Page 149 - กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2567)
P. 149
๔
ข้อ ๑๓ ข้าราชการผู้ใดไม่สามารถมาปฏิบัติราชการได้อันเนื่องมาจากพฤติการณ์พิเศษซึ่งเกิดขึ้น
กับบุคคลทั่วไปในท้องที่นั้น หรือพฤติการณ์พิเศษซึ่งเกิดขึ้นกับข้าราชการผู้นั้นและมิได้เกิดจากความ
ประมาทเลินเล่อหรือความผิดของข้าราชการผู้นั้นเอง โดยพฤติการณ์พิเศษดังกล่าวร้ายแรงจนเป็นเหตุ
ขัดขวางท าให้ไม่สามารถมาปฏิบัติราชการ ณ สถานที่ตั้งตามปกติได้ ให้ข้าราชการผู้นั้นรีบรายงาน
พฤติการณ์ที่เกิดขึ้นรวมทั้งอุปสรรคขัดขวางที่ท าให้มาปฏิบัติราชการไม่ได้ต่อผู้บังคับบัญชาตามล าดับ
จนถึงเลขาธิการทันทีในวันแรกที่มาปฏิบัติราชการ
ส าหรับเลขาธิการให้รายงานต่อประธานกรรมการ
ในกรณีที่ประธานกรรมการหรือเลขาธิการเห็นว่าการที่ข้าราชการผู้นั้นไม่สามารถมาปฏิบัติ
ราชการได้เป็นเพราะพฤติการณ์พิเศษตามวรรคหนึ่ง ให้สั่งให้การหยุดราชการของข้าราชการผู้นั้นไม่นับ
เป็นวันลาตามจ านวนวันที่ไม่มาปฏิบัติราชการได้อันเนื่องมาจากพฤติการณ์พิเศษดังกล่าว ถ้าเห็นว่าไม่
เป็นพฤติการณ์พิเศษ ให้ถือว่าวันที่ข้าราชการผู้นั้นไม่มาปฏิบัติราชการเป็นวันลากิจส่วนตัว
ข้อ ๑๔ การให้ได้รับเงินเดือนระหว่างการลา ให้เป็นไปตามพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยการจ่าย
เงินเดือน เงินปี บ าเหน็จ บ านาญ และเงินอื่นในลักษณะเดียวกัน
หมวด ๒
ประเภทการลา
ข้อ ๑๕ การลาแบ่งออกเป็น ๑๒ ประเภท ดังต่อไปนี้
(๑) การลาป่วย
(๒) การลาคลอดบุตร
(๓) การลาไปช่วยเหลือภริยาที่คลอดบุตร
(๔) การลากิจส่วนตัว
(๕) การลาพักผ่อน
(๖) การลาอุปสมบทหรือการลาไปประกอบพิธีฮัจย์
(๗) การลาเข้ารับการตรวจเลือกหรือเข้ารับการเตรียมพล
(๘) การลาไปศึกษา ฝึกอบรม ปฏิบัติการวิจัย หรือดูงาน
(๙) การลาไปปฏิบัติงานในองค์การระหว่างประเทศ
(๑๐) การลาติดตามคู่สมรส
(๑๑) การลาไปฟื้นฟูสมรรถภาพด้านอาชีพ
(๑๒) การลาประเภทอื่น
138
