Page 64 - ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ : เล่ม 1 ระหว่างวันที่ 1 มีนาคม 2554 - 31 ธันวาคม 2557
P. 64

62   ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายหรือข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎ
                  ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ  เล่ม ๑  ระหว่าง ๑ มีนาคม ๒๕๕๔ – ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๗




                  ในสถานการณ์ฉุกเฉินฯ พระราชบัญญัติกฎอัยการศึกฯ พระราชบัญญัติการรักษาความมั่นคงภายใน

                  ราชอาณาจักรฯ และประมวลกฎหมายอาญา  นอกจากนี้ยังได้ศึกษาปฏิญญาสากลว่าด้วย
                  สิทธิมนุษยชนและกฎหมายของประเทศต่างๆ ได้แก่ สหราชอาณาจักร สหพันธรัฐเยอรมนี

                  สาธารณรัฐเกาหลี สหรัฐอเมริกา สาธารณรัฐฝรั่งเศส และสาธารณรัฐประชาชนจีน รวมถึง
                  แถลงการณ์และบทบาทของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติที่เกี่ยวข้องกับเรื่องการชุมนุม

                  สาธารณะ
                       คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติได้นำาข้อมูลดังกล่าวข้างต้นมาประกอบการพิจารณา

                  ให้ความเห็นและข้อเสนอแนะต่อร่างพระราชบัญญัติการชุมนุมสาธารณะ พ.ศ. ....(ฉบับที่เสนอ
                  โดยคณะรัฐมนตรี) และพบว่า ร่างกฎหมายฉบับนี้มีหลักการและประเด็นสาระสำาคัญ ทั้งที่เป็นการ

                  เปิดมิติเชิงสร้างสรรค์ในการจัดการการชุมนุมสาธารณะ เช่น ให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเข้ามา
                  มีส่วนในการจัดสถานที่สำาหรับการชุมนุม และมีกรณีที่บทบัญญัติไม่เป็นไปตามหลักการสากล

                  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การกำาหนดให้ศาลเข้ามามีบทบาทในการใช้อำานาจทางปกครองแทนฝ่ายปกครอง
                  ซึ่งอาจกระทบต่อสิทธิของผู้ชุมนุมและประชาชนโดยรวม ดังนี้


                        ๔.๑  เหตุผลและความจำาเป็นในการตรากฎหมายว่าด้วยการชุมนุมสาธารณะ

                             รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๕๐ มาตรา ๔ มาตรา ๒๘ มาตรา ๒๙
                  มาตรา ๔๕ และมาตรา ๖๓ ได้รับรองเสรีภาพในอันที่จะชุมนุมโดยสงบและปราศจากอาวุธ ซึ่ง

                  สอดคล้องกับปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติ (Universal Declaration of
                  Human Rights (UDHR)) หรือกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (UN

                  International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR)) การตรากฎหมายว่าด้วยการชุมนุม
                  สาธารณะ จึงต้องคำานึงถึงการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพในการชุมนุมเป็นด้านหลัก

                             นอกจากเสรีภาพในการชุมนุมจะได้รับการรับรองและคุ้มครองแล้ว รัฐธรรมนูญแห่ง
                  ราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๕๐ มาตรา ๖๓ ได้บัญญัติเหตุแห่งการถูกจำากัดเสรีภาพในการ

                  ชุมนุมโดยสงบและปราศจากอาวุธไว้ว่า  เสรีภาพดังกล่าวจะถูกจำากัดได้แต่เฉพาะเพื่อคุ้มครองความ

                  สะดวกของประชาชนที่จะใช้ที่สาธารณะ หรือเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยในระหว่างเวลาประเทศ
                  อยู่ในภาวะสงคราม หรือในระหว่างเวลาที่มีประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน หรือประกาศใช้กฎอัยการศึก
                  ซึ่งสอดคล้องกับกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (UN International

                  Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR)) ข้อ ๒๑ และความเห็นของผู้ช่วยศาสตราจารย์

                  ดร.จันทจิรา  เอี่ยมมยุรา ในบทความเรื่อง “เสรีภาพในการชุมนุมในที่สาธารณะ : หลักทั่วไปและ
                  ข้อจำากัด”  ทั้งนี้ เนื่องจากการชุมนุมในที่สาธารณะย่อมมีการกระทบกระทั่งสิทธิและเสรีภาพของ
                  บุคคลที่สามในอันที่จะใช้ที่สาธารณะ รวมถึง ความจำาเป็นที่จะต้องรักษาความสงบเรียบร้อยหรือ

                  ความมั่นคงของบ้านเมืองในภาวะที่ไม่ปกติ การจำากัดเสรีภาพเช่นนี้ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย

                  พุทธศักราช ๒๕๕๐ มาตรา ๖๓ ให้กระทำาได้แต่โดยอาศัยอำานาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายเท่านั้น
   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69