Page 249 - กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
P. 249
กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
หน้า ๒๕
เล่ม ๑๓๕ ตอนที่ ๑๔ ก ราชกิจจานุเบกษา ๙ มีนาคม ๒๕๖๑
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๖๐ บัญญัติไว้ ให้อยู่ในดุลพินิจของสํานักงานใน
การพิจารณาอนุมัติค่าเดินทาง โดยให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริงแต่ไม่เกินอัตราค่าจ้างเหมาบริการพาหนะทั่วไป
เว้นแต่โดยสภาพทางกายภาพไม่อาจเดินทางโดยพาหนะประเภททั่วไปได้ ให้เบิกจ่ายเท่าที่จ่ายจริง
ไม่เกินอัตราค่าจ้างเหมาบริการพาหนะประเภทพิเศษที่กําหนดไว้ในบัญชีหมายเลข ๓ ท้ายระเบียบนี้
การจ่ายค่าเชื้อเพลิงหรือพลังงานสําหรับพาหนะตามวรรคหนึ่ง ให้จ่ายโดยเทียบเคียงกับอัตรา
เงินชดเชยในการใช้พาหนะส่วนตัวในการเดินทางไปราชการตามที่กระทรวงการคลังกําหนดโดยอนุโลม
ทั้งนี้ ให้แนบหลักฐานการจ่ายหรือใบรับรองการจ่ายตามแบบที่สํานักงานกําหนดเป็นหลักฐาน
ประกอบการเบิกจ่าย โดยผู้ช่วยเหลือในการเดินทางตามข้อนี้ไม่มีสิทธิได้รับค่าเดินทางตามข้อ ๑๕ อีก
ข้อ ๑๒ พยานบุคคลซึ่งเป็นคนพิการที่ไม่มีบัตรประจําตัวคนพิการตามข้อ ๑๑ หรือกรณีเป็นบุคคล
ซึ่งโดยสภาพทางกายภาพไม่อาจเดินทางตามข้อ ๑๐ (๒) (๓) และ (๔) ได้ หากคณะกรรมการ กรรมการ
หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ เห็นสมควร ให้เบิกค่าเดินทางได้ในอัตราตามข้อ ๑๑ โดยอนุโลม
ข้อ ๑๓ พยานบุคคลให้เบิกค่าเช่าที่พักเท่าที่จ่ายจริงแต่ไม่เกินอัตราที่กําหนดไว้ในบัญชี
หมายเลข ๒ ท้ายระเบียบนี้
ข้อ ๑๔ กรณีที่คณะกรรมการ กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ ขอหรือมีคําสั่งให้ผู้ร้อง
หรือผู้ถูกร้องมาให้ถ้อยคําในฐานะพยาน ให้สํานักงานพิจารณาอนุมัติให้ผู้ร้องหรือผู้ถูกร้องนั้นเป็นผู้มีสิทธิ
เบิกค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าเดินทางได้ในฐานะและอัตราเดียวกับพยานบุคคล
ข้อ ๑๕ กรณีที่พยานบุคคล ผู้ร้อง หรือผู้ถูกร้อง ที่มาให้ถ้อยคําในฐานะพยาน มีความจําเป็นต้อง
มีล่ามเพื่อแปลภาษาร่วมเดินทางมาด้วย หรือกรณีที่พยานบุคคล ผู้ร้อง หรือผู้ถูกร้อง ที่มาให้ถ้อยคํา
ในฐานะพยานเป็นเด็ก เยาวชน คนพิการหรือทุพพลภาพ หรือผู้อยู่ในสภาวะยากลําบาก หรือผู้ที่
คณะกรรมการกําหนด ซึ่งจําเป็นต้องมีผู้อื่นช่วยเหลือในการเดินทางร่วมเดินทางมาด้วย หากคณะกรรมการ
กรรมการ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่ พิจารณาเห็นสมควรให้ความช่วยเหลือค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าเดินทาง
ตามระเบียบนี้ ให้สํานักงานพิจารณาอนุมัติและดําเนินการเบิกจ่ายค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าเดินทาง
ให้ผู้ทําหน้าที่ล่ามหรือผู้ช่วยเหลือในการเดินทางดังกล่าวในอัตราเดียวกับพยานบุคคล
หมวด ๓
พยานผู้เชี่ยวชาญ
ข้อ ๑๖ พยานผู้เชี่ยวชาญให้เบิกค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าพาหนะในอัตรา ดังนี้
(๑) ค่าเบี้ยเลี้ยงให้เบิกในลักษณะเหมาจ่ายเป็นรายวันตามอัตราบัญชีหมายเลข ๑
ท้ายระเบียบนี้
(๒) ค่าพาหนะประจําทางให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง ในกรณีที่เดินทางโดยเครื่องบินให้เบิก
ในอัตราชั้นประหยัด
240
.indd 240 27/8/2562 12:28:09
