Page 105 - รายงานการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง ปัญหาและมาตรการทางกฎหมายในการรับรองและคุ้มครองสิทธิในความเป็นอยู่ส่วนตัว
P. 105

๙๐


                                           กฎหมายของประเทศสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี

                                             ประมวลกฎหมายแพ่งของประเทศสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีได้ก่าหนด
                   หลักการคุ้มครอง “สิทธิอื่นๆ (Other right)” ไว้ในมาตรา ๘๒๓ (๑) เกี่ยวกับในการรับรองสิทธิและ

                   ความคุ้มครองศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์และสิทธิในการพัฒนาบุคลิกภาพหรือความมีตัวตนของบุคคล

                   ในรูปภาพและสิทธิในการใช้นามของบุคคล รวมถึงสิทธิในข้อมูลส่วนบุคคล (Personal Data) และข้อมูล
                   เกี่ยวกับบุคคลทั่วไปบนพื้นฐานของมาตรา ๘๒๖ แห่งประมวลกฎหมายแพ่ง โดยก่าหนดว่า บุคคลใด

                   จงใจท่าให้คนอื่นได้รับความเสียหายในการละเมิดศีลธรรมอันดีต้องชดใช้ค่าเสียหายจากการกระท่า
                   ดังกล่าว นอกจากนั้น  หากเป็นการกระท่าที่มีลักษณะเป็นการหาประโยชน์เชิงพาณิชย์จากสิทธิเกี่ยวกับ

                   บุคคล (appropriation  of  personality)  เช่น การน่าภาพของบุคคลไปใช้ประกอบการโฆษณา
                   (แม้โฆษณานั้นจะไม่เสื่อมเสีย แต่เป็นโฆษณาที่ไม่ได้รับอนุญาตจากบุคคลอยู่ที่อยู่ภาพก็ถือเป็นการละเมิด

                   สิทธิเกี่ยวกับบุคคลเช่นกัน

                                             กฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกา
                                             การใช้ชื่อหรือภาพของบุคคลเพื่อผลประโยชน์โดยไม่ได้รับความยินยอม

                   (appropriation) ถือเป็นกระท่าที่เป็นการละเมิดสิทธิในความเป็นส่วนตัวตามของประเทศสหรัฐอเมริกา

                   เช่น คดีระหว่าง Rochester และ Roberson ศาลมลรัฐนิวยอร์ก ได้ตัดสินให้จ่าเลยชดใช้ค่าเสียหาย
                   ให้กับโจทก์ด้วยเหตุที่โจทก์นั้นถูกละเมิดด้วยการถูกน่าภาพไปใช้เพื่อประโยชน์ในการโฆษณาสินค้าของ

                   จ่าเลย หรือเพื่อวัตถุประสงค์อื่นใดในทางที่เป็นการส่งเสริมการขายของจ่าเลยโดยไม่ได้รับอนุญาตจาก

                   โจทก์ผู้เป็นเจ้าของภาพดังกล่าว หรือกรณีที่ผู้หญิงถูกบันทึกภาพขณะที่กระโปรงของเธอถูกลมพัดเปิดขึ้น
                   กรณีนี้โจทก์มีสิทธิร้องทุกข์ต่อศาลได้ (คดี Daily Times Democrat v. Grahan 1964) หรือกรณีการน่า

                   รูปภาพของคนขับรถแท็กซี่ทั่วไปไปใช้ในการประกอบเรื่องเกี่ยวกับคนขับรถแท็กซี่ที่ขี้โกงในเมือง
                   หรือการรวมเอาชื่อของโจทก์รูปภาพและลายมือของโจทก์เอาไว้ในห้องภาพคนร้ายในพิพิธภัณฑ์

                   ที่ถูกตัดสินว่ากระท่าความผิดอาญา ทั้งที่ไม่มีข้อเท็จจริงว่าโจทก์เคยถูกตัดสินว่ากระท่าความผิดอาญา
                                                                                            ๙๒
                   เป็นต้น ซึ่งการกระท่าละเมิดในฐานนี้ไม่จ่าเป็นต้องผิดในฐานหมิ่นประมาทควบคู่เสมอไป
                                             ส่าหรับแนวทางในการพิจารณาว่าเป็นการละเมิดสิทธิส่วนบุคคล

                                                                                                  ๙๓
                   หรือไม่นั้น ประเทศสหรัฐอเมริกาได้ก่าหนดไว้ใน  Restatement  of  Torts  §§  652  A  -  I   ซึ่งมี
                   หลักเกณฑ์ในการ พิจารณา ดังนี้








                          ๙๒  ศศิภา  เรืองฤทธิ์ชาญกุล, มาตรการทางกฎหมายในการควบคุมการเผยแพร่ข่าวผู้เสียหายในความผิด

                   เกี่ยวกับเพศ, วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๕๓
                          ๙๓
                              บุญสิทธิ์  บุญโพธิ์.,  สื่อมวลชนกับการละเมิดสิทธิส่วนบุคคล,วารสารนักบริหาร ปีที่ ๓๐ ฉบับที่ ๑
                   (ม.ค.- มี.ค. ๒๕๕๓) หน้า ๘๖-๘๘
   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110