Page 23 - การสัมมนาทางวิชาการ หัวข้อ การลงโทษทางอาญากับหลักสิทธิมนุษยชน
P. 23

ฝรั่งเศสเข้�สู่ก�รปฏิวัติใหญ่ ค.ศ. ๑๗๘๙ นักปฏิวัติได้นำ�                      เพื่อให้ประช�ชนทั่วไปได้อ่�น  ผมมีคว�มยินดีที่จะมอบให้ท่�น
              แนวคิดดังกล่�วม�ใช้ว�งร�กฐ�นของก�รปฏิรูป  เริ่มด้วยก�รออก                            ได้อ่�นก่อนคนละหนึ่งเล่ม

              ประมวลกฎหม�ยอ�ญ�ฉบับแรก ใน ค.ศ. ๑๘๑๐                                                        แต่ขอให้กลับม�ต่อกันที่ประวัติศ�สตร์ของเร�  ก�รขึ้นสู่
                     ค.ศ. ๑๗๙๑ สภ�ร่�งรัฐธรรมนูญฝรั่งเศสจัดให้มีก�ร                                อำ�น�จของพระเจ้�หลุยส์-ฟิลลิป ที่ ๑ กษัตริย์ผู้ทรงเดินส�ยกล�ง

              อภิปร�ย เรื่อง ก�รยกเลิกโทษประห�รชีวิตเป็นครั้งแรก หลุยส์-มิเชล                      จึงเป็นช่วงโอก�สเหม�ะที่จะเริ่มอภิปร�ยถกเถียงกันใหม่  เมื่อมี
              เลอแปลติเยร์ เดอ แซ็งต์-ฟ�ร์โจ (Louis-Michel Lepeletier de                           ก�รสถ�ปน�ระบอบกษัตริย์ภ�ยใต้รัฐธรรมนูญในเดือนกรกฎ�คม
              Saint-Fargeau) เสนอให้ลงโทษจำ�คุกตลอดชีวิตแทนก�รประห�ร                               ค.ศ. ๑๘๓๐  พร้อมกันนั้นมีกระแสก�รปฏิรูปประเทศด้�นสังคม

              แม้คว�มพย�ย�มครั้งนั้นจะไม่ประสบผลสำ�เร็จ แต่อย่�งน้อย                               ให้ทันสมัย ซึ่งถูกต่อต้�นอย่�งรวดเร็ว เช่นเดียวกับก�รพย�ย�ม
              ก็ส่งผลให้มีก�รยกเลิกก�รทรม�นและก�รตัดศีรษะซึ่งเป็นวิธีก�ร                           เคลื่อนไหวให้ยกเลิกโทษประห�รชีวิตห้�ครั้ง  ระหว่�ง ค.ศ. ๑๘๓๐

              สังห�รที่ป่�เถื่อนที่สุดสำ�หรับคว�มผิดในกฎหม�ยทั่วไป  รวมถึง                         – ๑๘๓๕ ที่ไม่ประสบคว�มสำ�เร็จ แม้จะได้รับก�รสนับสนุนจ�ก
              เปิดท�งไปสู่ก�รอภิปร�ยถกเถียงเพื่อก�รยกเลิกโทษประห�รชีวิต                            วิคตอร์ อูโก และน�ยพล ล�ฟ�แยต  คว�มไร้เสถียรภ�พท�งก�รเมือง
              ในฝรั่งเศส                                                                           ตลอดช่วงคริสต์ศตวรรษที่ ๑๙ ไม่เอื้อต่อก�รตั้งคำ�ถ�มอย่�งต่อเนื่อง

                     สี่ปีต่อม� ในค.ศ. ๑๗๙๕ สมัชช�แห่งช�ติลงมติให้ยกเลิก                           เรื่องโทษประห�รชีวิต ฝ่�ยผู้นำ�ก�รรัฐประห�รที่ล้มเหลวและผู้นำ�
              โทษประห�รชีวิต แต่ก�รยกเลิกยังไม่มีผลบังคับใช้  เพร�ะอยู่                            ก�รลุกขึ้นต่อสู้ล้วนถูกประห�รชีวิตเพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่�ง
              ภ�ยใต้เงื่อนไขว่� ต้องได้รับก�รพิมพ์ไว้ในกฎบัตรเพื่อคว�มสงบสุข                              เมื่อระบอบกษัตริย์สิ้นสุดลงในเดือนกรกฎ�คม  ในเดือน

              ทั่วประเทศ  ต่อม� ในรัชสมัยจักรพรรดิ นโปเลียน โบน�ป�ร์ต                              กุมภ�พันธ์ ค.ศ. ๑๘๔๘ รัฐบ�ลชั่วคร�วรับฟังเสียงก�รเคลื่อนไหว
              โปรดให้นำ�โทษประห�รชีวิตกลับม�บัญญัติไว้ในประมวลกฎหม�ย                               เรียกร้องที่ส่งผลให้พระเจ้�หลุยส์-ฟิลลิป ที่ ๑ สละร�ชสมบัติ
              อ�ญ� ฉบับลงวันที่ ๑๒ กุมภ�พันธ์ ค.ศ. ๑๘๑๐                                            แนวหน้�กรรมกรของขบวนก�รปฏิวัติเรียกร้องม�ตรก�รท�งสังคม

                     ใน ค.ศ. ๑๘๒๙ วิคตอร์ อูโก (Victor Hugo) พิมพ์เผยแพร่                          ให้จัดก�รเลือกตั้งทั่วไป โดยให้พลเมืองช�ยมีสิทธิลงคะแนน
              ผลง�นเขียน เรื่อง  Le  dernier  jour  d’un  condamné                                 ให้ยกเลิกระบบท�สและให้ออกกฎหม�ยทำ�ง�นวันละ ๑๐ ชั่วโมง

              เป็นผลง�นเพื่อก�รยกเลิกโทษประห�รชีวิต ซึ่งสถ�นเอกอัครร�ชทูต                          และในช่วงนี้เองมีก�รยกเลิกโทษประห�รสำ�หรับโทษท�งก�รเมือง
              ฝรั่งเศสจัดให้มีก�รแปลเป็นฉบับภ�ษ�ไทย (ชื่อเรื่อง วันสุดท้�ย                         ก่อนที่จะนำ�กลับม�ใช้ใหม่หลังก�รลุกขึ้นต่อสู้ในเดือนมิถุน�ยน
              ของนักโทษประห�ร) และพิมพ์เผยแพร่โดยสำ�นักพิมพ์มติชน                                  ค.ศ. ๑๘๔๘ (ต่อต้�นก�รปิดโรงง�นของรัฐ) ซึ่งส่งผลให้ผู้คนร่วม






              22                                                                                                                                      23
              การลงโทษทางอาญากับหลักสิทธิมนุษยชน                                                                                    การลงโทษทางอาญากับหลักสิทธิมนุษยชน
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28