Page 29 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง โครงการศึกษาวิจัยปัญหาการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมของบุคคลผู้ที่มีอาการตาบอดสี

20

กลุ่มเฉพาะ และสิทธิตามประเด็นปัญหา เช่น สิทธิสตรี สิทธิเด็ก สิทธิในกระบวนการยุติธรรม สิทธิของผู้ลี้ภัย
เป็นต้น

2.1.3.3 สิทธิมนุษยชนไม่สามารถแยกเป็นส่วนๆ ว่าสิทธิใดมีความสําคัญกว่าอีกสิทธิหนึ่ง
(Indivisibility)
กล่าวคือ สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง ไม่สามารถแบ่งแยกว่ามีความสําคัญ
กว่าสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรม สิทธิทั้งสองประการนี้ต่างมีความสําคัญเท่าเทียมกัน ดังนั้นรัฐบาล
ใดจะมาอ้างว่าต้องพัฒนาประเทศให้ประชาชนมีความเป็นอยู่ทางเศรษฐกิจ หรือต้องแก้ปัญหาปากท้องก่อน

แล้วจึงค่อยให้ประชาชนมีส่วนร่วมทางการเมือง ย่อมขัดต่อหลักการนี้
2.1.3.4 คนทุกคนมีความเสมอภาคและห้ามการเลือกปฏิบัติ (Equality and non-
discrimination)

การเลือกปฏิบัติเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นมานานในทุกสังคม และถือเป็นการละเมิดสิทธิ
มนุษยชน เพราะเหตุว่าในฐานะที่เราเกิดมาเป็นคน ต้องได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน ไม่ว่าจะเป็นคนจน
คนรวย คนพิการ เด็ก หรือผู้สูงอายุ คนปุวยหรือมีสุขภาพดี ความเสมอภาคไม่ใช่การได้รับเท่ากัน เช่น การที่
นักเรียนทุกคนที่ทําผิดระเบียบจะต้องถูกเฆี่ยน 2 ที เท่ากัน ไม่ถือว่าเป็นความเสมอภาค ความเสมอภาค คือ

การที่ทุกคนควรได้รับจากส่วนที่ควรได้ ในฐานะเป็นคน เช่น การแจกของผู้ประสบภัยน้ําท่วม ทุกคนจะได้รับ
ของแจกขั้นพื้นฐาน เช่น ได้รับข้าวสาร อาหารแห้ง ยาปูองกันเท้าเปื่อย แต่หากมีครอบครัวหนึ่ง มีคนปุวยที่
ต้องการยาเป็นพิเศษ หรือบางครอบครัวมีเด็กอ่อน ต้องได้รับนมผงเพิ่มสําหรับเด็ก ทางราชการสามารถเพิ่มยา
และนมผงให้แก่ครอบครัวเหล่านั้น คือความเสมอภาคที่ได้รับเพราะทุกคนในครอบครัวได้รับแจกสิ่งจําเป็นเพื่อ

การยังชีพแล้ว หลักความเสมอภาค คือ ต้องมีการเปรียบเทียบกับของสองสิ่งหรือสองเรื่อง และดูว่าอะไรคือ
สาระสําคัญของเรื่องนั้น หากสาระสําคัญของประเด็นได้รับการพิจารณาแล้ว ถือว่ามีความเสมอภาคกัน เช่น
การที่รัฐจัดเก็บภาษีเงินได้บุคคลไม่เท่ากัน คนที่มีรายได้มากก็เสียภาษีมาก คนที่มีรายได้น้อยก็เสียภาษีน้อย
คนที่มีรายได้ไม่ถึงเกณฑ์ที่กําหนดก็ไม่ต้องเสียภาษี แต่การมีรายได้มากหรือน้อยเป็นสาระสําคัญของการเก็บ

ภาษีซึ่งเป็นธรรมสําหรับประชาชนการเลือกปฏิบัตินั้นเป็นเหตุให้เกิดความไม่เสมอภาค เช่น การรักษาพยาบาล
หรือการเข้าถึงบริการสาธารณะของรัฐเป็นไปไม่ทั่วถึง และไม่เท่าเทียมกัน เพราะมีความแตกต่างของบุคคล
ในเรื่องเชื้อชาติ เช่น หากมีแรงงานข้ามชาติชาวกัมพูชาหรือพม่ามารักษา เจ้าหน้าที่มักไม่อยากให้บริการที่ดี

เป็นต้น
หลักการเรื่องความเสมอภาคและห้ามการเลือกปฏิบัติในสังคมไทยนั้น ปรากฏอยู่
ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 30 ดังนี้
“มาตรา 30 บุคคลย่อมเสมอกันในกฎหมายและได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย
เท่าเทียมกัน

ชายและหญิงมีสิทธิเท่าเทียมกัน
การเลือกปฏิบัติโดยไมเป็นธรรมต่อบุคคลเพราะเหตุแห่งความแตกต่างในเรื่องถิ่น
กําเนิด เชื้อชาติ ภาษา เพศ อายุ ความพิการ สภาพทางกายหรือสุขภาพ สถานะของบุคคล ฐานะทางเศรษฐกิจ