Page 217 - เสียงจากประชาชน การต่อสู้เพื่อสิทธิในที่ดิน กรณีร้องเรียน 2545-2550. เล่ม 4 : "ที่ดินในเขตป่าและสิทธิชุมชนในการจัดการที่ดินและป่า"
P. 217
พื้นที่ของชาวถิ่น และชาวไทยพื้นราบรวมกันบริเวณ กันโดยทั่วไปวา ถาพันธุกลาไมถูกทำลายจะเอาเรื่อง
พื้นที่ที่พิพาทบนปาตนน้ำเปอ-น้ำกอน ชาวมง
๓. ปาไมอำเภอปวระบุวา พื้นที่ที่เปนสวนลิ้นจี่ ๘. การตัดฟนเผาทำลายสวนลิ้นจี่ของชาว
ในเขตอุทยานแหงชาติดอยภูคาเพียง ๓% ของการ ไทยภูเขาบนพื้นที่สูง โดยชาวไทยพื้นราบ นั้น
ใชประโยชนในพื้นที่ที่มีการบุกรุก คือ ราว ๑,๘๐๐ กระทำตอสวนลิ้นจี่ของชาวมงเปนหลัก ในจำนวน
ไร สวนพื้นที่ที่บุกรุกมากกวา ๑๘,๒๐๐ ไร ลวน ๑๒ สวน ในวันที่ ๑๙ มิถุนายน ๒๕๔๓ และ ๑๐๘
เปนการทำไรขาวของชาวถิ่น นอกจากนั้นยังมีปา สวน ในวันที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๔๓ โดยมีสวนลิ้นจี่
เสื่อมโทรมปะปนอยูในพื้นที่ปาตนน้ำดังกลาวรวมทั้ง ของชาวไทยพื้นราบเพียง ๒ สวน เทานั้นที่เสียหาย
ประเภทไรราง จากเหตุการณดังกลาว
๔. มีความเห็นจากบุคคล หนวยงานในพื้นที่ ๙. เหตุการณความรุนแรง ๒ ครั้ง เมื่อวันที่
วา ควรปลูกปาบริเวณไรราง ปาเสื่อมโทรมที่ไมใช ๑๙ มิถุนายน ๒๕๔๓ และ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๔๓
พื้นที่ทำกินของทั้งชาวไทยภูเขาบนพื้นที่สูง และชาว นั้นทางพนักงานสอบสวนอางวาหาผูกระทำความ
ไทยพื้นราบบริเวณพื้นที่ตนน้ำเปอ-น้ำกอน แลวให ผิดไมได ทำใหคดีนี้อัยการสั่งไมฟอง สวนการไป
กองทัพภาค ๓ สรางอางเก็บน้ำชวงตอนบนและ ดำเนินการในศาลปกครอง ชาวมงไมมีเงินวางคา
น้ำเปอ-น้ำกอน เพื่อแกปญหาการขาดแคลนน้ำ ทั้ง ธรรมเนียมศาล และไมสามารถหาหลักฐานระบุไดชี้
ผูใชน้ำตนน้ำ-ปลายน้ำแลวจึงปกแนวเขตกันพื้นที่ ชัดวาหนวยงาน หรือเจาหนาที่คนใดเปนผูกระทำ
ทำกินออกจากพื้นที่ปาที่ตองอนุรักษดูแลรักษา แลว ละเมิด ที่ผานมาชาวมงปากลางไดรับเงินเพียง
จึงจัดระเบียบการใชที่ดินตอไป ๒๔,๐๐๐ บาท กรณีความเสียหายที่เกิดเมื่อ ๑๙
๕. มีความพยายามนำเสนอกลไกในการแก มิถุนายน ๒๕๔๓ เมื่อสวนลิ้นจี่ ๑๒ สวน ถูกทำลาย
ปญหามงปากลางกับชาวไทยพื้นราบเชียงกลางวา ราชการจายเงินใหรายละ ๒,๐๐๐ บาท เทานั้น ซึ่ง
เนื่องจากกลไกระดับจังหวัดไมคืบหนา ควรมุงไปที่ ชาวมงระบุวาเสียหายมากกวา ๒๐๐ ลานบาท
ระดับรัฐบาลเพื่อแกปญหาไดทั้งในระดับนโยบาย ๑๐. มีขอเสนอตอที่ประชุมรับฟงความเห็น
มติ คำสั่ง และระดับพื้นที่ (โดยกอใหเกิดการ และขอมูลจากชาวมงบานปากลางตอคณะอนุกรรม
ประสานงานกับหนวยงานที่เกี่ยวของ) การมอบ การฯ เมื่อวันที่ ๕ กรกฎาคม ๒๕๔๖ วา
หมายภารกิจใหหนวยงานที่แกปญหาใหชัดเจนและ • ใหรัฐจายคาชดเชยตามความเสียหายที่เกิด
ตองติดตามตรวจสอบตลอดเวลา ขึ้นจริง
๖. ปรากฏการณเอลนิโญ ที่เกิดในชวงป • ขอเขาไปทำกินในพื้นที่เดิม หรือพื้นที่รองรับ
๒๕๔๑-๒๕๔๒ เปนเหตุผลหนึ่งที่มีการพูดถึงวาเปน ที่จะจัดให
สาเหตุของปญหาการขาดแคลนน้ำพื้นที่แหงแลง • รัฐควรมีงบประมาณในการชวยเหลือแก
รุนแรงบริเวณพื้นที่ปาตนน้ำเปอ-น้ำกอน ปญหานี้ (ชาวมงมีแผนพัฒนาระดับตำบลใน
๗. มีการยืนยันจากหลายบุคคลวา วันที่ ๒๑ พื้นที่ ในชวงป ๒๕๓๘ – ๒๕๔๓ เรื่องการ
สิงหาคม ๒๕๔๒ นายปลอดประสพ สุรัสวดี อธิบดี จัดสรรที่ทำกินโดยกรมปาไม ในกรณีที่จะ
กรมปาไม (ตำแหนงในเวลานั้น) ในฐานะประธาน ตองถูกอพยพ (ที่ทำกิน) ลงมา
การปลูกปาบริเวณพื้นที่ปาตนน้ำเปอ-น้ำกอน นำ • ควรมีเวทีกลางเพื่อประชุมเจรจาระหวางคู
ราษฎรปลูกพันธุกลาไมทับลงบนพื้นที่สวนลิ้นจี่ของ กรณีโดยตรง
ชาวไทยภูเขาบนพื้นที่สูง ชาวมง พรอมกับพูดใหรับรู
เสียงจากประชาชน
216 การตอสูเพื่อสิทธิในที่ดิน กรณีรองเรียน ๒๕๔๕-๒๕๕๐