Loading..
-ก
ก
+ก
ภาษาไทย
ภาษาไทย
English
หน้าหลัก
หน้าหลัก
สืบค้นฐานข้อมูล
สมาชิกล็อกอิน
หน้าหลัก
แสดงรายละเอียดบรรณานุกรม
E-mail record
QR code
กลับ
การคุ้มครองศิลปสิทธิในประเทศไทย / อดิจิตร บุญจรัส
ประเภท
เลขเรียก
/
บาร์โค้ด
สถานที่
สถานะ
วิทยานิพนธ์และรายงานการวิจัย
KPT1160.5 อ125 2547
Barcode: 30100100140512
ศูนย์สารสนเทศสิทธิมนุษยชน
►มุมวิทยานิพนธ์ & วิจัย
บนชั้น
ขอยืม
1/1
0.0
0
0
0
0
0
ให้คะแนน
ให้แท็ก
เข้าสู่ระบบ
ก่อนเพิ่มแท็กหรือแสดงความคิดเห็น
ล็อกอิน
Full Record
MARC
ผู้แต่ง
อดิจิตร บุญจรัส
ชื่อเรื่อง
การคุ้มครองศิลปสิทธิในประเทศไทย อดิจิตร บุญจรัส
ชื่อเรื่องที่แตกต่าง
The protection of droit de suite in Thailand
ISBN
9745310875(hbk.)
พิมพ์ลักษณ์
กรุงเทพฯ : คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547.
เลขหมู่
KPT1160.5 อ125 2547
ลักษณะทางกายภาพ
ก-ญ, 161 แผ่น ; 30 ซม.
หมายเหตุ
วิทยานิพนธ์ (น.ม. นิติศาสตร์) -- จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547.
หมายเหตุ
Contents:
ศิลปสิทธิเป็นสิทธิของศิลปินที่จะได้รับส่วนแบ่งจากการขายงานศิลปกรรมต้นฉบับในครั้งต่อ ๆ ไป ต่อจากการโอนขายครั้งแรก อันเป็นสิทธิทางเศรษฐกิจประการหนึ่งของผู้สร้างสรรค์ที่ควรบัญญัติเพิ่มเติมไว้ในพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 การวิจัยนี้จึงมุ่งศึกษาถึงปัญหาที่จะเกิดขึ้นหรือสืบเนื่องจากการให้ความคุ้มครองศิลปสิทธิในประเทศไทย เพื่อประโยชน์ต่อการเสนอแนะแนวทางในการบัญญัติกฎหมายออกมารองรับต่อไป จากการศึกษาพบว่า การให้ความคุ้มครองศิลปสิทธิในประเทศไทยจำต้องพิจารณาปัญหาสำคัญในประเด็นต่าง ๆ อันได้แก่ ปัญหาเบื้องต้นในการพิจารณาความเป็นผู้สร้างสรรค์งานศิลปกรรม ปัญหาลักษณะของสิทธิที่เกี่ยวข้องกับบุคคลผู้มีสิทธิได้รับค่าสิทธิ ปัญหาขอบเขตของการให้ความคุ้มครอง เช่น ประเภทของงานและธุรกรรมการขายที่ถูกจัดเก็บค่าสิทธิปัญหาในเรื่องกระบวนการจัดเก็บค่าสิทธิ เช่น อัตราการจัดเก็บ รูปแบบขององค์กรจัดเก็บการแบ่งสรรค่าสิทธิและกำหนดเวลาใช้สิทธิเรียกร้อง การติดตามตรวจสอบกรณีการซื้อขายผ่านทางระบบพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ ปัญหาในการให้ความคุ้มครองศิลปินในทางระหว่างประเทศรวมถึงปัญหาอื่น ๆ เช่น ปัญหาการให้เช่างานศิลปกรรม ปัญหาทางด้านศิลปินผู้สร้างสรรค์งานทางด้านหอศิลป์ และปัญหาบริบทโดยรวม จากปัญหาต่าง ๆ ดังกล่าว ผู้วิจัยจึงเสนอแนะแนวทางในการให้ความคุ้มครองศิลปสิทธิในประเทศไทย ดังนี้คือ ควรกำหนดให้ศิลปสิทธิที่ไม่อาจโอนได้และห้ามมิให้มีการสละสิทธิการให้ความคุ้มครองควรครอบคลุมถึงงานศิลปกรรมต้นฉบับประเภทวิจิตรศิลป์ โดยจัดเก็บจากการขายต่อสาธารณะทุกประเภทที่มีผู้มีวิชาชีพค้างานศิลปะร่วมอยู่ด้วย ในอัตราร้อยละ 5 ของราคาขายรวม และควรดำเนินการจัดเก็บโดยองค์กรเอกชนของศิลปินที่เป็นองค์กรจัดเก็บกลางที่ไม่แสวงหากำไร มีการให้สิทธิในการรับทราบข้อมูลการขายแก่ศิลปิน โดยใช้สิทธิผ่านทางองค์กรจัดเก็บ และกำหนดหน้าที่ผูกพันทางกฎหมายให้ผู้ค้างานต้องแจ้งข้อมูลการขายให้ทราบ โดยมีสภาพบังคับทางกฎหมายที่เหมาะสม อีกทั้งควรมีการแบ่งสรรค่าสิทธิบางส่วนให้แก่กองทุนทางศิลปะและมีการกำหนดเวลาใช้สิทธิเรียกร้องที่ชัดเจน ทั้งนี้ควรประกอบกับการสร้างความรู้ความเข้าใจให้แก่ศิลปินและสร้างจิตสำนึกแก่ผู้ประกอบธุรกิจค้างานศิลปะ ซึ่งต้องอาศัยความร่วมมือสนับสนุนทั้งจากภาครัฐและเอกชน รวมทั้ง การปรับโครงสร้างของระบบค้างานและระบบของตลาดศิลปะควบคู่กันไป เพื่อรองรับต่อการมีกฎหมายศิลปสิทธิให้สามารถดำเนินการปรับใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพและเกิดประโยชน์ต่อศิลปินได้อย่างแท้จริง.
หัวเรื่อง
ลิขสิทธิ์--ศิลปกรรม
หัวเรื่อง
กฎหมายกับศิลปกรรม
SEE FROM TRACING :
ศิลปกรรมกับกฎหมาย
ศิลปกรรม--กฎหมายและระเบียบข้อบังคับ
SEE ALSO FROM TRACING :
ศิลปกรรม--การป้องกัน
ลิขสิทธิ์--ศิลปกรรม
ละคร--กฎหมายและระเบียบข้อบังคับ
ศิลปกรรม
ผู้แต่งร่วม
Adijit Bunjaras
ผู้แต่งนิติบุคคล
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะนิติศาสตร์
001 7896
003 NHRC
008 131024s2547||||th m 000 0 tha d
020 ^a9745310875 (hbk.)
050 4 ^aKPT1160.5^bอ125 2547
100 0 ^aอดิจิตร บุญจรัส
245 10 ^aการคุ้มครองศิลปสิทธิในประเทศไทย /^cอดิจิตร บุญจรัส
246 31 ^aThe protection of droit de suite in Thailand
260 ^aกรุงเทพฯ :^bคณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ^c2547.
300 ^aก-ญ, 161 แผ่น ;^c30 ซม.
502 ^aวิทยานิพนธ์ (น.ม. นิติศาสตร์) -- จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547.
505 0 ^aศิลปสิทธิเป็นสิทธิของศิลปินที่จะได้รับส่วนแบ่งจากการขายงานศิลปกรรมต้นฉบับในครั้งต่อ ๆ ไป ต่อจากการโอนขายครั้งแรก อันเป็นสิทธิทางเศรษฐกิจประการหนึ่งของผู้สร้างสรรค์ที่ควรบัญญัติเพิ่มเติมไว้ในพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 การวิจัยนี้จึงมุ่งศึกษาถึงปัญหาที่จะเกิดขึ้นหรือสืบเนื่องจากการให้ความคุ้มครองศิลปสิทธิในประเทศไทย เพื่อประโยชน์ต่อการเสนอแนะแนวทางในการบัญญัติกฎหมายออกมารองรับต่อไป จากการศึกษาพบว่า การให้ความคุ้มครองศิลปสิทธิในประเทศไทยจำต้องพิจารณาปัญหาสำคัญในประเด็นต่าง ๆ อันได้แก่ ปัญหาเบื้องต้นในการพิจารณาความเป็นผู้สร้างสรรค์งานศิลปกรรม ปัญหาลักษณะของสิทธิที่เกี่ยวข้องกับบุคคลผู้มีสิทธิได้รับค่าสิทธิ ปัญหาขอบเขตของการให้ความคุ้มครอง เช่น ประเภทของงานและธุรกรรมการขายที่ถูกจัดเก็บค่าสิทธิปัญหาในเรื่องกระบวนการจัดเก็บค่าสิทธิ เช่น อัตราการจัดเก็บ รูปแบบขององค์กรจัดเก็บการแบ่งสรรค่าสิทธิและกำหนดเวลาใช้สิทธิเรียกร้อง การติดตามตรวจสอบกรณีการซื้อขายผ่านทางระบบพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ ปัญหาในการให้ความคุ้มครองศิลปินในทางระหว่างประเทศรวมถึงปัญหาอื่น ๆ เช่น ปัญหาการให้เช่างานศิลปกรรม ปัญหาทางด้านศิลปินผู้สร้างสรรค์งานทางด้านหอศิลป์ และปัญหาบริบทโดยรวม จากปัญหาต่าง ๆ ดังกล่าว ผู้วิจัยจึงเสนอแนะแนวทางในการให้ความคุ้มครองศิลปสิทธิในประเทศไทย ดังนี้คือ ควรกำหนดให้ศิลปสิทธิที่ไม่อาจโอนได้และห้ามมิให้มีการสละสิทธิการให้ความคุ้มครองควรครอบคลุมถึงงานศิลปกรรมต้นฉบับประเภทวิจิตรศิลป์ โดยจัดเก็บจากการขายต่อสาธารณะทุกประเภทที่มีผู้มีวิชาชีพค้างานศิลปะร่วมอยู่ด้วย ในอัตราร้อยละ 5 ของราคาขายรวม และควรดำเนินการจัดเก็บโดยองค์กรเอกชนของศิลปินที่เป็นองค์กรจัดเก็บกลางที่ไม่แสวงหากำไร มีการให้สิทธิในการรับทราบข้อมูลการขายแก่ศิลปิน โดยใช้สิทธิผ่านทางองค์กรจัดเก็บ และกำหนดหน้าที่ผูกพันทางกฎหมายให้ผู้ค้างานต้องแจ้งข้อมูลการขายให้ทราบ โดยมีสภาพบังคับทางกฎหมายที่เหมาะสม อีกทั้งควรมีการแบ่งสรรค่าสิทธิบางส่วนให้แก่กองทุนทางศิลปะและมีการกำหนดเวลาใช้สิทธิเรียกร้องที่ชัดเจน ทั้งนี้ควรประกอบกับการสร้างความรู้ความเข้าใจให้แก่ศิลปินและสร้างจิตสำนึกแก่ผู้ประกอบธุรกิจค้างานศิลปะ ซึ่งต้องอาศัยความร่วมมือสนับสนุนทั้งจากภาครัฐและเอกชน รวมทั้ง การปรับโครงสร้างของระบบค้างานและระบบของตลาดศิลปะควบคู่กันไป เพื่อรองรับต่อการมีกฎหมายศิลปสิทธิให้สามารถดำเนินการปรับใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพและเกิดประโยชน์ต่อศิลปินได้อย่างแท้จริง.
650 4 ^aลิขสิทธิ์^xศิลปกรรม
650 4 ^aกฎหมายกับศิลปกรรม
655 ^aวิทยานิพนธ์
700 0 ^aAdijit Bunjaras
710 2 ^aจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ^bคณะนิติศาสตร์
917 ^aLIB :^c500
955 ^a1 เล่ม
999 ^acat1
แสดงความเห็น
ยังไม่เคยถูกคอมเมนท์
คอมเมนท์ทรัพยากรรายการนี้
คอมเมนท์: การคุ้มครองศิลปส..
Bib
7896
Copyright © 2025 ศูนย์สารสนเทศสิทธิมนุษยชน. All Right Reserved