Page 34 - ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ : เล่ม 1 ระหว่างวันที่ 1 มีนาคม 2554 - 31 ธันวาคม 2557
P. 34

32   ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายหรือข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎ
                  ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ  เล่ม ๑  ระหว่าง ๑ มีนาคม ๒๕๕๔ – ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๗




                                                        ๑๒
                  คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์    ในบทความได้กล่าวถึงหลักการสำาคัญเกี่ยวกับ
                  เสรีภาพในการชุมนุมสาธารณะตามที่รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๕๐
                  มาตรา ๖๓ ได้บัญญัติรับรองไว้  สรุปความได้ว่า เสรีภาพของบุคคลในการรวมตัวชุมนุมกันเป็น

                  สิทธิเสรีภาพเด็ดขาด รัฐไม่อาจแทรกแซงจำากัดเสรีภาพนี้ได้  ถ้าเข้าเงื่อนไขครบ ๔ ประการ คือ การ
                  ชุมนุมโดยสงบ โดยปราศจากอาวุธ ในสถานที่ส่วนบุคคล และในสภาวการณ์ปกติ ซึ่งไม่มีการประกาศ

                  สถานการณ์ฉุกเฉินหรือประกาศใช้กฎอัยการศึก

                             (๘)  บทความเรื่อง “เสรีภาพในการชุมนุมในที่สาธารณะ : หลักทั่วไปและ
                  ข้อจำากัด” โดย ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.จันทจิรา  เอี่ยมมยุรา อาจารย์ประจำาคณะนิติศาสตร์
                                         ๑๓
                  มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์    ในบทความได้กล่าวถึง หลักการพื้นฐานเกี่ยวกับเสรีภาพในการ
                  ชุมนุมในที่สาธารณะและการเดินขบวน และข้อจำากัดเกี่ยวกับเสรีภาพดังกล่าว ในอันที่จะนำาไปใช้

                  เป็นประโยชน์แก่การแก้ไขปรับปรุงระบบกฎหมายของประเทศไทยให้มีความสอดคล้องกับบทบัญญัติ
                  ของรัฐธรรมนูญและกติการะหว่างประเทศ  ตลอดจนเพื่อใช้เป็นแนวทางในการยกร่างกฎหมายว่าด้วย

                  การชุมนุมสาธารณะและการเดินขบวนของไทยในอนาคตด้วย

                             (๙)  บันทึกความเห็นและข้อเสนอแนะของคณะกรรมการปฏิรูปกฎหมาย เรื่อง
                                                                      ๑๔
                  แนวทางในการตรากฎหมายว่าด้วยการชุมนุมสาธารณะ   สรุปว่า การชุมนุมสาธารณะใน
                  ที่สาธารณะถือเป็นสิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นของประชาชนที่สำาคัญ  แต่เนื่องจาก

                  ประเทศไทยยังไม่มีกฎหมายว่าด้วยการชุมนุมสาธารณะในที่สาธารณะตามรัฐธรรมนูญแห่ง
                  ราชอาณาจักรไทย โดยเฉพาะหลักเกณฑ์ วิธีการ ข้อจำากัดอำานาจหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ในการควบคุม

                  ดูแลการชุมนุมในที่สาธารณะ  คณะกรรมการปฏิรูปกฎหมายจึงเห็นควรให้มีกฎหมายว่าด้วยการ
                  ชุมนุมสาธารณะ เฉพาะกรณีการชุมนุมในที่สาธารณะในภาวะปกติ ในอันที่จะกำาหนดกรอบกติกา

                  ในการชุมนุมสาธารณะ ทั้งหลักเกณฑ์ ขั้นตอน วิธีการ และเงื่อนไขการดำาเนินการของเจ้าหน้าที่ของรัฐ
                  และข้อจำากัดการใช้เสรีภาพในการชุมนุมของประชาชน รวมถึงการคุ้มครองสิทธิของประชาชนที่จะ

                  ถูกกระทบอันเนื่องมาจากการชุมนุม ตามที่รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยได้บัญญัติรับรองไว้
                  พร้อมกับได้เสนอความเห็นต่อแนวทางในการตรากฎหมายว่าด้วยการชุมนุมสาธารณะในประเด็น








                  ๑๒  จันทจิรา เอี่ยมมยุรา. เสรีภาพในการชุมนุมสาธารณะ ตามมาตรา ๖๓ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย.
                       [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก http://www.lrc.go.th/library/research/DocLib6/Right%20to%20Assembly.
                       pdf
                  ๑๓  จันทจิรา เอี่ยมมยุรา. เสรีภาพในการชุมนุมในที่สาธารณะ : หลักทั่วไปและข้อจำากัด. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก
                       http://www.enlightened-jurists.com/page_print/127/parent/94
                  ๑๔  อ้างแล้ว ๙
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39