Page 59 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง ปัญหาเยาวชนหญิงที่ตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควรกับมิติสิทธิมนุษยชน ฉบับสมบูรณ์

ป้ องกันด้วยกำรไม่มีเพศสัมพันธ์ “ก่อนวัยอันควร” และครอบครัวมีบทบำทส ำคัญอย่ำงมำกต่อกำรป้ องกัน

โดยมุ่งไปที่เยำวชนหญิง ด้วยกำรให้ควำมรู้ สร้ำงควำมสัมพันธ์ที่ดี กำรคุมก ำเนิด เพศสัมพันธ์ อย่ำง
ตรงไปตรงมำ อธิบำยถึงโทษที่ไม่เชื่อฟังสมำชิกในครอบครัวที่เป็นผู้ใหญ่ สอนให้รู้จักควำมพอเพียง ไม่มัว

เมำไปกับวัตถุนิยม ปฎิเสธกำรมีเพศสัมพันธ์ รำยงำนวิจัยฉบับสมบูรณ์ บทบำทครอบครัวกับกำรป้ องกัน

กำรตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควรของวัยรุ่นไทย (ส ำนักมำตรฐำนกำรพัฒนำสังคมและควำมมั่นคงของมนุษย์,

๒๕๕๓)

 กระทรวงสาธารณสุข
ในกำรศึกษำส ำรวจสถิติของเยำวชนหญิงตั้งครรภ์ เป็นบทบำทส ำคัญของกระทรวงสำธำรณสุข

เนื่องจำกในรัฐสมัยใหม่ วำทกรรมทำงกำรแพทย์ได้เข้ำมำมีบทบำทส ำคัญต่อกำรตั้งครรภ์ ทั้งกำรฝำกครรภ์

ดูแลครรภ์ กำรคลอดและกำรดูแลหลังกำรคลอด ซึ่งเป็นกิจกรรมที่เกิดขึ้นภำยในโรงพยำบำลหรือสถำนี

อนำมัยภำยใต้กำรดูแลของกรมอนำมัยเจริญพันธุ์ ทว่ำส ำหรับกระทรวงสำธำรณสุข กำรตั้งครรภ์ของ
เยำวชนหญิงถูกจัดวำงให้อยู่ในกลุ่มปัญหำและภัยสังคมเช่นเดียวกับโรคติดต่อทำงเพศสัมพันธ์ กำรมี

เพศสัมพันธ์กับคนที่รู้จักผิวเผิน มะเร็งปำกมดลูก ที่จะต้องเฝ้ ำระวัง ป้ องกัน โดยหน่วยงำนภำครัฐที่

เกี่ยวข้องกับอนำมัยเจริญพันธุ์ จำก “ข้อมูลการเฝ้ าระวัง งานอนามัยเจริญพันธุ์” ซึ่งเป็นสถิติครอบคลุม

ถึงในปี พ.ศ. ๒๕๕๑ พบว่ำเป็นข้อมูลกำรศึกษำส ำรวจ นักเรียน (มัธยมศึกษำปีที่ ๒, ๕ และ ปวช.ชั้นปีที่ ๒)

อำยุเฉลี่ยกำรมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรก, อัตรำของกำรเคยมีเพศสัมพันธ์, กำรมีเพศสัมพันธ์โดยได้สิ่งของตอบ
แทน, อัตรำกำรใช้ถุงยำงอนำมัย, กำรมีเพศสัมพันธ์กับคนรักและคนที่รู้จักผิวเผิน อัตรำของแม่ที่คลอดบุตร

อำยุน้อยกว่ำ ๒๐ ปี รวมไปถึงกำรศึกษำส ำรวจ อัตรำผู้ป่วยเอดส์ที่มำรับกำรรักษำครั้งแรก, อัตรำกำรป่วย

โรคติดต่อทำงเพศสัมพันธ์ของวัยรุ่น อำยุ ๑๐-๒๔ ปี, อัตรำกำรเป็นมะเร็งปำกมดลูก และควำมรุนแรงที่
เกิดขึ้นกับเด็กและผู้หญิง ซึ่งเป็นข้อมูลที่รับมำจำกส ำนักระบำดวิทยำ กรมควบคุมโรค, ส ำนักโรคเอดส์

วัณโรคและโรคติดต่อทำงเพศสัมพันธ์ กรมควบคุมโรค, สถำบันมะเร็งแห่งชำติ, ส ำนักงำนส่งเสริมสุขภำพ

กรมอนำมัย

เมื่อกำรตั้งครรภ์ของเยำวชนอยู่ในกลุ่มเดียวกับควำมเจ็บป่วย และถูกจัดวำงให้เป็นส่วนหนึ่งของ

ปัญหำสังคม ที่จะต้องป้ องกันไม่ให้เกิดขึ้น และเพื่อให้กำรป้ องกันมีประสิทธิภำพมำกขึ้นใน “กำรพัฒนำ
สุขภำพเด็กวัยเรียนและวัยรุ่น” หน่วยงำนของรัฐจึงต้องให้ชุมชนและภำคประชำชนเข้ำมำมีส่วนร่วมกับ

กระบวนกำรมำกขึ้นด้วย “แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาสุขภาพเด็กวัยเรียนและวัยรุ่น” (กรมอนำมัย

กระทรวงสำธำรณสุข, ๒๕๕๔) ที่เป็นกำรวำดกรอบในกำรก ำหนดทิศทำงกำรพัฒนำขององค์กร และกล

ยุทธ์ต่ำงๆ ที่ก ำหนดขึ้น เพื่อสร้ำงแนวทำงหรือวิธีกำรพัฒนำสุขภำพของเด็กวัยเรียนและวัยรุ่นเพื่อให้ทันกับ

กำรเปลี่ยนแปลงทำงสังคมโดยกรมอนำมัย กระทรวงสำธำรณสุข ที่มีกำรมุ่งเน้นในระดับประชำชน ที่ให้
ครอบครัวและชุมชน เฝ้ ำระวัง ประชำชนสร้ำงชมรม แกนน ำเครือข่ำย จัดท ำกิจกรรม โครงงำนสุขภำพ เวที

๕๘