Page 14 - บทบาทคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
P. 14

เชิงอรรถ




                 1
                  Tony Evans, “Introduction: Power, Hegemony and Universality of Human Rights,” in Tony Evans, ed., Human Rights Fifty
                 Years on, Manchester University Press, 1998, p.4

                 Heiner Bielfeld, “Western Versus Islamic Human Rights Conception?” A Critique of Cultural Essentialism in the Discussion of
                 Human Rights,” Political Theory, Vol. 28, No.1, February 2000, pp. 96-97.

                 2
                  ดังที่ ฌาคส์ มาริแตง (Jacques Maritain) ตั้งข้อสังเกตไว้ว่า :

                      ไม่มีปฏิญญาสิทธิมนุษยชนใดที่จะครอบคลุมจบสิ้น  มันจะต้องแปรเปลี่ยนโดยสอดคล้องกับสภาพจิตส านึกทางศีลธรรม
                      และอารยธรรมในแต่ละช่วงขณะของประวัติศาสตร์

                 อ้างใน Joseph A. Camilleri, “Human Rights, Cultural diversity and Conflict Resolution: The Asia Pacific Context”, Pacific Review,
                 Vol. 6, No.2, 1994, p.20.

                 3
                  ตัวอย่างเช่น Edward Herman, “Immiseration & Human Rights,” Third World Resurgence, Issue No.58, June 1995, p.41;
                 Vandana Shiva, “The Enclosure of the Commons,” Third World Resurgence, Issue No.84, 1997, p.6; Lee Kuan Yew’s address to
                 an annual conference organized by the Philippines Business Council in Manila, and President Fidel Ramos’ response, The
                 Nation, Bangkok, 21 November, 1992.

                 4
                  ดูทัศนะของ Mary Robinson ใน “If human rights are respected…conflict, terrorism and war can be prevented.” Boston Globe,
                 September 3, 2002.

                 5
                  รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.๒๕๔๐  มาตรา ๒๐๐ :
                      “คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติมีอ านาจหน้าที่ ดังต่อไปนี้
                        (๑)  ตรวจสอบและรายงานการกระท าหรือการละเลยการกระท าอันเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชน หรืออันไม่เป็นไปตาม
                      พันธกรณีระหว่างประเทศเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนที่ประเทศไทยเป็นภาคี  และเสนอมาตรการการแก้ไขที่เหมาะสมต่อ
                      บุคคลหรือหน่วยงานที่กระท าหรือละเลยการกระท าดังกล่าวเพื่อการด าเนินการ  ในกรณีที่ปรากฏว่าไม่มีการด าเนินการ
                      ตามที่เสนอ ให้รายงานต่อรัฐสภาเพื่อด าเนินการต่อไป
                        (๒)  เสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย กฎ หรือข้อบังคับ  ต่อรัฐสภาและคณะรัฐมนตรีเพื่อส่งเสริม
                      และคุ้มครองสิทธิมนุษยชน
                        (๓)  ส่งเสริมการศึกษา วิจัย และการเผยแพร่ความรู้ด้านสิทธิมนุษยชน
                        (๔)  ส่งเสริมความร่วมมือและการประสานงานระหว่างหน่วยราชการ องค์การเอกชน และองค์การอื่นในด้านสิทธิ
                      มนุษยชน
                        (๕)  จัดท ารายงานประจ าปีเพื่อประเมินสถานการณ์ด้านสิทธิมนุษยชนภายในประเทศ และน าเสนอต่อรัฐสภา
                        (๖)  อ านาจหน้าที่อื่นตามที่กฎหมายบัญญัติ
                      “ในการปฏิบัติหน้าที่คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติต้องค านึงถึงผลประโยชน์ส่วนรวมของชาติและประชาชน
                      ประกอบด้วย
                      “คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติมีอ านาจเรียกเอกสารหรือหลักฐานที่เกี่ยวข้องจากบุคคลหรือเรียกบุคคลใดมาให้
                      ถ้อยค า  รวมทั้งมีอ านาจอื่นเพื่อประโยชน์ในการปฏิบัติหน้าที่  ทั้งนี้ ตามที่กฎหมายบัญญัติ”



                                                            ๑๒
   9   10   11   12   13   14   15   16