Page 108 - รายงานผลการศึกษาข้อมูลนักโทษประหารชีวิต
P. 108

ความคิด/ความรูสึก/การจัดการเมื่อทราบวาตองโทษประหารชีวิต
                                                                                                              ้
                                                                                                                                  ่ ้
                                                                                                             เมื่อได้รับคำาพิพากษาตัดสินลงโทษประหารชีวิต นักโทษประหารชาย
                                                                                                             กรณีที่ ๒  รู้สึกตกใจ ตัวสั่น เพราะเชื่อว่าจะต้องมีการประหารจริงๆ ใน
                                                                                                             วันนั้นทั้งเขาและสมาชิกในครอบครัวต่างเงียบกันไปหมด


                                                                                                          “ตอนรู้ก็ตกใจ ตัวสั่น ต่างคนต่างเงียบกัน”
                                                                                                                        นักโทษประหารชาย กรณีที่ ๒, สัมภาษณ์, ๑๗ ธันวาคม ๒๕๖๑
                                                             กรณีที่ ๒

                                                                                                    ทั้งนี้ การดูแลพ่อ (อายุ ๗๑ ปี) และแม่ (อายุ ๖๙ ปี) เป็นความรับผิดชอบของพี่สาว
            ขอมูลคดี
             ้
                                                                                                      ้
                        นักโทษประหารชาย กรณีที่ ๒ เป็นนักโทษประหารชีวิตในคดี                     การใชชีวิตในเรือนจำา
                        ความผิดต่อชีวิต โดยเป็นนักโทษเด็ดขาด จนกระทั่งปัจจุบัน นับเป็นระยะ                   หลังจากมีคำาพิพากษาศาลฎีกาตัดสินลงโทษประหารชีวิต เขาก็ถูก

                        เวลาประมาณ ๒ ปีเศษ                                                                   นำาตัวมาจำาคุกที่เรือนจำากลางบางขวางทันที ซึ่งห่างไกลจากบ้านมาก
                                                                                                             อีกทั้งพ่อและแม่ของเขาก็เป็นผู้สูงอายุ จึงไม่มีใครเดินทางมาเยี่ยมเขาที่นี่ได้
            พฤติการณแหงคดี                                                                                   เมื่อแรกเริ่มจำาคุก เขาเชื่อว่าวันหนึ่งเขาจะถูกประหารจริงๆ หากแต่เมื่อ
                     ์ ่
                        นักโทษประหารชาย กรณีที่ ๒ เป็นอาสาสมัครอยู่ในจังหวัดชายแดนใต้                        เรียนรู้จากเพื่อนผู้ต้องขังภายในเรือนจำาแล้วก็เห็นว่าไม่มีการประหารมาเลย

                        และกำาลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นปริญญาตรี ซึ่งในระหว่างนั้น  เขาชักชวน                  ในระยะเวลาที่ผ่านมา ยกเว้นรายเดียวที่เพิ่งมีการนำาตัวไปประหารเท่านั้น
                        เพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่งให้อยู่ด้วยกัน และวันหนึ่งเขาได้เบิกเงินจำานวนหนึ่งไว้
                                                                                                       ้
                                                                                                                                ่
                                                                                                                        ้
                        และเก็บไว้ในห้องพัก  ซึ่งเงินจำานวนนี้ เขาจะนำาไปเพื่อซื้อปืนสำาหรับใช้  หากไดรับการอภัยโทษ และไดรับการปลอยตัวออกจากเรือนจำา
                        พกพาในการปฏิบัติภารกิจ แต่วันหนึ่งเขากลับมาที่ห้องพักก็พบว่าเงิน                     นักโทษประหารชาย กรณีที่ ๒ มีความคาดหวังว่าวันหนึ่งเขาจะได้รับ
                        จำานวนนั้นหายไปพร้อมๆ กับที่ผู้เสียชีวิตก็หายตัวไปด้วย                               การปล่อยตัวออกจากเรือนจำาซึ่งยังไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเมื่อไร และหากได้
                                                                                                             รับการปล่อยตัวเขาจะกลับไปใช้ชีวิตกับครอบครัวที่บ้าน (หากเป็นไปได้
                        เขาจึงได้ติดตามหาตัวผู้เสียชีวิตเพื่อจะขอเงินคืน จนกระทั่งสามารถ                     เขาอยากเขียนจดหมายไปบอกที่บ้านว่าให้รอเขาก่อน)

                        ติดต่อผู้เสียชีวิตได้ ผู้เสียชีวิตท้าให้เขาตามไปเอาเงินคืนที่บ้านผู้เสียชีวิต        อย่างไรก็ตามเขาอยากเรียนหนังสือให้จบ โดยอาจเรียนตั้งแต่ใน
                        ซึ่งในวันเกิดเหตุเขาได้พกพาอาวุธปืนติดตัวไปด้วยตามปกติเวลาทำางาน                     เรือนจำา (ถ้าหากมีโอกาสเป็นไปได้) เนื่องจากขณะนี้เขาได้รับโทษสูง
                        และไม่ได้ตั้งใจจะไปทำาร้ายใคร แต่เมื่อไปพบผู้เสียชีวิตเพื่อทวงถามเงินคืน             ซึ่งในขณะนี้กรมราชทัณฑ์ยังไม่อนุญาตให้นักโทษประหารชีวิตเรียนหนังสือ
                        ผู้เสียชีวิตกลับบอกว่าไม่มีเงินคืนให้และด่าทอเขา เขาจึงยิงผู้เสียชีวิต
                                                                                                             ตามหลักสูตรของมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
                        จากนั้นเขาจึงถูกจับกุมดำาเนินคดี ซึ่งในการต่อสู้คดีเขาได้ให้การปฏิเสธ
                        ว่าไม่ได้กระทำา จึงถูกตัดสินลงโทษประหารชีวิต




          106                                    รายงานผลการศึกษาข้อมูลนักโทษประหารชีวิต       รายงานผลการศึกษาข้อมูลนักโทษประหารชีวิต                    107
   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113