Page 197 - รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัยการป้องกันและแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ของประเทศไทย และความร่วมมือกับประเทศเพื่อนบ้านในอาเซียน
P. 197

ใช้ทั้งอนุสัญญาระหว่างประเทศขององค์การสหประชาชาติ และกฎหมาย
                                        ภายในประเทศที่เกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์เป็นกรอบในการตรวจสอบ

                                 (๙.๒)   เสริมสร้างองค์ความรู้แก่บุคลากร/ทีมงานให้มีความรู้ ความเข้าใจอนุสัญญา
                                        กติการะหว่างประเทศ รวมทั้งกฎหมายภายในประเทศทุกฉบับที่เกี่ยวข้อง
                                        กับการค้ามนุษย์ให้กับเจ้าหน้าที่ที่มีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรง  รวมทั้งการให้
                                        ความรู้เกี่ยวกับนิยามความหมายของการค้ามนุษย์ กระบวนการท างานเพื่อ

                                        การปูองกันแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ และการช่วยเหลือ เยียวยาเหยื่อ
                                        การค้ามนุษย์ที่เป็นระบบ เพื่อให้เกิดความแม่นย าในการใช้กรอบทาง
                                        กฎหมายมาท าการตรวจสอบทั้งเรื่องที่มีการร้องเรียน และเรื่องที่
                                        คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติหยิบยกขึ้นมาเองอย่างแม่นย า

                                 (๙.๓)   สร้างและพัฒนากลไกการร้องเรียนเรื่องการค้ามนุษย์ในระดับพื้นที่กับภาค
                                        ประชาสังคม หรือองค์กรพัฒนาเอกชน เพื่อให้ผู้ถูกละเมิดจากนายหน้าหรือ
                                        ขบวนการค้ามนุษย์ได้เข้าถึงสิทธิในการร้องเรียนได้มากขึ้น
                                 (๙.๔)   จัดท าฐานข้อมูลเรื่องการค้ามนุษย์อย่างเป็นระบบ สามารถน ามาใช้

                                        ประกอบการตรวจสอบการค้ามนุษย์อย่าง มีประสิทธิภาพและทันสมัย
                                 (๙.๕)   ไม่ควรเข้าไปเป็นคณะกรรมการหรือคณะท างานใดๆ ของภาครัฐในการ
                                        ด าเนินงานใดๆก็ตามที่เกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์ เพราะจะท าให้เสียจุดยืน

                                        ในการตรวจสอบกลไกของรัฐที่มีอ านาจในการปกปูองและคุ้มครองเหยื่อ
                                        ของการค้ามนุษย์

                          ๕.๕.๓ ข้อเสนอแนะในการศึกษาวิจัยครั้งต่อไป
                          การวิจัยในครั้งนี้ให้ความส าคัญหรือมีจุดเน้นไปที่การศึกษารูปแบบการค้ามนุษย์ บทบาทของ

                   ภาครัฐ ภาคประชาสังคมในการปูองกันและแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์  และความร่วมมือกับประเทศ
                   เพื่อนบ้าน  ซึ่งผลการศึกษาพบรูปแบบและกระบวนการค้ามนุษย์ที่มีความหลากหลายและ
                   สลับซับซ้อนมากกว่าอดีตที่ผ่านมา ฉะนั้นจึงควรมีการศึกษาวิจัยเพิ่มเติมในเรื่องต่อไปนี้

                                 (๑)  ศึกษาวิจัยเรื่อง รูปแบบการค้ามนุษย์ในแต่ละรูปแบบ ให้ลึกซึ้งมากขึ้นจะท าให้
                   เรามีองค์ความรู้ที่เท่าทันขบวนการค้ามนุษย์หรือองค์กรอาชญากรรมข้ามชาติที่เกี่ยวข้องกับการค้า
                   มนุษย์ อันมีผลโดยตรงต่อความสามารถในการสร้างและพัฒนาแนวทางในการปูองกันปัญหาการค้า
                   มนุษย์ที่เกิดขึ้นได้อย่างทันท่วงที

                                 (๒) การศึกษาวิจัยเชิงปฏิบัติการในระดับชุมชน โดยมีการทดลองจัดท าโครงการหรือ
                   กิจกรรมในการแก้ไขปัญหาอย่างจริงจังในรูปแบบของการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม
                   (Participatory  Action  Research)  จะท าให้เกิด Model  ต้นแบบของชุมชนที่มีภูมิคุ้มกันการค้า
                   มนุษย์ได้

                                   (๓) การศึกษาวิจัยเรื่องความร่วมมือขององค์กรภาคประชาสังคมของประเทศไทย
                   กับองค์กรภาคประชาสังคมของประเทศเพื่อนบ้านเพื่อพัฒนากลไกความร่วมมือในระดับปฏิบัติการซึ่ง
                   จะสอดคล้องกับทิศทางการสร้างและพัฒนากลไกการปูองกันและแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ที่ควร
                   มุ่งเน้นกลไกในระดับพื้นที่





                                                          ๑๗๗
   192   193   194   195   196   197   198   199   200   201