Page 67 - การสัมมนาทางวิชาการ หัวข้อ การลงโทษทางอาญากับหลักสิทธิมนุษยชน
P. 67
บทลงโทษว่�ด้วยก�รประห�รชีวิตนั้น อิสล�มกำ�หนดไว้ เรียกร้องให้ยกเลิกอีกครั้งก็เป็นไปได้ แต่อิสล�มถือว่�สิทธิในก�ร
ที่กำ�หนดนี้ไม่ใช่ศ�สด�เป็นผู้กำ�หนด ห�กแต่เป็นพระผู้เป็นเจ้� อโหสิกรรมไม่เอ�โทษแก่บุคคลที่เป็นอ�ชญ�กร คือ ญ�ติพี่น้อง
พระผู้ทรงสิทธิในชีวิตนั้น เมื่อบุคคลใดละเมิดต่อชีวิตผู้อื่น บุคคลผู้นี้ ถ้�ห�กว่�ท�งญ�ติซึ่งเป็นผู้ฟ้องร้องบอกว่�ไม่ถือเอ�คว�มถึงที่สุด
เท่�กับเป็นผู้ละเมิดสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐ�น แต่ในอิสล�มได้ว�ง ไม่เอ�ชีวิตของผู้ฆ่� อภัยให้ แต่อิสล�มเห็นคุณค่�ของชีวิตมนุษย์ไม่ได้
กฎเกณฑ์ไว้ว่� ก�รฆ่�เกิดขึ้นจริง แยกเป็นฆ่�โดยเจตน�หรือฆ่�โดย กำ�หนดแค่นั้น กำ�หนดว่�ผู้ใดละเมิด แต่ว่�ไม่ถูกเอ�ชีวิต ผู้ที่เป็นญ�ติ
ไม่เจตน�หรือฆ่�แบบกึ่งมีเจตน� ในแต่ละก�รฆ่�จะมีบทลงโทษ พี่น้องต้องร่วมรับผิดชอบด้วยก�รจ่�ยค่�สินไหมทดแทนค่�ชีวิตนั้น
แต่ในทุกก�รฆ่�จะมีอยู่ข้อหนึ่งเรียกว่� ข้ออนุโลม โดยให้สิทธิแก่ผู้เป็น เป็นอูฐ ๑๐๐ ตัว คิดเป็นเงินมห�ศ�ล ในขณะเดียวกันถ้�ท�งโน้น
ญ�ติของผู้ถูกฆ�ตกรรมนั้นว่� ท่�นจะเลือกให้ดำ�เนินคดีให้ถึงที่สุด บอกว่�ไม่เอ� เร�ยกโทษให้หมดเลย อโหสิกรรม เร�อภัยให้ ไม่ติดใจ
นั่นก็คือ ก�รฆ่�ให้ต�ยตกต�มกันไป เนื่องจ�กอิสล�มคำ�นึงถึงจิตใจของ เอ�คว�ม ยกในส่วนค่�สินไหมนั้นก็ได้ ไม่เอ�เลยก็ได้
คว�มเป็นปุถุชนธรรมด� คนธรรมด�มีคว�มแค้นอยู่ในใจ แต่เรื่องนี้ยังคงอยู่ในระบบก�รศ�ลของอิสล�ม คือ กฎหม�ยยัง
เร�จะทำ�อย่�งไรที่ไม่ให้เกิดก�รต�มฆ่�ล้�งแค้น แต่ผ่�น กำ�หนดอีกว่� ประห�รชีวิตยังมีอยู่ แต่ต้องชัดเจนเด็ดข�ด ถ้�มีคว�ม
กระบวนก�รท�งด้�นกฎหม�ย ก�รพิจ�รณ�คดีคว�มโดยศ�ล คลุมเครือนิดเดียว โทษลดลงทันที สรุปถ�มว่�อิสล�มเห็นด้วยหรือไม่
ซึ่งอิสล�มไม่ได้พูดเฉพ�ะเรื่องโลกนี้ แต่มันมีเรื่องของโลกหน้� กับก�รยกเลิกกฎหม�ยประห�รชีวิต?
คนที่จะเป็นศ�ล คือ เท่�กับเอ�ตัวลงไปในนรกครึ่งหนึ่งแล้ว จริงๆ แล้วมันไม่ใช่เรื่องเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย มันเป็นเรื่อง
เพร�ะฉะนั้นคนเป็นศ�ลจะต้องให้ชัดเจน คดีใดก็ต�มถ้�เกิดคว�ม ของก�รคงอยู่ของม�ตรก�รบ�งอย่�งเพื่อรักษ�ชีวิต เหตุนั้นพระเจ้�
คลุมเครือ โทษสูงสุดนั้นเป็นอันว่�ยก ถ้�แค่คลุมเครือเท่�นั้น ซึ่งทรงดำ�รัสว่� สำ�หรับพวกท่�นในก�รประห�รชีวิตให้ต�ยตกต�มกัน
ประเด็นต่อม� ในอิสล�มมองว่�โทษประห�รเป็นเรื่องที่จำ�ต้องมี ไป ในก�รไปฆ่�ชีวิตคน เป็นก�รรักษ�ชีวิต คือ ถ้�ไม่มีโทษนี้แล้วทุกวัน
แต่โทษที่รุนแรงมันไม่จำ�เป็นต้องใช้เสมอไป ถ้�คนได้รับก�รพัฒน�ท�ง นี้เหิมเกริมกันหนักข้อกันไปอีก
จิตใจ คนมีจริยธรรมในก�รครองตนไม่ไปละเมิดสิ่งใด กฎหม�ยประห�ร
ชีวิต ก็คือจะไม่มีก�รใช้ แต่ต้องระวังให้ดี เพร�ะว่�กฎหม�ยของพระเจ้�
กับกฎหม�ยของมนุษย์มันไม่เหมือนกัน
กฎหม�ยของมนุษย์ยังไงเมื่อผ่�นไป ๓๐ ปี อ�จจะมีก�ร
เดินขบวนให้มีก�รประห�รชีวิตอีกครั้งก็ได้ ต่อม�ปีอีก ๓๐ ปี อ�จจะ
66 67
การลงโทษทางอาญากับหลักสิทธิมนุษยชน การลงโทษทางอาญากับหลักสิทธิมนุษยชน
