Page 103 - กฎหมายและระเบียบงานด้านการคุ้มครองสิทธิมนุษยชน
P. 103
๓
(๒) ค่าพาหนะประจ าทางให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง ไม่เกินอัตราค่าโดยสารและค่าธรรมเนียม
รถไฟปรับอากาศนอนชั้น ๒ หรือรถโดยสารประจ าทางปรับอากาศ ๒๔ ที่นั่ง เว้นแต่กรณีที่เดินทางโดย
เครื่องบินให้เบิกได้ไม่เกินอัตราสูงสุดของค่าโดยสารและค่าธรรมเนียมรถไฟหรือรถโดยสารประจ าทาง
ดังกล่าว แล้วแต่กรณี
(๓) การเดินทางโดยพาหนะรับจ้างให้เบิกได้เฉพาะการเดินทางที่มีความจ าเป็นโดยให้เบิกในอัตรา
ดังนี้
(๓.๑) จากที่อยู่หรือที่พักถึงสถานีขนส่งประจ าทาง สถานที่พาหนะประจ าทางจอดรับ
หรือท่าอากาศยาน และจากสถานีขนส่งประจ าทาง สถานที่พาหนะประจ าทางจอดส่ง หรือท่าอากาศยาน
ถึงที่อยู่หรือที่พัก ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง
(๓.๒) จากสถานีขนส่งประจ าทาง ท่าอากาศยาน ถึงส านักงานหรือสถานที่ที่ก าหนด และ
จากส านักงานหรือสถานที่ที่ก าหนดถึงสถานีขนส่งประจ าทาง ท่าอากาศยาน ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง
(๓.๓) จากที่อยู่หรือที่พักหรือที่ปฏิบัติงานซึ่งอยู่ในพื้นที่จังหวัดเดียวกันกับที่คณะกรรมการ
กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ ขอหรือมีค าสั่งมาให้ถ้อยค าในฐานะพยาน ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง
(๓.๔) จากที่อยู่หรือที่พักหรือที่ปฏิบัติงานซึ่งต้องเดินทางข้ามเขตจังหวัดเพื่อมาให้ถ้อยค า
ในฐานะพยาน ให้เบิกค่าพาหนะข้ามเขตจังหวัดตามอัตราที่กระทรวงการคลังก าหนด โดยอนุโลม
(๔) การเดินทางโดยใช้พาหนะส่วนตัวให้จ่ายชดเชยเป็นค่าพาหนะตามอัตราที่กระทรวงการคลัง
ก าหนดโดยอนุโลม และมิให้เบิกค่าธรรมเนียมการผ่านทางใด ๆ อีก ส าหรับการค านวณระยะทาง
เพื่อเบิกจ่ายให้ค านวณตามเส้นทางของกรมทางหลวงในทางสั้นและตรงซึ่งสามารถเดินทางได้โดยสะดวก
และปลอดภัย กรณีที่ไม่มีเส้นทางของกรมทางหลวงให้ใช้ระยะทางตามเส้นทางของหน่วยงานอื่นที่ตัดผ่าน
และกรณีที่ไม่มีเส้นทางของกรมทางหลวงและของหน่วยงานอื่น ให้ผู้เดินทางเป็นผู้รับรองระยะทาง
ในการเดินทาง
ข้อ ๑๑ พยานบุคคลที่เป็นคนพิการซึ่งมีบัตรประจ าตัวคนพิการที่ออกโดยนายทะเบียนกลางหรือ
นายทะเบียนจังหวัดตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ ซึ่งโดยสภาพ
ทางกายภาพไม่อาจเดินทางตามข้อ ๑๐ (๒) (๓) และ (๔) ได้ และมีความจ าเป็นอย่างยิ่งที่จะต้อง
จ้างเหมาบริการพาหนะเพื่อเดินทางมาให้ถ้อยค าตามที่พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วย
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๖๐ บัญญัติไว้ ให้อยู่ในดุลพินิจของส านักงานในการ
พิจารณาอนุมัติค่าเดินทาง โดยให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริงแต่ไม่เกินอัตราค่าจ้างเหมาบริการพาหนะทั่วไป
เว้นแต่ โดยสภาพทางกายภาพไม่อาจเดินทางโดยพาหนะประเภททั่วไปได้ ให้เบิกจ่ายเท่าที่จ่ายจริง
ไม่เกินอัตราค่าจ้างเหมาบริการพาหนะประเภทพิเศษที่ก าหนดไว้ในบัญชีหมายเลข ๓ ท้ายระเบียบนี้
การจ่ายค่าเชื้อเพลิงหรือพลังงานส าหรับพาหนะตามวรรคหนึ่ง ให้จ่ายโดยเทียบเคียงกับอัตรา
เงินชดเชยในการใช้พาหนะส่วนตัวในการเดินทางไปราชการตามที่กระทรวงการคลังก าหนดโดยอนุโลม
ทั้งนี้ ให้แนบหลักฐานการจ่ายหรือใบรับรองการจ่ายตามแบบที่ส านักงานก าหนดเป็นหลักฐาน
ประกอบการเบิกจ่าย โดยผู้ช่วยเหลือในการเดินทางตามข้อนี้ไม่มีสิทธิได้รับค่าเดินทางตามข้อ ๑๕ อีก
ข้อ ๑๒ พยานบุคคลซึ่งเป็นคนพิการที่ไม่มีบัตรประจ าตัวคนพิการตามข้อ ๑๑ หรือกรณีเป็น
บุคคลซึ่งโดยสภาพทางกายภาพไม่อาจเดินทางตามข้อ ๑๐ (๒) (๓) และ (๔) ได้ หากคณะกรรมการ
กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ เห็นสมควร ให้เบิกค่าเดินทางได้ในอัตราตามข้อ ๑๑ โดยอนุโลม
97
