของผู้ฟ้องคดีย่อม
เปลี่ยนแปลงไป จากใช้เพื่อเฝ้ากระชังปลาไปเป็นโฮมสเตย์เพื่อให้บริการนักท่องเที่ยว และเมื่อผู้ฟ้องคดีไม่ได้ประกอบอาชีพประมงใน
ภาคการเกษตรเช่นเดิม การประกอบกิจการโฮมสเตย์ของผู้ฟ้องคดีจึงไม่ใช่วิถีชุมชนดั้งเดิมที่เคยปฏิบัติกันมาช้านานของชาวบ้านชุมชน
ตามข้อ ๖ (๒) (ณ) ของประกาศกระทรวงคมนาคมดังกล่าว ที่เจ้าหน้าที่จะสามารถพิจารณาอนุญาตให้ปลูกสร้างได้
แม้ว่าข้อ ๕ ของกฎกระทรวง ฉบับที่ ๖๓ (พ.ศ. ๒๕๓๗) ออกตามความในพระราชบัญญัติการเดินเรือในน่านน้ าไทย พระ
พุทธศักราช ๒๔๕๖ จะก าหนดให้เจ้าท่าอาจอนุญาตให้ปลูกสร้างอาคารหรือสิ่งอื่นใดล่วงล้ าล าแม่น้ าที่ไม่มีลักษณะตามข้อก าหนดในข้อ ๔
เป็นการเฉพาะรายได้ก็ตาม แต่เมื่อสิ่งปลูกสร้างของผู้ฟ้องคดีไม่ได้ใช้ประโยชน์เพื่อการใช้อยู่อาศัยเพื่อใช้ส าหรับวิถีชุมชนดั้งเดิม หรือ
ประกอบอาชีพในภาคการเกษตรตามวิถีชุมชนดั้งเดิมตาม กรณีจึงเกินความจ าเป็นในการใช้พื้นที่ล่วงล้ าล าแม่น้ าลงไปในทะเลอันเป็น
สาธารณสมบัติ ไม่เข้าเกณฑ์ที่จะอนุญาตได้
ค าสั่งของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ไม่ขัดต่อเจตนารมณ์ของค าสั่งหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ