Page 361 - รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาวิจัยแผนกลยุทธ์ด้านธุรกิจและสิทธิมนุษยชนของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2562

รายงานฉบับสมบูรณ์ (Final Report)

แผนกลยุทธ์ด้านธุรกิจและสิทธิมนุษยชนของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2562

Economic and Social Council. (2000). “General Comment No. 14 (2000) the Right to the Highest
Attainable Standard of Health (Article 12 of the International Covenant on Economic, Social

and Cultural Rights).” United Nations.
Economic and Social Council. (2003). “General Comment No. 15 (2002) the Right to Water (Arts. 11

and 12 of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights).” United
Nations.
Economic and Social Council. (2016). “General Comment No. 23 (2016) on the Right to Just
and Favourable Conditions of Work (Article 7 of the International Covenant on Economic,

Social and Cultural Rights).” United Nations.
Freedom United. (2016). “Fight slavery in the thai chicken industry.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา

https://www.walkfree.org/thai-chicken/
Human Rights Commission of Malaysia. (2015). “Strategic Framework on a National Action Plan on
Business and Human Rights for Malaysia 2015.” Selangor Darul Ehsan: OMR PRESS SDN. BHD.
International Coordinating Committee of National Human Rights Institutions. (2013). “Business and

Human Rights: A Guidebook for National Human Rights Institutions.” Handy-print.
Michel, C. B. (2015, April). “The Financial Benefits of a Firm’s Affiliation with the UN Global
Compact.” Business Ethics: A European Review, 144-157.

Ministry of Foreign Affairs. (2014). “National Action Plan on Business and Human Rights.” [ระบบออนไลน์].
แหล่งที่มา https://businesshumanrights.org/sites/default/files/documents/ netherlands-national-
action-plan.pdf

Nestlé Corporate Communications. (2016). “Nestlé's Corporate Business Principles.” [ระบบออนไลน์].
แหล่งที่มา http://www.nestle.com/aboutus/businessprinciples.
Nestlé Corporate Communications. (2016). “Nestlé's Human Rights Compliance.” [ระบบออนไลน์].

แหล่งที่มา http://www.nestle.com/csv/human-rights-compliance
OECD. (2011). “OECD Guidelines for Multinational Enterprises.” OECD Publishing. [ระบบออนไลน์].
แหล่งที่มา http://dx.doi.org/10.1787/9789264115415-en

OECD. (2015). “OECD Guidelines on Corporate Governance of State-Owned Enterprises.” 2015 Edition.
OECD Publishing. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://dx.doi.org/10.1787/9789264244160-en
OHCHR. (2011). “UN Working Group on the issue of human rights and transnational corporations and

other business enterprises.” [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://www.ohchr.org/EN/Issues/Business/
Pages/ WGHRandtransnationalcorporationsandotherbusiness.aspx.
Papa Louis Fall, และ Mohamed Mounir Zahran. (2010). “United Nations corporate partnerships: The

Role and Functioning of the Global Compact. Geneva: United Nations.”
Surya Deva. (2012). “Regulating Corporate Human Rights Violations: Humanizing Business.” London:
Routledge.

The Danish Institute for Human Rights (DIHR) & The International Corporate Accountability

บ - 3