Page 641 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 641

617


                       ดังนั้น เมื่อพิจารณาองค์ประกอบความผิดตาม พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระท าความผิด

               เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ในส่วนความผิดเกี่ยวกับเนื้อหาแล้ว   ไม่อาจสรุปเป็นการทั่วไปได้ว่า “HATE

               SPEECH” อยู่ภายใต้ พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระท าความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ หรือ ไม่อยู่ ภายใต้

               พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระท าความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ เนื่องจาก จะต้องขึ้นอยู่กับลักษณะ
               ข้อเท็จจริงของ “HATE SPEECH” เป็นกรณีไป      ลักษณะเช่นนี้แสดงให้เห็นว่า พระราชบัญญัตินี้มิได้มุ่ง

               หมายเพื่อใช้บังคับกับกรณี “Hate  speech”  เป็นการเฉพาะ  เนื่องจากโดยหลักแล้วเป็นกฎหมายที่มี

               เจตนารมณ์ใช้กับอาชญากรรมคอมพิวเตอร์ และหากพิจารณากฎหมายต่างประเทศที่มีการบัญญัติ

               หลักการเกี่ยวกับ “Hate  speech”  เช่น แคนาดา ออสเตรเลีย จะเห็นได้ว่า ไม่มีประเทศใดที่น าหลักการ

               เกี่ยวกับ “Hate  speech”  มาบัญญัติไว้ในกฎหมายความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์   แม้ว่าในปัจจุบันการ
               เผยแพร่ข้อมูลในลักษณะ “Hate  speech”  จะเกิดขึ้นทางระบบคอมพิวเตอร์เป็นส่วนใหญ่ก็ตาม ทั้งนี้

               เนื่องจากโดยหลักการแล้ว “Hate speech” มีรากฐานจากกฎหมายสิทธิมนุษยชน ดังนั้น ในหลายประเทศ

               จึงก าหนดหลักการดังกล่าวไว้เป็นการเฉพาะภายใต้กรอบกฎหมายสิทธิมนุษยชนและมีความเชื่อมโยงกับ
               เหตุแห่งการเลือกปฎิบัติ



                       ดังนั้นอาจสรุปได้ว่า  แม้พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระท าความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์  อาจ

               น ามาปรับใช้กับกรณี “HATE SPEECH” ทางระบบคอมพิวเตอร์ ในบางกรณี แต่ก็ยังไม่ครอบคลุมและยู่บน

               พื้นฐานแนวคิดและหลักการที่แตกต่างจากอนุสัญญา CERD ข้อ 4  กล่าวคือ
                       (1)  พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระท าความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ในส่วนความผิดเกี่ยวกับ

               เนื้อหา โดยรวมแล้วมุ่งเน้นเนื้อหาที่เกี่ยวกับการฉ้อโกงหลอกลวงทางคอมพิวเตอร์และเนื้อหาที่เกี่ยวกับ

               ความมั่นคง  ในขณะที่กฎหมายต่างประเทศเกี่ยวกับ “HATE  SPEECH”  อยู่ในกรอบของกฎหมายสิทธิ

               มนุษยชน หรือ กฎหมายเกี่ยวกับการห้ามเลือกปฎิบัติ

                       (2)   พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระท าความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ มิได้มีการน าเหตุแห่งการ
               เลือกปฎิบัติมาเป็นองค์ประกอบความผิดเนื่องจากอยู่บนพื้นฐานของกฎหมายที่แตกต่างกับกฎหมายสิทธิ

               มนุษยชน

                       (3)  การสื่อสารแสดงความเกลียดชังด้วยเหตุแห่งเชื้อชาติที่ไม่เข้าองค์ประกอบมาตรา 14 หรือ 16

               ก็ไม่สามารถปรับใช้ พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระท าความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ได้
                       (4)  การโฆษณาชวนเชื่อหรือการกระตุ้นให้เกิดความเกลียดชังด้านเชื้อชาติที่อยู่ในรูปของกิจกรรม

               หรือการกระท าอื่น ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเผยแพร่ข้อมูลทางระบบคอมพิวเตอร์ ก็ไม่สามารถปรับใช้ พรบ

               คอม

                       ดังนั้น จึงเห็นว่า กฎหมายไทยที่มีอยู่ มิได้ตอบสนองหรือสอดคล้องโดยตรงกับหลักการตาม
               อนุสัญญาที่ไทยมีพันธกรณีตามกฎหมายระหว่างประเทศ เช่น CERD    การน ากฎหมายที่มีอยู่เช่น
   636   637   638   639   640   641   642