Page 260 - เสียงจากประชาชน การต่อสู้เพื่อสิทธิในที่ดิน กรณีร้องเรียน 2545-2550. เล่ม 4 : "ที่ดินในเขตป่าและสิทธิชุมชนในการจัดการที่ดินและป่า"
P. 260

§«“¡‡ÀÁπ¢Õß§≥–Õπÿ°√√¡°“√ ‘∑∏‘„π°“√®—¥°“√∑’Ë¥‘π·≈–ªÉ“
                      ประเด็นที่ ๑ การประกาศเขตรักษาพันธุสัตวปาภูผาแดง เปนการดำเนินการที่มีการละเมิด
               สิทธิชุมชน สิทธิในที่ทำกิน และสิทธิในที่อยูอาศัย หรือไม

                      บานหวยระหงส บานหวยกลทา และบานหวยหวาย ซึ่งชาวบานไดตั้งถิ่นฐานมาตั้งแตป พ.ศ.๒๔๖๐
               ป พ.ศ.๒๕๐๖ และ ป พ.ศ.๒๕๒๑ ตามลำดับ ตอมาในป  พ.ศ.๒๕๓๘-๒๕๓๙ เจาหนาที่ปาไมไดเขาไปรังวัด
               พื้นที่เพื่อเตรียมประกาศเขตรักษาพันธุสัตวปา การรังวัดพื้นที่ครั้งนั้นไมมีผูนำชุมชนและชาวบานไดรับรูและ
               เขารวมในการดำเนินงานเพื่อระวังแนวเขตดวยแตอยางใด ชาวบานไดรับทราบเรื่องตอเมื่อมีการประกาศ
               เขตรักษาพันธุสัตวปาภูผาแดงแลวในป พ.ศ.๒๕๔๒ ซึ่งปรากฏวาเขตรักษาพันธุสัตวปาที่กำหนดขึ้นได
               ทับซอนพื้นที่ตั้งชุมชนและที่ทำกินของทั้งสามหมูบาน
                      ผลจากการประกาศเขตรักษาพันธุสัตวปาภูผาแดงดังกลาว ทำใหชาวบานทั้งสามหมูบานไมสามารถ
               ทำกินไดอยางปกติสุข  มีปญหาเรื่องแนวเขตและตองหวาดกลัวการจะถูกจับกุมอยูตลอดเวลา
                      คณะอนุกรรมการฯ เห็นวาการดำเนินการประกาศเขตรักษาพันธุสัตวปาภูผาแดงได กอใหเกิดความ

               เดือดรอนอยางมากแกชีวิตประชาชนและการดำรงอยูของชุมชน  จึงเปนการละเมิดสิทธิชุมชน  ตาม
               รัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทย พ.ศ.๒๕๔๐ ดังนี้

                      มาตรา ๔๖ บุคคลซึ่งรวมกันเปนชุมชนทองถิ่นดั้งเดิมยอมมีสิทธิอนุรักษ หรือฟนฟูจารีตประเพณี
               ภูมิปญญาทองถิ่น ศิลปะหรือวัฒนธรรมอันดีของทองถิ่นและของชาติ และมีสวนรวมในการจัดการ การบำรุง
               รักษา และการใชประโยชนจากทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดลอมอยางสมดุลและยั่งยืน ทั้งนี้ ตามที่
               กฎหมายบัญญัติ


                      มาตรา ๕๖ สิทธิของบุคคลที่จะมีสวนรวมกับรัฐและชุมชนในการบำรุงรักษา และการไดประโยชนจาก
               ทรัพยากรธรรมชาติและความหลากหลายทางชีวภาพ และในการคุมครอง สงเสริม และรักษาคุณภาพสิ่งแวดลอม
               เพื่อใหดำรงชีพอยูไดอยางปกติและตอเนื่องในสิ่งแวดลอม ที่จะไมกอใหเกิดอันตรายตอสุขภาพ อนามัย
               สวัสดิภาพ หรือคุณภาพชีวิตของตน ยอมไดรับความคุมครอง ทั้งนี้ ตามที่กฎหมายบัญญัติ

                      มาตรา ๕๙ บุคคลยอมมีสิทธิไดรับขอมูล คำชี้แจงและเหตุผล จากหนวยราชการ หนวยงานของรัฐ
               รัฐวิสาหกิจ หรือราชการสวนทองถิ่น กอนการอนุญาตหรือการดำเนินโครงการหรือกิจกรรมใดที่อาจมีผล
               กระทบตอคุณภาพสิ่งแวดลอม สุขภาพ อนามัย คุณภาพชีวิต หรือสวนไดเสียสำคัญอื่นใดที่เกี่ยวกับตนหรือ

               ชุมชน ทองถิ่น และมีสิทธิแสดงความคิดเห็นของตนในเรื่องดังกลาว ทั้งนี้ ตามกระบวนการรับฟงความคิดเห็น
               ของประชาชนที่กฎหมายบัญญัติ

                      มาตรา ๖๑ บุคคลยอมมีสิทธิเสนอเรื่องราวรองทุกขและไดรับแจงผลการพิจารณาภายในเวลา
               อันสมควร ทั้งนี้ตามที่กฎหมายบัญญัติ

                      นอกจากนี้ ยังไมเปนไปตามกติการะหวางประเทศวาดวยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง

               ซึ่งประเทศไทยลงนามเขาเปนภาคีเมื่อวันที่ ๒๙ ตุลาคม ๒๕๓๙

                                                                              เสียงจากประชาชน
                                                     “ที่ดินในเขตปาและสิทธิชุมชนในการจัดการที่ดินและปา”   259
   255   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265