Page 122 - รายงานการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ สิทธิชุมชนในการจัดสรรทรัพยากรน้ำโดยใช้แนวทางสันติวิธี : กรณีศึกษาพื้นที่ต้นน้ำของประเทศไทย

105

ตารางที่ 5.7 ความถี่และค่าร้อยละความคิดเห็นต่อประเด็นความขัดแย้งด้านทรัพยากรน้้าและการ
แก้ปัญหาตามแนวทางสันติวิธี พื้นที่ลุ่มน้้าชี จังหวัดชัยภูมิ (ต่อ)

ประเด็น จ านวน (n=400) ร้อยละ (%)
3.5 พอใจมากที่สุด 12 3.0

3.6 ไม่ตอบ 8 2.0
4. ความสัมพันธ์ของชุมชนกับหน่วยงานด้านการจัดการทรัพยากรน้้า (อบต./เทศบาล กรมชลประทาน) อยู่ในระดับ
4.1 ดีมาก 124 31.0

4.2 ดี 156 39.0
4.3 ค่อนข้างพอใจ 95 23.8
4.4 ไม่พอใจ 15 3.8

4.5 ไม่พอใจมากที่สุด 0 0
4.6 ไม่ตอบ 10 2.6
5. เมื่อเกิดความขัดแย้งกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการจัดการทรัพยากรน้้า บุคคลที่เข้ามาเป็นคนกลางในการ

แก้ปัญหาได้ดีที่สุด ได้แก่บุคคลใด (ตามความคิดเห็น)
5.1 เจรจาด้วยตนเอง 3 0.8
5.2 ญาติสนิท/เพื่อนบ้าน 2 0.5

5.3 หน่วยงานต้นสังกัดของหน่วยงานนั้น ๆ 1 0.3
5.4 ผู้น้าทางศาสนา/ผู้น้าจิตวิญญาณ 0 0
5.5 ผู้น้าชุมชนที่เป็นทางการ เช่น ก้านัน ผู้ใหญ่บ้าน 336 84.0

5.6 ผู้น้าที่ไม่เป็นทางการ เช่น ปราชญ์ชาวบ้าน ผู้อาวุโสของหมู่บ้าน 5 1.3
5.7 องค์กรพัฒนาเอกชน (NGOs) 0 0
5.8 ตัวแทนภาคการศึกษา เช่น โรงเรียน วิทยาลัย มหาวิทยาลัย 0 0

5.9 อื่นๆ 47 12.1
5.10 ไม่ตอบ 4 1.0

จากตารางพบว่าผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่มีความคิดเห็นต่อประเด็นความขัดแย้งด้านการ

จัดสรรทรัพยากรน้้าว่าเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นได้ ร้อยละ 72.5 ประเด็นความขัดแย้งด้านการใช้แม่น้้า
เป็นเรื่องสามารถแก้ไขได้ทุกเรื่อง ร้อยละ 46.8 และสามารถแก้ไขได้บางเรื่อง ร้อยละ 35.8 เช่น

ความขัดแย้งกับเพื่อนบ้าน ความขัดแย้งกับชุมชนอื่น เป็นต้น เรื่องที่แก้ไขไม่ได้ เช่น ความขัดแย้งกับ

หน่วยงานภาครัฐ ความขัดแย้งกับภาคเอกชนขนาดใหญ่ เป็นต้น ด้านความพึงพอใจต่อหน่วยงาน
ภาครัฐที่เกี่ยวข้องในการจัดสรรทรัพยากรน้้าส่วนใหญ่มีความรู้สึกเฉย ๆ ร้อยละ 49.0 และพอใจมาก

ร้อยละ 31.0 ด้านความสัมพันธ์ของชุมชนกับหน่วยงานด้านการจัดการทรัพยากรน้้า มีความคิดเห็นว่า