Page 111 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง เพื่อปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า

สํานักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหงชาติ
National Human Rights Commission of Thailand

ขอ 11 ภายในพื้นที่ที่ไดรับหนังสืออนุญาตใหทําการปลูกสรางสวนปาหรือปลูกไมยืนตนนั้น

ถาปรากฏวามีไมขึ้นอยูกีดขวางการดําเนินงานตามแผนการที่ไดกําหนดไว ใหผูรับอนุญาตตัดฟนออกได

เทาที่จําเปนภายในขอบเขตตามแผนการประจําปนั้น ๆ เทานั้น
ขอ 12 บรรดาไมที่ไดตัดฟนลงตามขอ 11 ที่ใชประโยชนได ใหถือวายังเปนของรัฐ หามมิให

ทําลายหรือสุมเผาไมทิ้งเปนอันขาด ผูรับอนุญาตจะตองรักษาไวมิใหสูญหายหรือเสียหายและใหเปนหนาที่

ของจังหวัดทองที่ปานั้นหรือหนวยงานที่กรมปาไมกําหนดตรวจทําบัญชีประทับตราตามลักษณะของไมที่จะ
นําไปใชประโยชน ยกเวนไมฟนไมตองประทับตรา และเสนอจําหนายใหแกผูรับอนุญาตในอัตราสองเทา

คาภาคหลวงสําหรับไมกระยาเลยหรือไมฟน และสามเทาคาภาคหลวงสําหรับไมสัก ถาผูรับอนุญาตไมรับซื้อ
ใหทําการประมูลจําหนายตามระเบียบวาดวยการพัสดุตอไป

ขอ 13 ในบริเวณที่ทําการปลูกสรางสวนปาหรือปลูกไมยืนตนนั้น ถาผูรับอนุญาตประสงค

จะทําการตัดสางขยายระยะไมที่ไดปลูกขึ้นเพื่อการบํารุงสวนปา ใหกระทําไดโดยแจงใหจังหวัดทองที่หรือ
หนวยงานที่กรมปาไมกําหนดทราบกอนตัด เพื่อจังหวัดหรือหนวยงานที่กรมปาไมกําหนดจะไดสั่งเจาหนาที่

ตรวจใหตัดฟนและขายใหแกผูรับอนุญาตตามอัตราที่กรมปาไมกําหนด
ขอ 14 เมื่อผูรับอนุญาตประสงคจะทําไมที่ปลูกไวเพื่อนําไปใชประโยชน ใหยื่นเรื่องราว

ตอหนวยงานที่กรมปาไมกําหนดเพื่อออกใบอนุญาตทําไมใหแกผูรับอนุญาตเปนอันดับแรก โดยใหผูรับอนุญาต

ชําระคาภาคหลวงตามอัตราที่กําหนดในกฎกระทรวง
กรณีสวนราชการเขาดําเนินการตามโครงการพระราชดําริหรือโครงการเพื่อความมั่นคง และกรณี

การขยายเขตระบบจําหนวยไฟฟาใหหมูบาน คณะรัฐมนตรีไดมีมติเมื่อวันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2536 และ

เมื่อวันที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2539 ตามลําดับ ผอนผันใหดําเนินการในพื้นที่ปาไมที่ขออนุญาตไดไปพลางกอน
โดยใหสวนราชการเจาของโครงการยื่นคําขออนุญาตโดยเรงดวนภายใน 15 วัน นับแตวันที่ไดเขาทําประโยชน

1.3) พระราชบัญญัติอุทยานแหงชาติ พ.ศ. 2504

กฎหมายอุทยานแหงชาติ มีประเด็นที่เกี่ยวของกับสิทธิเสรีภาพของประชาชนหลายประการ ดังนี้
หมวด 1 การกําหนดที่ดินใหเปนอุทยานแหงชาติ

มาตรา 6 เมื่อรัฐบาลเห็นสมควรกําหนดบริเวณที่ดินแหงใดที่มีสภาพธรรมชาติเปนที่นาสนใจ
ใหคงอยูในสภาพธรรมชาติเดิมเพื่อสงวนไวใหเปนประโยชนแกการศึกษาและรื่นรมยของประชาชน ก็ใหมีอํานาจ

กระทําไดโดยประกาศพระราชกฤษฎีกาและใหมีแผนที่แสดงแนวเขตแหงบริเวณที่กําหนดนั้นแนบทาย

พระราชกฤษฎีกาดวย บริเวณที่กําหนดนี้เรียกวา “อุทยานแหงชาติ”
ที่ดินที่จะกําหนดใหเปนอุทยานแหงชาตินั้น ตองเปนที่ดินที่มิไดอยูในกรรมสิทธิ์หรือครอบครอง

โดยชอบดวยกฎหมายของบุคคลใดซึ่งมิใชทบวงการเมือง

90 รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง “เพื่อปรับปรุงแกไข
นโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนดานที่ดินและปาไม”