Page 137 - รายงานผลการศึกษาข้อมูลนักโทษประหารชีวิต
P. 137
ว่าเธอไม่รู้ไม่เห็นต่อการกระทำาผิดที่เกิดขึ้น ก็ไม่เป็นผลที่ช่วยให้
เธอพ้นผิดได้ เนื่องจากเธอมีทะเบียนสมรสกับสามีซึ่งเป็นผู้กระทำาผิด การใชชีวิตในเรือนจำา
้
เมื่อนักโทษประหารหญิง กรณีที่ ๒ ได้รับโทษประหารชีวิต จึงทำาให้
“ปฏิเสธตั้งแต่จับกุมเลยแต่เขาไม่เชื่อ ต้องย้ายจากจังหวัดเชียงรายมาจำาคุกที่ทัณฑสถานหญิงกลาง
เพราะมีทะเบียนสมรส
แฟนบอกแล้วว่า ไม่เกี่ยว แต่เขาก็ไม่เชื่อ” ซึ่งห่างไกลจากบ้านและญาติมาก เธอคิดไม่ออกว่าจะทำาอย่างไร
รู้สึกเครียดเพราะห่างไกลครอบครัว ทำาให้ครอบครัวมาเยี่ยมไม่ได้
นักโทษประหารหญิง กรณีที่ ๒, สัมภาษณ์, ๓ ธันวาคม ๒๕๖๑
เพราะต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเดินทางสูง
อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอหลีกเลี่ยงโทษไม่ได้แล้ว และเมื่อจำาคุกอยู่ใน
ความคิด/ความรูสึก/การจัดการเมื่อทราบวาตองโทษประหารชีวิต
้
่ ้
ทัณฑสถานในโทษประหารชีวิต สิ่งแรกที่ต้องดำาเนินการคือ การยื่น
เมื่อได้รับฟังคำาพิพากษาตัดสินลงโทษประหารชีวิต นักโทษประหาร เรื่องราวทูลเกล้าฯ ถวายฎีกาขอพระราชทานอภัยโทษ โดยส่วน
หญิง กรณีที่ ๒ บอกได้เพียงว่า ความรู้สึกในครั้งที่รับทราบโทษนั้น ปกครองเป็นส่วนที่ให้คำาปรึกษาและช่วยเหลือในการดำาเนินการ
“สุดๆ” คือ ไม่สามารถอธิบายอะไรได้ว่ารู้สึกอย่างไรบ้าง แต่มีความ ทูลเกล้าฯ
กังวลมาก เนื่องจากเธอเชื่อมั่นมาโดยตลอดว่าตนเองไม่ได้กระทำาผิด
แต่กลับได้รับการตัดสินโทษสูงสุด ขณะที่ยังมีบุตรที่อายุเพียง ๑๐ ขวบ ส่วนการใช้ชีวิตในทัณฑสถานเธอก็ใช้ชีวิตร่วมกับผู้ต้องขังรายอื่น
(ขณะตัดสินคดี) เธอจำาได้ดีว่า ในวันที่เดินทางไปฟังคำาพิพากษานั้น อีกทั้งได้มีการฝึกอาชีพ และรับจ้างทำา ‘ไก’ (มวนกระดาษยาสูบ)
เธอถึงกับทรุดลงตรงหน้าศาล และมีความเครียดมาก ระหว่างการใช้ชีวิตในทัณฑสถานที่กรุงเทพมหานคร ซึ่งห่างไกลจากบ้าน
และครอบครัวของเธอมาก เธอรู้สึกอยากกลับบ้าน หากสามารถ
เธอคิดว่าเธอไม่น่าจะถูกประหารชีวิตจริง เพราะภายหลังจากที่เธอ
เข้ามาจำาคุกที่ทัณฑสถานหญิงกลาง เธอก็รับทราบข้อมูลเกี่ยวกับ ย้ายกลับได้ก็อยากย้ายกลับไปใกล้บ้าน เพราะทั้งคิดถึงครอบครัว
โทษประหารว่าที่มีการพูดคุยกันว่า ไม่มีการประหารจริง (แม้กระทั่ง และเป็นห่วงบุตรสาวมาก และแม้ว่าเธอจะมีความคิดถึงบ้านมากเพียงใด
ผู้คุมเองก็บอกเช่นนั้น) จนกระทั่งเมื่อเกิดการประหารชีวิตรายล่าสุด แต่เธอไม่ต้องการให้ครอบครัวเดินทางมาเยี่ยมที่กรุงเทพมหานคร
จึงทำาให้เกิดความหวาดกลัว และกังวลว่าตนเองจะถูกประหารชีวิต เพราะระยะทางไกลกันมาก
เช่นกัน แต่ก็ยังมีการปลอบประโลมกันในหมู่ผู้ต้องขังว่า คดีที่มี
การประหารชีวิตนั้นเป็นคดีฆ่าคนตาย เธอโดนคดียาเสพติดคง “ไม่อยากให้เขามาเยี่ยม
ไม่ถูกประหาร เดินทางเป็นวันเลย มันไกล”
นักโทษประหารหญิง กรณีที่ ๒, สัมภาษณ์, ๓ ธันวาคม ๒๕๖๑
“เขามีประหารคดีฆ่า แต่เราคดียาไม่โดนหรอก”
นักโทษประหารหญิง กรณีที่ ๒, สัมภาษณ์, ๓ ธันวาคม ๒๕๖๑
134 รายงานผลการศึกษาข้อมูลนักโทษประหารชีวิต รายงานผลการศึกษาข้อมูลนักโทษประหารชีวิต 135
