Page 30 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง โครงการศึกษาวิจัยปัญหาการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมของบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสี

21

หรือสังคม ความเชื่อทางศาสนา การศึกษาอบรม หรือความคิดเห็นทางการเมืองอันไม่ขัดต่อบทบัญญัติแห่ง
รัฐธรรมนูญ จะกระทํามิได้

มาตรการที่รัฐกําหนดขึ้นเพื่อขจัดอุปสรรคหรือส่งเสริมให้บุคคลสามารถใช้สิทธิและ
เสรีภาพได้เช่นเดียวกับบุคคลอื่น ย่อมไม่ถือเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมตามวรรคสาม”
2.1.3.5 การมีส่วนร่วมและการเป็นส่วนหนึ่งของสิทธินั้น (Participation & inclusion)
หมายความว่า ประชาชนแต่ละคนและกลุ่มของประชาชนหรือประชาสังคมย่อมมี
ส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการเข้าถึงและได้รับประโยชน์จากสิทธิพลเมือง สิทธิทางการเมือง และสิทธิทางเศรษฐกิจ

สังคมและวัฒนธรรม
2.1.3.6 ตรวจสอบได้และใช้หลักนิติธรรม (Accountability & the rule of law)
หมายถึง รัฐและองค์กรที่มีหน้าที่ในการก่อให้เกิดสิทธิมนุษยชน ต้องมีหน้าที่ตอบ

คําถามให้ได้ว่าสิทธิมนุษยชนได้รับการปฏิบัติให้เกิดผลจริงในประเทศของตน ส่วนสิทธิใดยังไม่ได้ดําเนินการ
ให้เป็นไปตามหลักการสากล ต้องอธิบายต่อสังคมได้ว่าจะมีขั้นตอนดําเนินการอย่างไร โดยเฉพาะรัฐต้องมี
มาตรการปกครองประเทศโดยใช้หลักนิติธรรม หรือปกครองโดยอาศัยหลักการที่ใช้กฎหมายอย่างเที่ยงธรรม
ประชาชนเข้าถึงกระบวนการยุติธรรมได้โดยง่าย มีกระบวนการไม่ซับซ้อนเป็นไปตามหลักกฎหมายและมี

ความเท่าเทียมกันเมื่ออยู่ต่อหน้ากฎหมาย ไม่มีใครอยู่เหนือกฎหมายได้
ดังนั้น การจะเข้าใจความหมายของสิทธิมนุษยชนได้นั้นจําต้องเข้าใจหลักการต่างๆ ที่ถือ
เป็นองค์รวมของสิทธิมนุษยชนด้วย ดังนี้ (กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ, 2555)
สิทธิ (Rights) คือ เป็นสิ่งที่ติดตัวมนุษย์ทุกคนตามธรรมชาติที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ซึ่งไม่มีใคร

ล่วงละเมิดได้ ทุกคนมีสิทธิมีชีวิตที่จะอยู่รอด อยู่อย่างมีเกียรติและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ แม้กฎหมาย
ยังไม่รองรับแต่สิทธิก็ยังมีอยู่
เสรีภาพ (Freedom) คือ การที่มนุษย์สามารถทําอะไรก็ได้ภายใต้ขอบเขตของศีลธรรมอันดี
งามโดยไม่เบียดเบียนสังคม หรือไม่ล่วงล้ําสิทธิของบุคคลอื่นหรือส่วนรวม คําว่าสิทธิและเสรีภาพมักจะอยู่

รวมกันดังปรากฏในปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติ เพื่อแสดงออกทางความคิดและการ
ปฏิบัติ
ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ (Human dignity) คือ คําอธิบายความหมายของสิทธิมนุษยชนในแง่

ของการให้คุณค่าแก่ความเป็นคนว่าทุกคนมีคุณค่าเท่าเทียมกัน เป็นหลักการสําคัญของสิทธิมนุษยชนที่กําหนด
สิทธิมาตั้งแต่เกิด ใครจะละเมิดไม่ได้ และไม่สามารถ่ายโอนให้แก่กันได้ รวมไปถึงสิทธิในการมีชีวิตและความมั่นคง
ในการมีชีวิตอยู่ เพราะคนทุกคนที่เกิดมาบนโลกมีศักดิ์ศรีของการเป็นมนุษย์ ดังนั้นการปฏิบัติต่อกันของผู้คน
ในสังคมจึงต้องเคารพความเป็นมนุษย์ ห้ามทําร้ายร่างกายหรือทรมานอย่างโหดร้าย ตลอดจนการกระทําใดๆ
ที่ถือเป็นการเหยียดหยามความเป็นมนุษย์

ความเสมอภาคและการเลือกปฏิบัติ (Equality and discrimination) คือเกณฑ์วัดว่าสังคม
หนึ่งสังคมใดมีการละเมิดหรือเคารพสิทธิมนุษยชนหรือไม่ ชี้ให้เห็นถึงความเสมอภาค หรือการปฏิบัติต่อทุกคน
อย่างเท่าเทียมกันหรือไม่เท่าเทียมกัน