Page 315 - กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2567)
P. 315
๘
ตามปกติ แล้วแต่กรณี โดยให้นับยี่สิบสี่ชั่วโมงเป็นหนึ่งวัน ถ้าไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงหรือเกินยี่สิบสี่ชั่วโมงและ
ส่วนที่ไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงหรือเกินยี่สิบสี่ชั่วโมงนั้นเกินกว่าสิบสองชั่วโมงให้ถือเป็นหนึ่งวัน แล้วน าจ านวนวัน
ทั้งหมดมาคูณกับอัตราเบี้ยเลี้ยงเดินทางเหมาจ่ายต่อวันเพื่อเป็นค่าเบี้ยเลี้ยงเดินทาง ในกรณีที่ส านักงาน
จัดอาหารบางมื้อในระหว่างการฝึกอบรม ให้หักเบี้ยเลี้ยงเดินทางที่ค านวณได้ในอัตรามื้อละหนึ่งในสาม
ของอัตราเบี้ยเลี้ยงเดินทางเหมาจ่ายต่อวัน
ข้อ ๒๓ การจัดการฝึกอบรมบุคคลภายนอก ถ้าส านักงานไม่จัดอาหาร ที่พัก หรือยานพาหนะ
ทั้งหมด หรือจัดให้บางส่วน ให้ส านักงานเบิกจ่ายค่าใช้จ่ายให้แก่บุคคลตามข้อ ๑๓ ที่เป็นบุคลากรของรัฐ
ตามหลักเกณฑ์ที่ก าหนดไว้ในข้อ ๒๒ และให้ส านักงานเบิกค่าใช้จ่ายทั้งหมดหรือเฉพาะส่วนที่ขาดให้แก่
บุคคลตามข้อ ๑๓ ที่มิได้เป็นบุคลากรของรัฐ ตามหลักเกณฑ์ดังนี้
(๑) ค่าอาหาร
(ก) การฝึกอบรมที่จัดอาหารให้สองมื้อ ให้เบิกจ่ายค่าอาหารได้ไม่เกินคนละหนึ่งร้อยบาทต่อวัน
(ข) การฝึกอบรมที่จัดอาหารให้หนึ่งมื้อ ให้เบิกจ่ายค่าอาหารได้ไม่เกินคนละสองร้อยบาทต่อวัน
(ค) การฝึกอบรมที่ไม่จัดอาหารทั้งสามมื้อ ให้เบิกจ่ายค่าอาหารได้ไม่เกินคนละสามร้อยบาทต่อวัน
(๒) ค่าเช่าที่พัก ให้เบิกจ่ายในลักษณะเหมาจ่ายไม่เกินคนละเจ็ดร้อยบาทต่อวัน
(๓) ค่าพาหนะเดินทาง ให้เบิกจ่ายตามสิทธิของข้าราชการต าแหน่งประเภททั่วไประดับปฏิบัติงาน
หลักฐานการจ่ายตามข้อนี้ให้เป็นไปตามแบบที่ส านักงานก าหนด
ข้อ ๒๔ โครงการหรือหลักสูตรการฝึกอบรมที่ส านักงานได้รับความช่วยเหลือค่าใช้จ่ายทั้งหมด
จากหน่วยงานภายในประเทศ ต่างประเทศ หรือระหว่างประเทศ ให้งดเบิกจ่ายค่าใช้จ่าย ส่วนกรณีที่
ส านักงานได้รับความช่วยเหลือค่าใช้จ่ายบางส่วน ให้เบิกจ่ายค่าใช้จ่ายสมทบเฉพาะในส่วนที่ไม่ได้รับ
ความช่วยเหลือตามหลักเกณฑ์และอัตราที่ก าหนดไว้ในระเบียบนี้
ข้อ ๒๕ ให้มีการประเมินผลการฝึกอบรม และรายงานต่อเลขาธิการภายในหกสิบวันนับแต่
วันสิ้นสุดการฝึกอบรม
ส่วนที่ ๒
ค่าใช้จ่ายกรณีเข้าร่วมการฝึกอบรมที่หน่วยงานอื่นจัด
ข้อ ๒๖ ในการส่งบุคลากรของส านักงานเข้ารับการฝึกอบรมที่หน่วยงานอื่นเป็นผู้จัดการฝึกอบรม
ให้เลขาธิการพิจารณาอนุมัติเฉพาะผู้ที่ปฏิบัติหน้าที่ที่เกี่ยวข้องหรือเป็นประโยชน์ต่อส านักงานตามจ านวน
ที่เห็นสมควร โดยค านึงถึงความจ าเป็นและเหมาะสมในการปฏิบัติงาน
304
