Page 142 - พระมหากษัตริย์กับงานสิทธิมนุษยชน
P. 142
ทศพิธราชธรรมข้อ ๔ คือ ปริจจาคะ หรือ บริจาค หมายถึงการสละสิ่งที่เป็นของตนซึ่งเป็น
สิ่งที่สละได้ยากให้แก่ผู้อื่น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้สละความสุขสำาราญส่วนพระองค์ให้แก่
ราษฎรอย่างที่ไม่มีผู้ใดเทียบได้ พระองค์ทรงงานอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย เพื่อความกินดีอยู่ดี
ของประชาชนทรงตรากตรำาพระวรกายเสด็จพระราชดำาเนินไปเยี่ยมเยียนราษฎรทั่วทุกท้องที่แม้ใน
ท้องที่เสี่ยงภัยหรือทุรกันดาร จนอาจกล่าวได้ว่าไม่มีท้องที่ใดในประเทศที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
มิได้ทรงเหยียบย่างไปเพื่อทอดพระเนตรความทุกข์ความสุขของราษฎร แม้ในเวลาที่ทรงพระประชวร
ก็ทรงงานมิได้ว่างเว้น
เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเริ่มเยี่ยมเยียนราษฎร ทำาให้ได้ทรงทราบถึง
ความเดือดร้อนของราษฎรในด้านการทำามาหากิน การขาดนำ้า การขาดอุปกรณ์ทำามาหากิน
ได้ทรงทราบปัญหาเรื่องที่ดินเสื่อมสภาพ พืชผลเสียหาย ราคาพืชผลตกตำ่า หรือการขาดสิ่งสาธารณูปโภค
ขาดสิ่งอำานวยความสะดวก การเสด็จพระราชดำาเนินเยี่ยมราษฎรได้ทำาให้ทรงทราบปัญหาที่แท้จริงของ
ราษฎร เป็นทางก่อให้เกิดโครงการในพระราชดำาริและโครงการอันเนื่องมาจากโครงการในพระราชดำาริ
ที่ส่งผลไปสู่ความผาสุกและความเจริญของราษฎร การเสด็จฯไปเยือนราษฎรในต่างจังหวัดทุกภูมิภาค
ทำาให้พระองค์ทรงเหน็ดเหนื่อยเป็นอย่างยิ่ง แต่ก็มิได้ทรงท้อถอย ทรงมุ่งมั่นที่จะเยี่ยมเยียน เพื่อให้
ราษฎรทั่วหน้าประสบความสุข และสามารถดำารงชีวิตได้อย่างปรกติ
142 พ ร ะ ม ห า ก ษั ต ริ ย์ กั บ ง า น สิ ท ธิ ม นุ ษ ย ช น
