Page 4 - แด่ศักดิ์ศรีเสมอกันทุกชั้นชน : วรรณกรรมกับสิทธิมนุษยชนศึกษา
P. 4
บาดแผล น้ําตา คําจารึก: ถ้อยแถลงของบรรณาธิการ
สังคมในคริสต์ศตวรรษที่ 21 เป็นสังคมยุคใหม่ที่เฉลิมฉลองความแตกต่างหลากหลายของมวล
มนุษยชาติ สืบเนื่องจากความเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 20 ปัจจุบันการ
แบ่งแยกกีดกันมนุษย์โดยมนุษย์ด้วยกันเป็นประเด็นที่มีการคุ้มครองผ่านตัวบทกฎหมาย การเหยียด
หยามประทับรอยแห่งความอัปยศในหมู่มนุษย์ด้วยกันเป็นสิ่งที่ถูกต่อต้านด้วยวิธีคิดที่เป็นที่ยอมรับใน
ระดับสากลในนาม “สิทธิมนุษยชน”
ที่น่าคิดก็คือ ในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ที่บรรดานักคิดสกุลหลังสมัยใหม่เฝ้าบอกเราว่า
เป็นความสัมพันธ์เชิงอํานาจย่อมต้องสงสัยว่าจะหมดจดงดงามและทําให้มนุษย์ยอมรับความแตกต่าง
ของกันได้ทุกด้านจริงหรือ คําตอบสําหรับคําถามนี้ย่อมไม่ตายตัวและผูกพันอยู่กับบริบทอย่างลึกซึ้ง
หลักฐานหรือเครื่องมืออย่างหนึ่งที่อาจช่วยเราทําความเข้าใจวิธีการที่แต่ละสังคมมองสิทธิมนุษยชนคือ
การเดินเข้าสู่โลกวรรณกรรมอันเป็นพื้นที่แห่งการเปล่งเสียงของผู้ถูกกดทับ หรือบางครั้งเป็นเครื่องมือ
ในการผลิตซ้ํามายาคติที่ไม่เป็นธรรมของสังคม
จากคําถามนําข้างต้น ภาควิชาวรรณคดี คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้
นํามาพิจารณา ในฐานะสถาบันการศึกษาที่ต้องสร้างสรรค์และส่งเสริมองค์ความรู้ด้านวรรณคดีศึกษา
ภาควิชาฯจึงจัดการประชุมวิชาการ “แด่ศักดิ์ศรีเสมอกันทุกชั้นชน: วรรณกรรมกับสิทธิมนุษยชน
ศึกษา” ขึ้น โดยร่วมมือกับคณะกรรมการฝ่ายวิจัย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ และหอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร ในวันศุกร์ที่ 20
สิงหาคม พ.ศ.2553 ณ หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร เพื่อกระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้
ความสัมพันธ์ระหว่างวรรณกรรมกับสิทธิมนุษยชนในมิติข้ามวัฒนธรรม
หนังสือที่อยู่ในมือท่านเป็นหนังสือรวมบทความที่นําเสนอในการประชุมวิชาการ รวมทั้ง
บทความที่มีเนื้อหาเกี่ยวข้อง เช่นเดียวกับที่ วรรณคดี-ศิลปะ ประสานศิลป์ (2536) วรรณกรรม-ศิลปะ
สดุดี (2538) และ ละคร ระคน ตัวตน มนุษย์: วรรณกรรมกับนาฏกรรมศึกษา (2552) ได้ “ฝากฝัง”
ตัวเองไว้ในวงวิชาการหลังจากเสร็จสิ้นโครงการที่ภาควิชาวรรณคดีได้จัดขึ้น
เนื้อหาในหนังสือเล่มนี้ประกอบด้วยบทความ 9 เรื่อง บทความเรื่อง “สิทธิมนุษยชนในมิติ
วัฒนธรรม” ของ ศาสตราจารย์กิตติคุณ ดร.อมรา พงศาพิชญ์ เป็น “อารัมภบท” ที่นําผู้อ่านไปสํารวจ
ความหมาย ขอบข่าย และความเป็นมาของสิทธิมนุษยชน เนื้อหาของบทความเป็นพื้นความรู้อย่างดี
สําหรับผู้อ่านก่อนที่จะไปอ่านบทความเรื่องอื่นผ่าน “เลนส์” ของสิทธิมนุษยชน
