Page 71 - พระมหากษัตริย์กับงานสิทธิมนุษยชน
P. 71
พระองค์ทรงให้ความสำาคัญต่อการพัฒนาชนบทอยู่ ๒ ประการคือ ๑. การพัฒนาที่มุ่งสร้าง
ความเข้มแข็งเป็นปึกแผ่นให้แก่ชุมชน ๒. การจัดให้มีโครงสร้างพื้นฐานที่จำาเป็นต่อการผลิต เป็นต้นว่า
นำ้าและการจัดการที่ดี เพื่อให้มีนำ้าเพียงพอให้เพาะปลูกได้ตลอดปี แต่ปัญหาของชาวชนบทนั้นคือ
ความยากจน ความล้าหลังทางเศรษฐกิจและสภาพความเป็นอยู่ที่แร้นแค้น ด้วยเหตุนี้พระองค์ทรง
เห็นความจำาเป็นที่ต้องมีตัวอย่างของความสำาเร็จ เป็นต้นแบบของการพึ่งพาตนเอง เพื่อให้ประชาชน
ได้ศึกษาแล้วนำาไปปฏิบัติได้เอง พระองค์ทรงเรียกวิธีการเตรียมชุมชนในชนบทให้มีความเข้มแข็งและ
พร้อมที่จะออกสู่สังคมภายนอกตามแผนที่วางไว้คือ การระเบิดจากข้างใน วิธีการที่สำาคัญของพระองค์
ก็คือ การลดค่าใช้จ่ายในการผลิตให้เหลือน้อยที่สุด ด้วยวิธีสนับสนุนให้เกษตรกรใช้โคกระบือในการ
ทำานามากกว่าใช้เครื่องจักร และใช้ปุ๋ยธรรมชาติแทนปุ๋ยเคมีที่มีราคาแพงและทำาลายคุณภาพดิน
ในระยะยาว ซึ่งเป็นแนวพระราชดำาริที่ว่า ทรงใช้ประโยชน์จากของที่มีอยู่
ดังนั้น โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำาริพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนั้น จึงเป็นพระราช
กรณียกิจที่พระองค์ทรงมีกระบวนศึกษาอย่างละเอียด และเข้าพระทัยอย่างลึกซึ้งในเรื่องการพัฒนา
อย่างยั่งยืน เช่น การจัดการดินและนำ้า ที่ทำาให้ประชาชนเชื่อมั่นว่าโครงการของพระองค์นั้นจะประสบ
ผลสำาเร็จตามเป้าหมาย เมื่อประชาชนต้องการข้อมูลด้านวิชาการ ก็ทรงมีข้อมูลพร้อมที่จะพระราชทาน
เพื่อนำาไปใช้ดำาเนินโครงการให้มีความสำาเร็จได้
พ ร ะ ม ห า ก ษั ต ริ ย์ กั บ ง า น สิ ท ธิ ม นุ ษ ย ช น 71
