Page 5 - แด่ศักดิ์ศรีเสมอกันทุกชั้นชน : วรรณกรรมกับสิทธิมนุษยชนศึกษา
P. 5

ในบริบทที่โลกเฉลิมฉลองความหลากหลาย กระแสการเคลื่อนไหวทางการเมืองของกลุ่ม
                เควียร์หรือกลุ่มอัญเพศเป็นสิ่งที่ปรากฏในหลายพื้นที่ บทความเรื่อง “นาครเขษม ภาวะสูงวัยใน

                มุมมองเควียร์” ของ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ชุติมา ประกาศวุฒิสาร มุ่งศึกษาการสร้างพื้นที่ของผู้สูงวัย
                ในฐานะเควียร์ในพื้นที่สังคมเมืองและกระแสทุนนิยมสมัยใหม่ ความสูงวัยที่กลายเป็นประสบการณ์

                ความทุกข์และความอัปยศถูกคอยนุชในฐานะผู้ประพันธ์วิพากษ์อย่างมีอารมณ์ขันและนัยทางการเมือง

                บทความอีกเรื่องหนึ่งที่เกี่ยวกับเควียร์คือบทความเรื่อง “ผิดด้วยหรือที่จะปรารถนา: ชนกลุ่มน้อยทาง
                เพศในนวนิยายไตรภาคของวีรวัฒน์ กนกนุเคราะห์”  ของ อาจารย์นัทธนัย ประสานนาม ผู้เขียน

                บทความเสนอให้เห็นการสร้างอัตลักษณ์เกย์ในบริบทสังคมไทยผ่านการนําเสนอเพศวิถีที่สัมพันธ์กับ

                ชนชั้น “การเมืองเรื่องความสําส่อน”ได้ถูกนํามาใช้เพื่อวิพากษ์มาตรฐานของสังคมรักต่างเพศ
                นอกจากนั้น ผู้เขียนบทความได้ชี้ให้เห็นความสําคัญของวาทกรรมพระพุทธศาสนาที่ผลักดันให้เกย์และ

                คนผู้มีเพศวิถีอื่นๆ หลุดพ้นจากบ่วงความปรารถนาที่สร้างทุกข์ไม่รู้สิ้นสุด การสร้างอัตลักษณ์ “เควียร์”

                อันเป็นกลุ่มชนที่เคลื่อนไหวทางการเมืองในภาคสังคมและเชิงสัญลักษณ์ในวรรณกรรมทั้งสองเรื่องจึง
                เป็น “เสียง” ที่สังคมสมควรสดับตรับฟังอย่างตั้งใจ


                       นอกจากกลุ่มเควียร์แล้วผู้หญิงก็เป็นคนอีกกลุ่มหนึ่งที่ถูกทําให้ “เป็นอื่น”  รองศาสตราจารย์
                ดร.สรณัฐ ไตลังคะได้เสนอไว้ในบทความเรื่อง “ทากและปลิงอันอาจสูบเลือดให้ม้วยมรณ์: ผู้หญิงใน

                เรื่องสั้นไทยแนวผจญไพร”    ผู้เขียนบทความชี้ให้เห็นการสร้างความเป็นอื่นให้แก่ผู้หญิงด้วยการ
                กําหนดให้เป็นชนกลุ่มน้อยทางชาติพันธุ์ บ้างมีลักษณะกึ่งคนกึ่งสัตว์ เรื่องสั้นกลุ่มนี้จัดวางให้ผู้หญิงเป็น

                วัตถุของความปรารถนา และเสน่ห์อันน่าพิศวงของพวกเธอก็ล้วนนํามาซึ่งความหายนะ ชะตากรรมของ
                ผู้หญิงในวรรณกรรมกลุ่มนี้จึงถูกควบคุม ครอบครอง และสังหารด้วยอํานาจของผู้ชาย


                       ความรุนแรงที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงเป็นสิ่งที่อาจารย์พรรณราย ชาญหิรัญสนใจเช่นกัน เธอได้เสนอ
                บทความเรื่อง “ไกรทอง: ความรุนแรงระหว่างเผ่าพันธุ์และเพศ”  โดยได้เสนอว่า  ความรุนแรงทั้งหมด

                ตั้งอยู่บนพื้นฐานความแตกต่างด้านเผ่าพันธุ์และเพศของตัวละคร  การดํารงอยู่ของเรื่องไกรทอง

                หลากหลายฉบับจากอดีตจนถึงปัจจุบันแสดงให้เห็นความรุนแรงเชิงโครงสร้างที่ฝังรากลึกในสังคมไทย
                และความรุนแรงเชิงวัฒนธรรมซึ่งรองรับการใช้ความรุนแรงแบบต่างๆ


                       ความแตกต่างด้านชาติพันธุ์เป็นปัญหาที่ปรากฏในสังคมอเมริกันเช่นเดียวกับในสังคมไทย
                อุดมการณ์เรื่องพหุวัฒนธรรมนิยมไม่อาจ “คุม”  อคติเรื่องชาติพันธุ์ในภาคปฏิบัติของสังคมได้ทั้งหมด

                ในประเด็นที่เกี่ยวข้องกันนี้อาจารย์ธงรบ รื่นบรรเทิง เสนอบทความเรื่อง “พันธนาการของความเป็น
                อื่น: การแสดงกับการท้าทายอัตลักษณ์ชาติพันธุ์ในบทละครเรื่อง Bondage  ของเดวิด เฮนรี หวัง”
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10