Page 87 - เสียงจากประชาชน การต่อสู้เพื่อสิทธิในที่ดิน กรณีร้องเรียน 2545-2550. เล่ม 4 : "ที่ดินในเขตป่าและสิทธิชุมชนในการจัดการที่ดินและป่า"
P. 87

อยางไรก็ตาม กรณีปญหาที่ดินในเขตปา ที่อยูอาศัยจึงเปนเสมือนบุคคลที่ตองพึ่งพาผูอื่น
            และสิทธิชุมชนในการจัดการปา เกือบทุกกรณี  ไมเปนอิสระตอการดำรงชีวิต

            เปนปญหาที่เกิดขึ้นมานาน และเกิดจากแนวคิด       ดังนั้น “สิทธิในที่ดิน” จึงตองไดรับการ
            ในการอนุรักษและเพิ่มพื้นที่ปาของรัฐในอดีต ที่มี เคารพในหลักสิทธิมนุษยชน ในฐานะที่เปนคน
            ฐานคิดไมยอมรับ “คนอยูกับปา” และเนื่องจาก ซึ่งตองมีชีวิตอยูรอดและไดรับการพัฒนาอยาง

                                                                          ๑๙
            หนวยราชการยังยึดติดอยูกับกฎหมาย มติคณะ เทาเทียมและเปนธรรม  ทั้งนี้ สิทธิในที่ดินได
            รัฐมนตรี และระเบียบราชการที่กำหนดขึ้นจาก รับการคุมครองตามปฏิญญาสากลวาดวยสิทธิ

            ฐานคิดดังกลาว  จึงทำใหการแกไขปญหายัง  มนุษยชนแหงสหประชาชาติ กติการะหวางประเทศ
            วนเวียนอยูในกรอบเดิมของระบบราชการ โดย วาดวยสิทธิทางการเมืองและสิทธิพลเมือง และ
            ไมสามารถแกปญหาได และไมมีนโยบายของรัฐ วาดวยสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม

            ที่จะแกไขปญหาเชิงโครงสรางและกฎหมาย รวมทั้งปฏิญญาวาดวยสิทธิในการพัฒนา โดย
            อยางจริงจังตลอดมา                         เฉพาะอยางยิ่งหลักเจตนารมณของรัฐธรรมนูญ

                  เพื่อใหเกิดการแกไขปญหาในมิติดานสิทธิ แหงราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๔๐ ตาม
            มนุษยชน คณะอนุกรรมการฯ ไดวางหลักการ ใน มาตรา ๔ ศักดิ์ศรีความเปนมนุษย มาตรา ๔๖ และ
            การพิจารณาตรวจสอบการละเมิดสิทธิในกรณี มาตรา ๕๖ วาดวยสิทธิชุมชน และสิทธิในการ

            ที่ดินปาไว ดังนี้                        จัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดลอม และ
                                                       มาตรา ๔๘  สิทธิของบุคคลในทรัพยสินยอมได
                  °. À≈—°°“√¥â“π ‘∑∏‘¡πÿ…¬™π           รับความคุมครอง

                  โดยแนวคิดในการตรวจสอบของคณะ
            อนุกรรมการฯ ใหความหมายตอที่ดินในฐานะที่        ¢. °“√æ‘ Ÿ®πå ‘∑∏‘
            เปนปจจัยขั้นพื้นฐานการดำรงชีวิตของมวล          รัฐจะยอมรับสิทธิการครอบครองที่ดินของ

            มนุษยชาติ และเปนปจจัยการผลิตที่สำคัญตอ ประชาชน ก็ตอเมื่อมีหลักฐานเอกสารที่ถูกตอง
            การสรางเศรษฐกิจใหครอบครัว ชุมชน และสังคม  ตามกฎหมาย หรือใชภาพถายทางอากาศหรือ

            ดังนั้นประชาชนจึงตองไดรับสิทธิในที่ดินและที่ ภาพถายดาวเทียม พิสูจนรองรอยการใชประโยชน
            อยูอาศัย ซึ่งเปนสิทธิขั้นพื้นฐานที่ใหหลักประกัน ตามที่ผูรองกลาวอาง
            การดำรงชีวิตอยางมั่นคง และเปนหลักประกันใน      คณะอนุกรรมการฯ เห็นวาการใชเฉพาะ

            ทางเศรษฐกิจเพื่อการดำรงชีพอยางพอเพียง  หลักฐานดังกลาวในการพิสูจน ไมไดคำนึงถึง
            โดยหลักประกันดังกลาวกอใหเกิดการมีคุณภาพ เหตุปจจัยตางๆ ที่ประชาชนไมมีเอกสารสิทธิ ทั้ง

            ชีวิตที่ดี ไดรับการเคารพในคุณคาและศักดิ์ศรี ที่ไดทำประโยชนและครอบครองตกทอดกันมา
            แหงความเปนมนุษย บุคคลใดไรซึ่งที่ทำกินและ นาน ตามที่ไดวิเคราะหไวในหัวขอ ๔.๒.๓



            ๑๙   ศราวุธ ประทุมราช,

                    เสียงจากประชาชน
            86      การตอสูเพื่อสิทธิในที่ดิน กรณีรองเรียน ๒๕๔๕-๒๕๕๐
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92