Page 86 - การสัมมนาทางวิชาการ หัวข้อ การลงโทษทางอาญากับหลักสิทธิมนุษยชน
P. 86

ก่อนอื่น ดิฉันจะกล่�วถึงประสบก�รณ์ส่วนตัว ซึ่งเป็นเรื่องที่
                                                                                                   พูดไปแล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องง่�ยๆ ดิฉันจะรู้สึกเขินอ�ย ไม่ได้หม�ยถึงว่�
                                                                                                   ดิฉันรู้สึกอับอ�ย ซึ่ง “คว�มอับอ�ย” นั้น เป็นคนละเรื่องกับคว�มเขินอ�ย

                                                                                                   ดิฉันสังเกตว่�วัฒนธรรมท�งสังคมก็จะพูดถึงผู้เสียห�ยและ
                                                                                                   ครอบครัวของผู้เสียห�ย  แต่อีกด้�นหนึ่งก็มีคว�มเสียห�ยที่เกิดขึ้น
                                                                                                   ในหล�ยๆ ด้�นที่มองไม่เห็นและไม่มีใครพูดถึง ส�มีของดิฉัน

                                                                                                   ถูกตัดสินรับโทษประห�รชีวิตที่มลรัฐเท็กซัส เมื่อเดือนมีน�คม
                                                                                                   ปี พ.ศ. ๒๕๓๘ ในคดีฆ�ตกรรมคน ๓ คน และเร�ก็ได้ต่อสู้เรื่องนี้ม�
                                                                                                   ๒๐ กว่�ปีแล้ว ซึ่งกว่�จะได้รับก�รตรวจ DNA ก็ใช้เวล�น�นถึง ๑๕ ปี

                                                                                                          ในคดีของส�มีของดิฉันนั้น ๙๕% ของหลักฐ�นไม่ได้รับ
                                                                                                   ก�รตรวจสอบท�ง DNA ในตอนแรกมีก�รตรวจสอบแต่เมื่อผล

                                                                                                   ก�รตรวจสอบไม่พบว่�เกี่ยวข้องกับส�มี ท�งตำ�รวจก็ไม่ได้ตรวจสอบต่อ
                                                                                                   เพร�ะเห็นว่�ไม่เป็นประโยชน์ต่อคดี  ตลอดระยะเวล�ที่ผ่�นม�ส�มี
                     ภรรย�ช�วฝรั่งเศสของนักโทษประห�รช�วอเมริกัน  ซึ่งปฏิเสธ                        ของดิฉันก็ได้รอดพ้นคดีประห�รชีวิตม�แล้ว ๓ ครั้ง โดยมีก�รกำ�หนด
              ข้อกล่�วห�ว่�เป็นฆ�ตกรและต้องโทษม�กกว่� ๒๐ ปีแล้ว เธอได้                             วันที่จะประห�ร มีครั้งหนึ่งที่รอดอย่�งหวุดหวิดเพียง ๒๕ น�ที
              พย�ย�มต่อสู้เพื่อให้ส�มีพ้นโทษโดยเฉพ�ะด้วยผลพิสูจน์ ดีเอ็นเอ                         โดยมีก�รแทรกแซงของศ�ลสูงสุดของสหรัฐอเมริก� แต่หลังจ�กนั้น

                     อย่�งแรกดิฉันขอแบ่งปันประสบก�รณ์ใน ๒ เรื่อง ได้แก่                            ก็ใช้เวล�อีก ๓ เดือนกว่�ศ�ลสูงสุดจะตัดสินว่�จะรับคดีหรือไม่รับคดี
                     เรื่องแรก คือ ประสบก�รณ์ส่วนตัวในฐ�นะที่เป็นภรรย�ของ                                 สุดท้�ยศ�ลสูงสุดก็ได้รับคดี ในระหว่�งนั้นกฎหม�ยของ

              นักโทษประห�รที่สหรัฐอเมริก�                                                          มลรัฐเท็กซัสมีก�รเปลี่ยนแปลง  ทำ�ให้ก�รเข้�ถึงหลักฐ�นท�งคดี
                     เรื่องที่สอง คือ ประสบก�รณ์ในฐ�นะที่เป็นนักเคลื่อนไหว                         ได้ง่�ยขึ้น แต่อย่�งไรก็ต�ม ผู้พิพ�กษ�ของมลรัฐเท็กซัสก็ยังลงชื่อ
              ท�งสังคมในฝรั่งเศส โดยดิฉันไม่ได้เกิดในยุคที่โทษประห�รยกเลิกแล้ว                     ในคำ�พิพ�กษ� ให้มีวันที่ประห�รอีกครั้งหนึ่งในปี ๒๕๕๔

              และดิฉันเองเป็นนักเคลื่อนไหวที่ต่อสู้ให้มีก�รยกเลิกโทษประห�ร                                ตลอดระยะเวล�ที่ดำ�เนินกระบวนก�รนี้ ดิฉันได้ตั้งข้อสังเกต

                                                                                                   หล�ยๆ อย่�งและได้เรียนรู้หล�ยๆ อย่�งที่ไม่ได้ถูกพูดถึงกันนักใน
                                                                                                   สังคม เช่น ผลกระทบที่เกิดกับลูกของนักโทษประห�ร ทุกเวล�พวกเข�




              84                                                                                                                                      85
              การลงโทษทางอาญากับหลักสิทธิมนุษยชน                                                                                    การลงโทษทางอาญากับหลักสิทธิมนุษยชน
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91