Page 11 - พระมหากษัตริย์กับงานสิทธิมนุษยชน
P. 11
หลักการสิทธิมนุษยชนที่ควรรู้
มนุษย์ทุกคนต่างมีสิทธิที่จะมีชีวิตอยู่ในสังคมมนุษย์และโลกใบเดียวกัน มนุษย์ทุกคนต่างมี
ความสัมพันธ์และร่วมกันสร้างชุมชน สร้างประเทศของตน การยอมรับผู้นำาที่ให้ความสำาคัญต่อการ
ดำารงอยู่ การทำามาหากินและการอยู่อาศัย จึงเป็นแนวทางที่ทำาให้วิถีชีวิตมนุษย์ได้พัฒนาตนเองและ
พัฒนาประเทศ โดยเฉพาะประเทศที่มีระบบการปกครองแบบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์
ทรงเป็นประมุข ย่อมต้องสร้างระเบียบและวัฒนธรรมของตนเพื่อให้มนุษย์เคารพสิทธิมนุษยชนและ
รักษาสิทธิของตน ดังปรากฏในรัฐธรรมนูญการปกครองแผ่นดิน
สิทธิมนุษยชนถึงแม้จะเป็นเรื่องใหม่ แต่จะพบว่าในการปกครองบ้านเมืองของไทยนั้น
พระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระมหาธรรมราชา และทรงมีทศพิธราชธรรมในการครองแผ่นดินเพื่อ
ประโยชน์สุขของชาวสยามเสมอมา สิทธิมนุษยชนจึงเป็นสิทธิเสรีภาพขั้นพื้นฐาน ที่ประชาชนชาวไทย
ได้รับมาแต่โบราณกาล ศาสตราจารย์ ดร.ป๋วย อึ๊งภากรณ์ ได้เขียนถึงสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานไว้ในเรื่อง
“อนุทินแห่งชีวิต จากครรภ์มารดาถึงเชิงตะกอน” มีความสำาคัญที่น่าสนใจว่า
เมื่อผมอยู่ในครรภ์ของแม่ ผมต้องการให้แม่รับประทานอาหารที่เป็นคุณ
ประโยชน์ และได้รับความเอาใจใส่ และบริการอันดีในเรื่องสวัสดิภาพของแม่และเด็ก
ผมไม่ต้องการมีพี่น้องมาก อย่างที่พ่อแม่ผมมีอยู่ และแม่ต้องไม่มีลูกถี่ พ่อกับแม่จะ
แต่งงานกันอย่างถูกกฎหมาย หรือธรรมเนียมประเพณีหรือไม่ ไม่สำาคัญ ผมต้องการ
ให้แม่ผมกับตัวผมได้รับประทานอาหารที่เป็นคุณประโยชน์
ผมต้องการไปโรงเรียน พี่สาวหรือน้องสาวผมก็ต้องการไปโรงเรียนจะได้มี
ความรู้หากินไปได้ และจะได้รู้คุณธรรมแห่งชีวิต ถ้าผมมีสติปัญญาเรียนรู้ขั้นสูงขึ้นไป
ก็ให้มีโอกาสเรียนได้ ไม่ว่าพ่อแม่ผมจะรวยหรือจน จะอยู่ในเมือง หรือชนบทแร้นแค้น
เมื่อออกจากโรงเรียนแล้ว ผมต้องการงานอาชีพที่มีความหมาย ทำาให้ได้รับความพอใจ
ว่าตนได้ทำางานเป็นประโยชน์แก่สังคม บ้านเมืองที่ผมอาศัยอยู่จะต้องมีขื่อมีแป
ไม่มีการข่มขู่กดขี่ หรือประทุษร้ายกัน
พ ร ะ ม ห า ก ษั ต ริ ย์ กั บ ง า น สิ ท ธิ ม นุ ษ ย ช น 11
