Page 54 - สิทธิมนุษยชน : รวมบทความ ศ.เสน่ห์ จามริก
P. 54

สิทธิมนุษยชน รวมบทความ ศ.เสน่ห์  จามริก


                                ประกอบกันทำให้มองเห็นชีวิตคนกับธรรมชาติเป็นเพียงสินค้า ในวัฒนธรรมความคิด
                                อุตสาหกรรมนิยม ที่เรากำลังเข้าสู่อุตสาหกรรมนิยม  นักอุตสาหกรรมคิดคนเป็นเพียง

                                หน่วยแรงงานเท่านั้น ไม่ได้มีค่าไปมากกว่านั้น ธรรมชาติเป็นเพียงหน่วยของวัตถุดิบ
                                ทั้งคนและธรรมชาติเป็นเพียงต้นทุนของเขา ต้นทุนกำไร อุตสาหกรรมก็จะมีทุน คือเงิน
                                มีแรงงาน  คือคน วัตถุดิบคือธรรมชาติ ๓ อย่างนี้เป็นปัจจัยการผลิต ที่ลงทุนให้ต่ำที่สุด

                                ได้กำไรมากที่สุด เพราะฉะนั้นทั้งเงิน ทั้งคน ทั้งธรรมชาติก็ไม่มีอะไรมากไปกว่า
                                เป็นสินค้า เป็นวัตถุ

                                       จึงเห็นได้ว่าการพัฒนาเศรษฐกิจที่เราเจริญรอยมา ลอกเลียนมา จึงนำมา
                                ซึ่งความทุกข์ยากของคน ความเสื่อมโทรมของธรรมชาติ และนำมาซึ่งความผันผวน
                                ในระบบการเงินของประเทศ

                                       ข้อสรุปก็คือ เราต้องยกเครื่องความรู้ที่เราพูดถึงขณะนี้ ต้องยกเครื่อง
                                ความรู้ นี่เป็นประเด็นหนึ่ง เรื่องทุนคืออะไร ก่อนที่เราจะเห็นความสำคัญของฐาน

                                ทรัพยากรคืออะไร ที่เรากำลังจะพูดถึง
                                       ประเด็นที่สอง เรากำลังอยู่ในสถานะของความเป็นบริวารทั้งปัญญา
                                วิชาการ ทั้งนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจการเมืองอย่างนี้ แม้แต่ระบบการเมือง

                                ก็ลอกเลียนกันมา เรามองเห็นการเลือกตั้งเป็นคำตอบ นักวิชาการบอกว่าเราต้องเห็น
                                การเลือกตั้งที่บริสุทธิ์ยุติธรรมให้ได้ ต้องไม่ซื้อเสียงขายเสียง เราคิดได้แต่นั้นเอง

                                เพราะฉะนั้นเราจึงไม่คืบหน้าไปถึงไหน ขอเรียกว่าเป็นปมด้อยทางปัญญา ดังนั้น
                                ที่เราพูดเรื่องเศรษฐกิจเป็นเรื่องของวัตถุ แต่ว่าเรื่องของปัญญา ความคิดเราต้องพูด
                                ให้มากและผมขอฝากประเด็นตรงนี้ไว้ด้วย

                                       ในสังคมวัฒนธรรมไทย อย่างที่ ดร.สมศักดิ์ สุขวงศ์ พูดไว้ คือว่า สังคมไทย
                                เป็นสังคมภูมิภาคฐานทรัพยากรเขตร้อน แต่ฐานทรัพยากรเขตร้อนไม่ใช่ของใครของมัน

                                ทะเล ป่า ลุ่มน้ำ เป็นผืนเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นป่า ลุ่มน้ำ ในเขมร ลาว พม่า
                                เป็นผืนเดียวกับเรา ไม่ใช่ว่าเราบำรุงป่าในประเทศไทยและไปตัดป่าในเขมรและพม่า


                                สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ                     ๕๑
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59