Page 192 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง เพื่อปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า
P. 192

สํานักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหงชาติ
                                                                                               National Human Rights Commission of Thailand


                            ใหมีการพิสูจนสิทธิการครอบครองที่ดินและ












                   ขอมูล  มติ ครม. วันที่ 11 พฤษภาคม 2542 มีมติเกี่ยวกับปญหา ทําประโยชนในพื้นที่ขัดแยงดังกลาว และระหวางการพิสูจนสิทธิ  ใหมีการคุมครองสิทธิชั่วคราวแกชาวบานปากลางที่ทํากินอยูใน  ป 2531 ประกาศเขตปาสงวนแหงชาติปาภูคา - ภูผาแดง






                            ที่ดินและปาไม



                         1.           พื้นที่  2.


                                   ผูรองรองเรียนวา ปจจุบันมีบานอยูในพื้นที่ตําบลปากลาง
                                                    ทําใหพื้นที่บริเวณ







                                                    มงปากลาง   โดยผูรองไดแจงสิทธิการครอบครองที่ดินและ  ป 2542 เจาหนาที่ของรัฐพรอมชาวบานพื้นราบไดตอตาน

                   เรื่อง กรณีชาวมง ตําบลปากลาง อําเภอปว จังหวัดนาน ถูกขับไล  อําเภอปว จังหวัดนาน โดยชาวบานไดถูกอพยพจากที่ดินทํากิน เดิมซึ่งอยูบนตนนํ้าเปอ - นํ้ากอน ตอมา พ.ศ. 2528 เจาหนาที่ จากกองกํานวยการรักษความมั่นคงภายใน (กอ.รมน.) ไดนํา พันธุลิ้นจี่ไปแจกแกชาวบานที่ทํากินบริเวณตนนํ้าเปอ - นํ้ากอน  ตนนํ้าเปอ - นํ้ากอนมีการปลูกลิ้นจี่จํานวนมาก ตอมาเมื่อ พ.ศ.2531 พื้นที่ที่ผูรองทํากินไดถูกประกาศเปนเขตปาสงวน  ทําประโยชนไว (ส.ส.31) และไดรับอนุญาต





                            และรื้อถอนตนลิ้นจี่  สาระสําคัญของคํารอง     หลายหมูบานรวมที่บาน   แหงชาติ      กลุมผูรอง








                   รายงาน  29/2549






                   ํารอง  246/2546




                   ค
                         30


                   ลําดับ

                                                                       รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง “เพื่อปรับปรุงแกไข  171
                                                                นโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนดานที่ดินและปาไม”
   187   188   189   190   191   192   193   194   195   196   197