Page 188 - ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ : เล่ม 1 ระหว่างวันที่ 1 มีนาคม 2554 - 31 ธันวาคม 2557
P. 188

186   ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายหรือข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎ
                  ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ  เล่ม ๑  ระหว่าง ๑ มีนาคม ๒๕๕๔ – ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๗




                             ข้อ ๒  ทุกคนย่อมมีสิทธิและอิสรภาพทั้งปวง ตามที่กำาหนดไว้ในปฏิญญานี้ โดยปราศจาก

                  การแบ่งแยกไม่ว่าชนิดใด อาทิ เชื้อชาติ ผิว เพศ ภาษา ศาสนา ความคิดเห็นทางการเมืองหรือทางอื่น
                  พื้นเพทางชาติหรือสังคม ทรัพย์สิน การเกิดหรือสถานะอื่น นอกเหนือจากนี้ จะไม่มีการแบ่งแยกใด

                  บนพื้นฐานของสถานะทางการเมือง ทางกฎหมาย หรือทางการระหว่างประเทศของประเทศ
                  หรือดินแดนที่บุคคลสังกัด ไม่ว่าดินแดนนี้จะเป็นเอกราช อยู่ในความพิทักษ์ มิได้ปกครองตนเอง

                  หรืออยู่ภายใต้การจำากัดอธิปไตยอื่นใด
                             ข้อ ๓  ทุกคนมีสิทธิในการมีชีวิต เสรีภาพ และความมั่นคงแห่งบุคคล

                             ข้อ ๔  บุคคลใดจะตกอยู่ในความเป็นทาส หรือสภาวะจำายอมไม่ได้ ทั้งนี้ ห้ามความเป็น
                  ทาส และการค้าทาสทุกรูปแบบ

                             ข้อ ๕  บุคคลใดจะถูกกระทำาการทรมานหรือ การปฏิบัติหรือการลงโทษที่โหดร้าย
                  ไร้มนุษยธรรม หรือย่ำายีศักดิ์ศรีไม่ได้

                             ข้อ ๖  ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับการยอมรับทุกแห่งหนว่าเป็นบุคคลตามกฎหมาย
                             ข้อ ๗  ทุกคนเสมอภาคกันตามกฎหมายและมีสิทธิที่จะได้รับความคุ้มครองของ

                  กฎหมายเท่าเทียมกัน โดยปราศจากการเลือกปฏิบัติใด ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับความคุ้มครองเท่าเทียม
                  กันจากการเลือกปฏิบัติใด อันเป็นการล่วงละเมิดปฏิญญานี้ และจากการยุยงให้มีการเลือกปฏิบัติ

                  ดังกล่าว
                             ข้อ ๘  ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับการเยียวยาอันมีประสิทธิผลจากศาลที่มีอำานาจแห่งรัฐ

                  ต่อการกระทำาอันล่วงละเมิดสิทธิขั้นพื้นฐาน ซึ่งตนได้รับตามรัฐธรรมนูญหรือกฎหมาย
                             ข้อ ๙  บุคคลใดจะถูกจับกุม กักขัง หรือเนรเทศตามอำาเภอใจไม่ได้

                             ข้อ ๑๐ ทุกคนย่อมมีสิทธิในความเสมอภาคอย่างเต็มที่ในการได้รับการพิจารณาคดีที่
                  เป็นธรรมและเปิดเผย จากศาลที่อิสระและไม่ลำาเอียงในการพิจารณากำาหนดสิทธิและหน้าที่ของตน

                  และข้อกล่าวหาอาญาใดต่อตน
                             ข้อ ๑๑

                             (๑)  ทุกคนที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำาผิดทางอาญา มีสิทธิที่จะได้รับการสันนิษฐานไว้ก่อน
                  ว่าบริสุทธิ์ จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่ามีความผิดตามกฎหมายในการพิจารณาคดีที่เปิดเผย ซึ่งตนได้รับ

                  หลักประกันที่จำาเป็นทั้งปวงสำาหรับการต่อสู้คดี
                             (๒)  บุคคลใดจะถูกตัดสินว่า มีความผิดทางอาญาใด อันเนื่องจากการกระทำาหรือ

                  ละเว้นใดอันมิได้ถือว่าเป็นความผิดทางอาญาตามกฎหมายแห่งชาติหรือกฎหมายระหว่างประเทศ
                  ในขณะที่ได้กระทำาการนั้นไม่ได้ และจะกำาหนดโทษที่หนักกว่าที่บังคับใช้ในขณะที่ได้กระทำาความผิด

                  ทางอาญานั้นไม่ได้
                             ข้อ ๑๒ บุคคลใดจะถูกแทรกแซงตามอำาเภอใจ ในความเป็นส่วนตัว ครอบครัว ที่อยู่อาศัย

                  หรือการสื่อสาร หรือจะถูกลบหลู่เกียรติยศและชื่อเสียงไม่ได้ ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับความคุ้มครองของ
                  กฎหมายต่อการแทรกแซงสิทธิหรือการลบหลู่ดังกล่าวนั้น
   183   184   185   186   187   188   189   190   191   192   193