Page 162 - รายงานฉบับสมบูรณ์ เหลียวหลังแลหน้า 2 ทศวรรษ สิทธิมนุษยชนในสังคมไทย
P. 162

ง. ปฏิทินแห่งความหวัง จากครรภ์มารดาถึงเชิงตะกอน: สิทธิมนุษยชนไทย
                          คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (กสม.) เป็นองค์กรที่มีอำนาจหน้าที่ในการส่งเสริม
                    ปกป้องและคุ้มครองสิทธิมนุษยชน ตามรัฐธรรมนูญและกฎหมายภายในประเทศ รวมถึงกติกาและ
                    อนุสัญญาระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชนที่ประเทศไทยเป็นภาคี โดยตระหนักถึงสิทธิมนุษยชน
                    ขั้นพื้นฐานที่สัมพันธ์กับชีวิตของคนทุกคนและเล็งเห็นถึงความสำคัญในการส่งเสริมให้เกิดความรู้ที่
                    เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน กสม. (2558) ได้จัดทำเอกสารที่เป็นการอธิบายความหมายสิทธิมนุษยชน
                    โดยหยิบยกงานชิ้นสำคัญของนักวิชาการไทย คือ ศาสตราจารย์ ดร. ป๋วย อึ้งภากรณ์ เรื่อง ปฏิทิน
                    แห่งความหวังจากครรภ์ มารดาถึงเชิงตะกอน: สิทธิมนุษยชน ซึ่งอธิบายด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย
                    เกี่ยวกับ ความหมายของคำว่า “สิทธิมนุษยชน” ความรู้ หลักการเกี่ยวกับปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิ
                    มนุษยชนผ่านบทความปฏิทินแห่งความหวัง จากครรภ์มารดาถึงเชิงตะกอน ซึ่งสอดคล้องกับ
                    ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน โดยมีเนื้อความดังต่อไปนี้
                          เมื่อผมอยู่ในครรภ์ของแม่ ผมต้องการให้แม่รับประทานอาหาร ที่เป็นคุณประโยชน์และได้รับ
                    ความเอาใจใส่และบริการอันดีในเรื่องสวัสดิการของแม่และเด็ก ผมไม่ต้องการมีพี่น้องมากอย่างที่พ่อ
                    แม่ผมมีอยู่และแม่ต้องไม่มีลูกถี่นัก พ่อกับแม่จะแต่งงานกันอย่างถูกกฎหมายหรือธรรมเนียม
                    ประเพณีหรือไม่ไม่สําคัญ แต่สำคัญที่พ่อกับแม่ต้องอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข ทำความอบอุ่นให้ผมและ
                    พี่น้อง
                          ในระหว่าง 2 – 3 ขวบแรกของผม ซึ่งร่างกายและสมองผมกำลังเติบโตในระยะที่สำคัญ ผม
                    ต้องการให้แม่ผมกับตัวผมได้รับประทานอาหารที่เป็นคุณประโยชน์ ผมต้องการไปโรงเรียน พี่สาวหรือ
                    น้องสาวผมก็ต้องการไปโรงเรียน จะได้มีความรู้หากินได้ และจะได้รู้คุณธรรมแห่งชีวิต ถ้าผมมี
                    สติปัญญาเรียนชั้นสูงๆ ขึ้นไป ก็ให้มีโอกาสเรียนได้ ไม่ว่าพ่อแม่ผมจะรวยหรือจน จะอยู่ในเมืองหรือ
                    ชนบทแร้นแค้น
                          เมื่อออกจากโรงเรียนแล้ว ผมต้องการงานอาชีพที่มีความหมาย ทำให้ได้รับความพอใจว่าตน
                    ได้ทำงานเป็นประโยชน์แก่สังคม บ้านเมืองที่ผมอาศัยอยู่ จะต้องมีขื่อมีแป ไม่มีการข่มขู่ กดขี่หรือ
                    ประทุษร้ายกัน ประเทศของผมควรมีความสัมพันธ์อันชอบธรรม และเป็นประโยชน์กับโลกภายนอก
                    ผมจะได้มีโอกาสเรียนรู้ถึงความคิดและวิชาการของมนุษย์ทั้งโลก และประเทศของผมจะได้มีโอกาส
                    สร้างเงินทุนจากต่างประเทศมาใช้เป็นประโยชน์แก่ส่วนรวม
                          ผมต้องการให้ชาติของผม ได้ขายผลผลิตแก่ต่างประเทศด้วยราคาอันเป็นธรรม ในฐานะที่ผม
                    เป็นชาวนาชาวไร่ ผมก็อยากมีที่ดินของผมพอสมควรสำหรับทำมาหากิน มีช่องทางได้กู้ยืมเงินมา
                    ขยายงาน มีโอกาสรู้วิธีทำกินแบบใหม่ๆ มีตลาดดีและขายสินค้าได้ราคายุติธรรม ในฐานะที่ผมเป็น
                    กรรมกร ผมก็ควรจะมีหุ้นส่วน มีส่วนในโรงงาน บริษัทห้างร้านที่ผมทำอยู่ ในฐานะที่ผมเป็นมนุษย์
                    ผมก็ต้องการอ่านหนังสือพิมพ์ และหนังสืออื่นๆ ที่ไม่แพงนัก จะฟังวิทยุ ดูโทรทัศน์ก็ได้ โดยไม่ต้องทน
                    รบกวนจากการโฆษณามากนัก
                          ผมต้องการสุขภาพอนามัยอันดี และรัฐบาลจะต้องให้บริการป้องกันรักษาโรคแก่ผมอย่างฟรี
                    กับบริการการแพทย์ รักษาพยาบาลอย่างถูก อย่างดี เจ็บป่วยเมื่อใดหาหมอ หาพยาบาลได้สะดวก
                    ผมจำเป็นต้องมีที่ว่างสำหรับเพลิดเพลินกับครอบครัว มีสวนสาธารณะที่เขียวชอุ่ม สามารถมีบทบาท
                    และชมศิลปะ วรรณคดี นาฏศิลป์ ดนตรี วัฒนธรรมต่างๆ เที่ยวงานวัด งานลอยกระทง งานนักขัต
                    ฤกษ์ งานกุศล อะไรได้พอสมควร ผมต้องการอากาศบริสุทธิ์สำหรับหายใจ น้ำบริสุทธิ์สำหรับดื่ม
                    เรื่องอะไรที่ผมทำเองไม่ได้ หรือได้แต่ไม่ดี ผมก็จะขอความร่วมมือกับเพื่อนฝูงในรูปสหกรณ์ หรือ
                    สโมสร หรือสหภาพ จะได้ช่วยซึ่งกันและกัน
                          เรื่องที่ผมเรียกร้องข้างต้นนี้ ผมไม่เรียกร้องเปล่า ผมยินดีเสียภาษีอากรในส่วนรวมตาม
                    อัตภาพ ผมต้องการโอกาสที่มีส่วนร่วมในสังคมรอบตัว ผมต้องการมีส่วนในการวินิจฉัยโชคชะตาทาง
                    การเมือง เศรษฐกิจและสังคมของชาติ เมียผมก็ต้องการโอกาสต่างๆ เช่นเดียวกับผม และเราสองคน


                                                            -157-
   157   158   159   160   161   162   163   164