Page 5 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง ปัญหาเยาวชนหญิงที่ตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควรกับมิติสิทธิมนุษยชน ฉบับสมบูรณ์
P. 5
จะมีเมื่อใด และสิทธิในกำรดูแลและป้ องกันสุขภำพ ทว่ำไม่พบสิทธิในควำมเป็นส่วนตัว ปรำกฏอยู่ใน
กฎหมำยที่น ำมำศึกษำ ซึ่งเมื่อเทียบกับรัฐไทยแล้ว สิทธิอนำมัยเจริญพันธุ์และสิทธิมนุษยชนในกฎหมำย
ไทยอำจครอบคลุมไปถึงสิทธิในควำมเป็นส่วนตัวมำกกว่ำ ที่เป็นส่วนหนึ่งของกำรกำรกระท ำให้เยำวชน
อับอำยเสื่อมเสีย ซึ่งอยู่ในฐำนะควำมรุนแรงและทำรุณกรรมอย่ำงหนึ่ง อย่ำงไรก็ตำมไม่สำมำรถอธิบำยได้
อย่ำงชัดเจนว่ำ กฎหมำยของรัฐใดคุ้มครองสิทธิมนุษยชนมำกกว่ำหรือน้อยกว่ำ มำกไปกว่ำนั้นกำรบังคับใช้
กฎหมำยและกำรเลือกตีควำมยังขึ้นอยู่เฉพำะกลุ่มคนหรือถูกใช้ผ่ำนบำงหน่วยงำน เห็นได้ชัดจำกมำตรกำร
ต่ำงๆ ของรัฐผ่ำนกระทรวง หน่วยงำนและองค์กรต่ำงๆ ได้แก่ สภำกำชำดไทย สมำคมส่งเสริมสถำนภำพ
สตรีฯ และสมำคมเครือข่ำยผู้ปกครองแห่งชำติ ที่สำมำรถตั้งข้อสังเกตได้ว่ำ ทั้งกระทรวง สภำและสมำคม
ต่ำงๆ ต่ำงมีมำตรกำรและกำรด ำเนินกำรที่ไม่ได้มุ่งประเด็นคุ้มครองสิทธิมนุษยชน สิทธิอนำมัยเจริญพันธุ์
ของเยำวชนหญิงที่ตั้งครรภ์อย่ำงชัดเจนและบรรลุหลักกำรปฏิญญำสำกล กติกำระหว่ำงประเทศ
อนุสัญญำ แผนปฏิบัติต่ำงๆ ที่รัฐได้เป็นสมำชิกหรือภำคี ทว่ำพยำยำมมุ่งขจัดกำรตั้งครรภ์ของเยำวชนหญิง
รำวกับเป็นควำมเจ็บป่วย โรคภัยไข้เจ็บ และจัดวำงอยู่ในสถำนะเดียวกับกำรทะเลำะวิวำท ควำมรุนแรง
กำรติดยำเสพติด และเยำวชนเองยังไม่มีควำมรู้ควำมเข้ำใจเรื่องสิทธิมนุษยชน และกำรเข้ำถึงสิทธินั้น
กำรที่เยำวชนไม่มีควำมรู้ ควำมเข้ำใจ และตระหนักถึงสิทธิมนุษยชน สิทธิอนำมัยเจริญพันธุ์ของ
ตนเองที่มีและพึงมี น ำไปสู่กำรถูกละเมิดสิทธิอนำมัยเจริญพันธุ์ โดยเฉพำะอย่ำงยิ่งเยำวชนหญิงตั้งครรภ์ ที่
ถูกจัดวำงในฐำนะปัญหำและควำมเสื่อมโทรมของจริยธรรมทำงสังคม และจำกกำรศึกษำปัญหำเยำวชน
หญิงตั้งครรภ์โดยไม่พร้อมด้วยกำรลงพื้นที่ภำคสนำม เพื่อน ำประสบกำรณ์ของเยำวชนหญิงกลุ่มนี้มำ
วิเครำะห์ถึงกำรละเมิดสิทธิมนุษยชน โดยก ำหนดขอบเขตกลุ่มเป้ ำหมำย จ ำนวน ๗๒ รำย ประกอบด้วย ๑)
กลุ่มเยำวชนหญิงที่ตั้งครรภ์โดยไม่พร้อม โดยแบ่งเป็นกลุ่มเยำวชนหญิงที่ตั้งครรภ์ต่อและยุติกำรตั้งครรภ์
จ ำนวน ๓๒ คน ๒) กลุ่มผู้ปกครองของเยำวชนหญิงที่ตั้งครรภ์โดยไม่พร้อม และเจ้ำหน้ำที่ขององค์กร
พัฒนำเอกชน ภำคประชำสังคม โรงพยำบำลและโรงเรียนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง จ ำนวน ๒๐ คน ๓) กลุ่ม
เยำวชนชำยทั่วไปที่ยังไม่ได้แต่งงำน ซึ่งไม่จ ำเป็นว่ำจะมีประสบกำรณ์ทำงเพศหรือไม่ จ ำนวน ๒๐ คน โดย
พื้นที่ในกำรเก็บข้อมูลเลือกเฉพำะในพื้นที่กรุงเทพฯ นนทบุรี นครปฐม และเพชรบุรี อย่ำงไรก็ตำมในกำร
เข้ำถึงข้อมูล ขึ้นอยู่กับควำมยินยอมกำรตัดสินใจของเยำวชน ซึ่งเป็นไปตำมจริยธรรมในกำรวิจัย
โดยเฉพำะอย่ำงยิ่ง เยำวชนหญิงตั้งครรภ์ที่ตัดสินใจยุติกำรตั้งครรภ์ เพรำะเยำวชนหญิงกลุ่มนี้มักไม่
ต้องกำรเปิดเผยเรื่องรำว ประสบกำรณ์ และยินยอมให้ข้อมูล ท ำให้ไม่สำมำรถศึกษำเยำวชนหญิงที่
ตั้งครรภ์ได้ครบตำมจ ำนวนที่ก ำหนดไว้ที่ ๓๒ คน
จำกกำรสัมภำษณ์เยำวชนหญิงตั้งครรภ์ ท ำให้เข้ำใจได้ว่ำ นอกจำกสิทธิอนำมัยเจริญพันธุ์
สิทธิมนุษยชน เยำวชนหญิงตั้งครรภ์ยังขำดควำมรู้ควำมเข้ำในเรื่องอนำมัยเจริญพันธุ์และเพศศึกษำ ซึ่ง
น ำไปสู่กำรตั้งครรภ์ที่ไม่พร้อม และเช่นเดียวกับเยำวชนชำย ควำมรู้เรื่องอนำมัยเจริญพันธุ์จึงเป็นควำมรู้ที่
ผ่ำนประสบกำรณ์ตรงของเพื่อนที่มำแลกเปลี่ยนกันในกลุ่ม กำรสื่อสำรเรื่องเพศและอนำมัยเจริญพันธุ์จึง
๕
