Page 9 - รายงานฉบับสมบูรณ์ ฉบับย่อ โครงการศึกษาวิจัยเพื่อจัดทำข้อเสนอแนะนโยบายหรือมาตรการเพื่อคุ้มครองและส่งเสริมสิทธิของผู้สูงอายุ: กรณีการเลือกปฏิบัติในผู้สูงอายุ
P. 9

โครงการศึกษาวิจัยเพื่อจัดท าข้อเสนอแนะนโยบายหรือมาตรการเพื่อคุ้มครองและส่งเสริมสิทธิของผู้สูงอายุ :11
                                                                      กรณีการเลือกปฏิบัติในผู้สูงอายุ | 1


                                                บทที่ 1 บทน า


               1.1 ความเป็นมาและความส าคัญของปัญหา

                     1.1.1 การเปลี่ยนผ่านเข้าสู่สังคมสูงอายุของประเทศไทย


                     องค์การสหประชาชาติได้ให้ค านิยาม ผู้สูงอายุ (Older person) หมายถึงผู้ที่มีอายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไป
               และแบ่งผู้สูงอายุออกเป็น 3 กลุ่มตามสภาพร่างกาย การรับรู้ ความคิด ความจ า และความสามารถในการท า
               กิจวัตรประจ าวัน ดังนี้ (1) ผู้สูงอายุวัยต้น (The young-old) คือ ผู้สูงอายุที่มีอายุระหว่าง 60 - 69 ปี เป็น

               ช่วงที่ยังมีพลังช่วยเหลือตนเองได้ (2) ผู้สูงอายุวัยกลาง (The old-old) คือ ผู้สูงอายุที่มีอายุระหว่าง 70 -79 ปี
               เป็นวัยที่เริ่มขึ้นสู่วันเสื่อม กล่าวคือ เริ่มมีอาการเจ็บป่วย ร่างกายเริ่มอ่อนแอ มีโรคประจ าตัวหรือโรคเรื้อรัง
               และ (3) ผู้สูงอายุวัยปลาย (The oldest-old) คือ ผู้สูงอายุที่มีอายุตั้งแต่ 80 ปีขึ้นไป เป็นวัยที่เข้าสู่วัยเสื่อม
               เจ็บป่วยบ่อยขึ้น อวัยวะเสื่อมสภาพ อาจมีภาวะทุพพลภาพ นอกจากนั้น ยังได้แบ่งระดับการเข้าสู่สังคมสูงอายุ

               เป็น 3 ระดับ ได้แก่ (1) ระดับการก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ (Aging society) ส าหรับประเทศที่มีประชากรอายุ
               60 ปีขึ้นไปมากกว่าร้อยละ 10 ของจ านวนประชากรทั้งหมด (2) ระดับสังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์ (Aged
               society) ส าหรับประเทศที่มีประชากรอายุ 60 ปีขึ้นไปมากกว่าร้อยละ 20 ของจ านวนประชากรทั้งหมด และ
               (3) ระดับสังคมสูงอายุอย่างเต็มที่ (Super-aged society) ส าหรับประเทศที่มีประชากรอายุ 65 ปีขึ้นไป
                                                 1
               มากกว่าร้อยละ 20 ของจ านวนประชากรทั้งหมด
                     ในกรณีของประเทศไทย ได้ก้าวเข้าสู่การเป็น “สังคมสูงอายุ” (Aging society) ตั้งแต่ปี 2548 และ
               ก าลังจะกลายเป็น “สังคมสูงอายุอย่างสมบูรณ์” (ประชากรอายุ 60 ปีขึ้นไปมีมากถึงร้อยละ 20) ในปี 2564
               และคาดว่าจะเป็น “สังคมสูงอายุระดับสุดยอด” ในอีกไม่ถึง 20 ปีข้างหน้า (ประชากรอายุ 60 ปีขึ้นไปมี

               สัดส่วนถึงร้อยละ 28 ของประชากรทั้งหมด) โดยข้อมูลจากรายงานประเมินสถานการณ์ด้านสิทธิมนุษยชนของ
               ประเทศไทย ประจ าปี 2560 ระบุว่าในปี 2560 ประเทศไทยมีประชากรประมาณ 69 ล้านคน เป็นกลุ่ม
                                                                            2
               ประชากรที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไป ประมาณร้อยละ 17 และจากการส ารวจประชากรไทย มีจ านวน 67.6 ล้านคน
               ในปี 2560 เป็นชาย 33 ล้านคน และหญิง 34.6 ล้านคน มีประชากรอายุ 60 ปี ขึ้นไป 11.3 ล้านคน
               คิดเป็นร้อยละ 16.7 ของประชากรทั้งหมด เป็นชาย 5.08 ล้านคน (ร้อยละ 15.4) และหญิง 6.23 ล้านคน

               (ร้อยละ 18.0) เมื่อจ าแนกผู้สูงอายุออกเป็น 3 ช่วงวัย คือ ผู้สูงอายุวัยต้น (อายุ 60-69 ปี) ผู้สูงอายุวัยกลาง
               (อายุ 70-79 ปี) และผู้สูงอายุวัยปลาย (อายุ 80 ปีขึ้นไป) จะพบว่า จากผู้สูงอายุของประเทศไทยทั้งหมดมี
               ประมาณ 10.23 ล้านคน มีผู้สูงอายุวัยต้นประมาณ 5.83 ล้านคน (ร้อยละ 57.02 ของผู้สูงอายุทั้งหมด)



                    1 จาก  สั งค ม ผู้ สู งอายุ : นั ย ต่ อก ารพั ฒ น าเศ รษ ฐกิ จ, โด ย รัชนี  โต อาจ, 2557, สื บ ค้ น จ าก
               www.stou.ac.th/stouonline/lom/data.sec/Lom12/05-01.html
                    2 จาก จ านวนประชากรจากการทะเบียน จ าแนกตามอายุ เพศ และจังหวัด พ.ศ. 2560, โดย ส านักงานสถิติแห่งชาติ,
               2560, สืบค้นจาก http://statbbi.nso.go.th/staticreport/page/sector/th/01.aspx
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14