Page 63 - รายงานผลการศึกษาข้อมูลนักโทษประหารชีวิต
P. 63

๒.๓) การใช้วิธีบำาบัดเกี่ยวกับกระบวนการคิด                            ๒.  สถานการณ์การประหารชีวิต

          และพฤติกรรม โดยหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการพัฒนาพฤตินิสัยจะต้องจัดให้มีความ                               ในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก
          พร้อมด้านบุคลากรโดยเฉพาะนักจิตวิทยาเพื่อดูแลและลดพฤติกรรมรุนแรงของผู้กระทำา               ๒.๑ การประหารชีวิตในประเทศต่างๆ ทั่วโลก
          ผิดที่เข้าสู่การบำาบัด                                                                    จากการสำารวจการประหารชีวิตในประเทศต่างๆ ทั่วโลกในรอบปี พ.ศ. ๒๕๖๑

                                    ๓) มาตรการทดแทนที่เปลี่ยนโทษประหารชีวิตเป็น                ของแอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล ประเทศไทย พบว่า มีการประหารชีวิตนักโทษ

          โทษจำาคุกตลอดชีวิต                                                                   ในประเทศต่างๆ อย่างน้อย ๖๙๐ ครั้ง แบ่งเป็นการประหารชีวิตในประเทศต่างๆ ดังนี้
                                    มาตรการทดแทนที่เปลี่ยนโทษประหารชีวิตเป็น                   ๑)  จีน         จำานวน (+) ราย*    ๒)  อิหร่าน   จำานวน ๒๕๓+ ราย*

          โทษจำาคุกตลอดชีวิต เพื่อให้ผู้เสียหายเห็นว่า แม้ผู้กระทำาผิดจะไม่ได้รับโทษประหารชีวิต   ๓)  ซาอุดีอาระเบีย  จำานวน ๑๔๙ ราย   ๔)  เวียตนาม  จำานวน ๘๕+ ราย*
          แต่ก็ยังได้รับโทษในความผิดที่กระทำาลงไป จึงควรมีการจำากัดระยะเวลาในการ               ๕)  อิรัก       จำานวน ๕๒+ ราย*    ๖)  อียิปต์   จำานวน ๔๓+ ราย*
                                                                                               ๗)  สหรัฐอเมริกา  จำานวน ๒๕ ราย
                                                                                                                                               จำานวน ๑๕ ราย
                                                                                                                                  ๘)  ญี่ปุ่น
          ลงโทษจำาคุกไม่น้อยกว่า ๒๕ - ๓๐ ปีก่อนจะได้รับสิทธิอื่นๆ ตามที่กฎหมายกำาหนด           ๙)  ปากีสถาน    จำานวน ๑๔+ ราย*   ๑๐)  สิงคโปร์   จำานวน ๑๓ ราย
          อย่างไรก็ตาม การจำากัดระยะเวลานั้น หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรแสวงหาระยะเวลา            ๑๑)  โซมาเลีย    จำานวน ๑๓ ราย (แบ่งเป็น จูบาแลนด์ ๑๐ ราย
          ที่เหมาะสมร่วมกัน และควรมีการพัฒนาพฤตินิสัยในระหว่างการรับโทษนั้น ทั้งนี้                            และสหพันธ์สาธารณรัฐโซมาเลีย ๓ ราย)
          ควรมีนโยบายที่ชัดเจนในการดูแลนักโทษประหารชีวิตให้มีการได้รับโทษใน                    ๑๒)  ซูดานใต้    จำานวน ๗+ ราย*   ๑๓)  เบลารุส   จำานวน ๔+ ราย*

          ระยะเวลาที่เหมาะสม และไม่เกิดความลักลั่นในทางปฏิบัติกับนักโทษที่มี                   ๑๔)  เยเมน      จำานวน ๔+ ราย*    ๑๕)  อัฟกานิสถาน   จำานวน ๓ ราย
          โทษจำาคุกระยะยาว                                                                     ๑๖)  บอตสวานา    จำานวน ๒ ราย     ๑๗)  ซูดาน    จำานวน ๒ ราย
                                                                                                               จำานวน ๑ ราย
                                                                                                                                 ๑๙)  ไทย
                                                                                                                                               จำานวน ๑ ราย
                                                                                               ๑๘)  ไต้หวัน
                                                                                               ๒๐)  เกาหลีเหนือ   จำานวน (+) ราย*
                                                                                                    ในจำานวน ๒๐ ประเทศที่มีการประหารชีวิตในปี พ.ศ. ๒๕๖๑ นั้น พบว่า

                                                                                               มีจำานวนประเทศที่ทำาการประหารชีวิตลดน้อยลง จำานวน ๓ ประเทศ เมื่อเทียบกับ
                                                                                               ปี ๒๕๖๐  แต่ปรากฏว่าในปี ๒๕๖๑ ประเทศบอตสวานา ซูดาน ไต้หวันและ
                                                                                               ประเทศไทยเป็นประเทศที่กลับมาประหารชีวิตอีกครั้ง หลังจากที่ไม่มีการประหารชีวิต

                                                                                               มาเป็นระยะเวลานานและไม่มีรายงานการประหารชีวิตในประเทศบาห์เรน บังคลาเทศ จอร์แดน
                                                                                               คูเวต มาเลเซีย ปาเลสไตน์ และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ (แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล

                                                                                               ประเทศไทย, ๒๕๖๒)




                                                                                                 * สืบเนื่องจากสงครามที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในประเทศเหล่านี้ แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล
                                                                                                 ไม่สามารถยืนยันตัวเลขการประหารชีวิตที่เกิดขึ้นในซีเรีย ในปี ๒๕๖๑ ได้

          60                                     รายงานผลการศึกษาข้อมูลนักโทษประหารชีวิต       รายงานผลการศึกษาข้อมูลนักโทษประหารชีวิต                     61
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68