Page 28 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี

รายงานการศึกษาวิจัย 1
การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผูติดเชื้อเอชไอวี

บทที่ 1

บทนํา

1.1 หลักการและเหตุผล

เมื่อป 2527 ประเทศไทยไดตรวจพบผูปวยเอดสรายแรก หลังจากนั้นจํานวนผูปวยเอดสและผูติดเชื้อ

เอชไอวี ก็ปรากฏตอสังคมเพิ่มมากยิ่งขึ้นจนถึงปจจุบัน จากขอมูลสํานักระบาดวิทยา กรมควบคุมโรค กระทรวง
สาธารณสุข ณ วันที่ 15 พฤศจิกายน 2554 รายงานวาประเทศไทยมีจํานวนผูปวยเอดสและผูติดเชื้อเอชไอวี

ตั้งแต พ.ศ.2527 ถึงวันที่ 15 พฤศจิกายน 2554 เปนจํานวน ทั้งสิ้น 376,690 ราย และเสียชีวิต 98,721 ราย
โดยกลุมอายุของผูปวยและผูติดเชื้อที่พบมากที่สุดเปนกลุมคนวัยทํางานที่มีอายุ 30 - 34 ป รอยละ 24.97 รองลงมา

อายุ 25 - 29 ป และ 35 - 39 ป รอยละ 21.73 และ 18.19 ตามลําดับ โดยสวนใหญประกอบอาชีพรับจางทั่วไป
รอยละ 45.48 รองลงมาเปนเกษตรกรรมและผูวางงาน รอยละ 19.49 และ 6.06 ตามลําดับ ซึ่งจากสถิติดังกลาว

พบวา ผูติดเชื้อเอชไอวีสวนใหญมีอายุระหวาง 20 - 44 ป และเปนวัยแรงงานที่สําคัญของประเทศ
สถานการณการแพรระบาดของเชื้อเอชไอวีในระยะแรก สังคมมีความตระหนก หวาดกลัว เนื่องจากคน

ในสังคมยังขาดความรู ความเขาใจ และขอเท็จจริงเกี่ยวกับโรคที่เกิดจากเชื้อเอชไอวี ดังนั้น ภาครัฐ ภาคเอกชน และ
ภาคประชาสังคม จึงมีความพยายามรณรงคเพื่อประชาสัมพันธเผยแพรใหประชาชนทั่วไปมีความรูความเขาใจ

เกี่ยวกับเอดสอยางแพรหลาย โดยเนนกลุมที่มีพฤติกรรมเสี่ยงสูง เชน ผูซื้อบริการทางเพศ กลุมชายรักชาย
และกลุมผูติดยาเสพติดซึ่งใชเข็มฉีดยารวมกัน นอกจากนี้ ประชาชนทั่วไปยังมีทัศนคติในเชิงลบตอผูติดเชื้อเอชไอวี

โดยมองวาผูติดเชื้อเอชไอวีเปนผูมีพฤติกรรมทางเพศไมเหมาะสม หรือเปนผูติดยาเสพติด จนทําใหภาพลักษณของ
ผูติดเชื้อคือ คนเลว คนไมดี และเปนที่นารังเกียจของสังคม ทําใหการใชชีวิตประจําวันของผูติดเชื้อเอชไอวีเปนไป

อยางยากลําบาก ทั้งในเรื่องสุขภาพกาย สุขภาพจิต สภาวะความเปนอยู หนาที่การงาน สถานภาพทางสังคม
ถูกรังเกียจ เหยียดหยาม ถูกแบงแยกออกจากคนในสังคม เพราะหากทราบวาผูใดติดเชื้อเอชไอวีก็มักจะ

แสดงทาทีรังเกียจ ไมยอมรับ หรือถูกบีบบังคับออกจากงาน มีผลทําใหผูติดเชื้อไมกลาเปดเผยตนเองตอสังคม
ไมกลาไปพบแพทยเพื่อรักษาตัว และไมกลาขอคําปรึกษาแนะนําจากผูเชี่ยวชาญ เพราะเกรงวาจะถูกครอบครัว

เพื่อนบาน เพื่อนรวมงาน นายจาง และผูเกี่ยวของรังเกียจ รวมทั้งอาจมีผลกระทบตอผูใกลชิด เชน คูสมรสและบุตร
เปนตน ทําใหกลุมบุคคลดังกลาวถูกเลือกปฏิบัติในดานตาง ๆ ดังนี้

(1) ดานสวัสดิการและการใหบริการทางสังคม เชน การเขาถึงบริการสาธารณสุข การเขาถึงยาตานไวรัส
เปนตน

(2) ดานการศึกษา เชน โรงเรียนปฏิเสธไมรับเด็กที่ติดเชื้อเอชไอวีเขาเรียนในโรงเรียน ถูกชุมชนคัดคาน
ไมใหเขาเรียน ถูกบังคับใหออกและหยุดเรียนเมื่อติดเชื้อเอชไอวี ถูกแยกหองเรียน/ถูกเลือกปฏิบัติ

เปนตน
(3) ดานการทํางาน เชน หนวยงานหรือบริษัทบังคับตรวจเอดสกอนรับเขาทํางาน/ขณะทํางาน ถูกปฏิเสธ

ไมรับเขาทํางานถูกเลิกจางหรือบีบบังคับใหออกจากงานเมื่อติดเชื้อเอชไอวี เปนตน
(4) ดานสังคม เชน ใหแสดงผลการตรวจเอดสกอนบวชพระ ไมรับประกันชีวิตผูติดเชื้อเอชไอวีถูกกีดกัน

ไมใหเปนสมาชิกฌาปนกิจ ไมมีสิทธิกูยืมเงินกองทุนหมูบาน เปนตน