Page 222 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาวิจัยผลกระทบธุรกิจค้าปลีกขนาดใหญ่กับการคุ้มครองสิทธิมนุษยชน

213

บัตรประจําตัวใหเปนไปตามแบบที่รัฐมนตรีกําหนดโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา
มาตรา ๑๙ ในการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ ใหกรรมการ อนุกรรมการและพนักงานเจาหนาที่

เปนเจาพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา

หมวด ๓

การประกอบธุรกิจคาปลีกหรือคาสง
---------------------
มาตรา ๒๐ หามมิใหผูใดประกอบธุรกิจคาปลีกหรือคาสงที่มีพื้นที่ทุกสาขารวมกันแลวเกินกวาหนึ่งแสน
ตารางเมตรโดยนับรวมกับธุรกิจที่ผูประกอบการฝายใดฝายหนึ่งเขาถือหุนหรือมีผูถือหุนรวมกันเกินกวาหนึ่งใน

หาสวนหรืออนุญาตใหใชสิทธิในทรัพยสินทางปญญา หรือสิทธิอยางอื่นในการประกอบธุรกิจดวย
ใหการประกอบธุรกิจคาปลีกหรือคาสงอยางหนึ่งอยางใดดังตอไปนี้ เปนธุรกิจที่ตองขออนุญาตในการ
ประกอบธุรกิจ
(๑) ธุรกิจคาปลีกหรือคาสงที่มีขนาดพื้นที่ของสถานประกอบธุรกิจขายสินคารวมกันทุกสาขาตั้งแตหนึ่ง

หมื่นตารางเมตรขึ้นไป
พื้นที่ของสถานประกอบธุรกิจขายสินคา หมายความถึง พื้นที่รวมของทุกชั้นภายในอาคารและพื้นที่
ภายนอกอาคารที่ใชประกอบกิจการขายสินคา พื้นที่ที่ใหบุคคลอื่นเชาและคลังสินคาที่อยูในบริเวณเดียวกันหรือ
ตอเนื่องกับพื้นที่ที่ใชประกอบกิจการขายสินคา

(๒) ธุรกิจคาปลีกหรือคาสงที่มียอดรายไดหรือประมาณการรายไดรวมของทุกสาขาในปภาษีที่ผานมา
หรือประมาณการรายไดของแผนธุรกิจในปแรกรวมกันทุกสาขาตั้งแตหนึ่งพันลานบาทขึ้นไป
(๓) ธุรกิจคาปลีกหรือคาสงซึ่งผูประกอบธุรกิจคาปลีกหรือคาสงไดรับอนุญาตจากผูประกอบธุรกิจคาปลีก
หรือคาสงตาม (๑) หรือ (๒) เขาเปนผูถือหุนหรือมีผูถือหุนรวมกันในกิจการนั้นเกินกวาหนึ่งในหาสวนของกิจการ

(๔) ธุรกิจคาปลีกหรือคาสงซึ่งผูประกอบธุรกิจคาปลีกหรือคาสงไดรับอนุญาตจากผูประกอบธุรกิจคาปลีก
หรือคาสงตาม (๑) หรือ (๒) ใหใชสิทธิในทรัพยสินทางปญญา หรือสิทธิอยางอื่น เพื่อประกอบธุรกิจภายใน
ระยะเวลาหรือเขตพื้นที่ที่กําหนด และการประกอบธุรกิจนั้นอยูภายใตการสงเสริมและควบคุมตามแผนดําเนิน
ธุรกิจของบุคคลที่อนุญาตนั้น โดยผูประกอบธุรกิจคาปลีกหรือคาสงมีหนาที่ตองจายคาตอบแทนการใชสิทธิ

ดังกลาว
มาตรา ๒๑ ใหฐมนตรีโดยคําแนะนําของคณะกรรมการมีอํานาจออกกฎกระทรวงกําหนดแยกประเภท
ธุรกิจคาปลีกหรือคาสงตามมาตรา ๒๐ และกําหนดหลักเกณฑ วิธีการ และเงื่อนไขในการประกอบธุรกิจคาปลีก

หรือคาสงในแตละประเภทแยกตางหากจากกัน
การกําหนดหลักเกณฑ วิธีการ และเงื่อนไขในการประกอบธุรกิจคาปลีกหรือคาสงตามวรรคแรก ใหกําหนด
หลักเกณฑเกี่ยวกับวันและเวลาของสถานประกอบธุรกิจ แตละประเภท ตามความเหมาะสม แตตองไมเกิน สิบหก
ชั่วโมงตอวัน และบริเวณที่ตั้งสถานประกอบธุรกิจ การจัดสิ่งอํานวยความสะดวกเทาที่จําเปนแกผูบริโภค หลักเกณฑ
วิธีการ และเงื่อนไขอื่นเทาที่จําเปนแกวัตถุประสงคในการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ โดยใหคํานึงถึงลักษณะ

ของธุรกิจคาปลีกหรือคาสงแตละประเภท วัฒนธรรม ประเพณี และสภาพสังคมในแตละทองถิ่น
มาตรา ๒๒ ในกรณีที่มีกฎหมายใดกําหนดหลักเกณฑวิธีการ และเงื่อนไขใดไวเปนการเฉพาะแลว การ
กําหนดหลักเกณฑ วิธีการและเงื่อนไขตามมาตรา ๒๑ ตองไมขัดกับกฎหมายนั้น