Page 248 - กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
P. 248

กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ





                                                                หน้า   ๒๔
                      เล่ม   ๑๓๕   ตอนที่   ๑๔   ก          ราชกิจจานุเบกษา                    ๙   มีนาคม   ๒๕๖๑



                                                                หมวด  ๒
                                                               พยานบุคคล



                              ข้อ  ๙  ในเรื่องร้องเรียนหรือคําร้องหนึ่งให้ขอหรือมีคําสั่งให้พยานบุคคลมาให้ถ้อยคําในฐานะพยาน
                      ได้ไม่เกิน  ๕  คน  เว้นแต่กรณีมีเหตุจําเป็นคณะกรรมการอาจกําหนดจํานวนพยานบุคคลเพิ่มเติมก็ได้

                              ข้อ  ๑๐  พยานบุคคลให้เบิกค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าพาหนะในอัตรา  ดังนี้
                              (๑)  ค่าเบี้ยเลี้ยงให้เบิกในลักษณะเหมาจ่ายเป็นรายวัน  ตามอัตราบัญชีหมายเลข  ๑  ท้ายระเบียบนี้

                              (๒)  ค่าพาหนะประจําทางให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง  ไม่เกินอัตราค่าโดยสารและค่าธรรมเนียม
                      รถไฟปรับอากาศนอนชั้น  ๒  หรือรถโดยสารประจําทางปรับอากาศ  ๒๔  ที่นั่ง  เว้นแต่กรณีที่เดินทางโดย
                      เครื่องบินให้เบิกได้ไม่เกินอัตราสูงสุดของค่าโดยสารและค่าธรรมเนียมรถไฟหรือรถโดยสารประจําทางดังกล่าว

                      แล้วแต่กรณี
                              (๓)  การเดินทางโดยพาหนะรับจ้างให้เบิกได้เฉพาะการเดินทางที่มีความจําเป็นโดยให้เบิกในอัตรา

                      ดังนี้
                                   (  ๓.๑)  จากที่อยู่หรือที่พักถึงสถานีขนส่งประจําทาง  สถานที่พาหนะประจําทางจอดรับ
                      หรือท่าอากาศยาน  และจากสถานีขนส่งประจําทาง  สถานที่พาหนะประจําทางจอดส่ง  หรือท่าอากาศยาน

                      ถึงที่อยู่หรือที่พัก  ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง
                                   (  ๓.๒)  จากสถานีขนส่งประจําทาง  ท่าอากาศยาน  ถึงสํานักงานหรือสถานที่ที่กําหนด

                      และจากสํานักงานหรือสถานที่ที่กําหนดถึงสถานีขนส่งประจําทาง  ท่าอากาศยาน  ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง
                                   (  ๓.๓)  จากที่อยู่หรือที่พักหรือที่ปฏิบัติงานซึ่งอยู่ในพื้นที่จังหวัดเดียวกันกับที่คณะกรรมการ
                      กรรมการ  หรือพนักงานเจ้าหน้าที่  ขอหรือมีคําสั่งมาให้ถ้อยคําในฐานะพยาน  ให้เบิกได้เท่าที่จ่ายจริง

                                   (  ๓.๔)  จากที่อยู่หรือที่พักหรือที่ปฏิบัติงานซึ่งต้องเดินทางข้ามเขตจังหวัดเพื่อมาให้ถ้อยคํา
                      ในฐานะพยาน  ให้เบิกค่าพาหนะข้ามเขตจังหวัดตามอัตราที่กระทรวงการคลังกําหนดโดยอนุโลม

                              (๔)  การเดินทางโดยใช้พาหนะส่วนตัวให้จ่ายชดเชยเป็นค่าพาหนะตามอัตราที่กระทรวงการคลัง
                      กําหนดโดยอนุโลม  และมิให้เบิกค่าธรรมเนียมการผ่านทางใด ๆ  อีก  สําหรับการคํานวณระยะทาง
                      เพื่อเบิกจ่ายให้คํานวณตามเส้นทางของกรมทางหลวงในทางสั้นและตรงซึ่งสามารถเดินทางได้โดยสะดวก

                      และปลอดภัย  กรณีที่ไม่มีเส้นทางของกรมทางหลวงให้ใช้ระยะทางตามเส้นทางของหน่วยงานอื่นที่ตัดผ่าน
                      และกรณีที่ไม่มีเส้นทางของกรมทางหลวงและของหน่วยงานอื่น  ให้ผู้เดินทางเป็นผู้รับรองระยะทาง

                      ในการเดินทาง
                              ข้อ  ๑๑  พยานบุคคลที่เป็นคนพิการซึ่งมีบัตรประจําตัวคนพิการที่ออกโดยนายทะเบียนกลาง

                      หรือนายทะเบียนจังหวัดตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ  ซึ่งโดยสภาพ
                      ทางกายภาพไม่อาจเดินทางตามข้อ  ๑๐  (๒)  (๓)  และ  (๔)  ได้  และมีความจําเป็นอย่างยิ่งที่จะต้อง
                      จ้างเหมาบริการพาหนะเพื่อเดินทางมาให้ถ้อยคําตามที่พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วย





                                                                                                           239




                         .indd   239                                                                              27/8/2562   12:28:08
   243   244   245   246   247   248   249   250   251   252   253